Het enige wat Clint Eastwood altijd haatte aan Stanley Kubrick: "Wat maakt het uit"

Het enige wat Clint Eastwood altijd haatte aan Stanley Kubrick: "Wat maakt het uit"

Er is iets dat Clint Eastwood altijd haatte aan Stanley Kubrick.

Stanley Kubrick en Clint Eastwood waren twee van de beroemdste regisseurs in de filmindustrie, die tientallen jaren gelijktijdig actief waren, wat ongeveer het enige is dat ze met elkaar gemeen hadden. Er is iets dat Eastwood zelfs haatte aan Kubrick.

Kubrick was de bedachtzame, intellectuele en nauwgezette auteur die jarenlang aan projecten werkte, zijn filmsets met ijzeren hand regeerde en al snel bekend werd om zijn oog voor detail, technologische innovaties en constante drang om de cinematografische perfectie zo dicht mogelijk te benaderen.

Totaal ander soort filmmaker
Eastwood was daarentegen een totaal ander soort filmmaker. Ongecompliceerd, efficiënt en altijd op tijd en binnen budget; Eastwood werkte zich door meerdere genres heen en wist in de tijd dat Kubrick één film maakte er meerdere af te leveren.

Eastwoods regiedebuut Play Misty for Me en Kubricks A Clockwork Orange kwamen met slechts enkele weken verschil uit aan het eind van 1971. Maar tegen de tijd dat Kubrick zijn opvolger Barry Lyndon uitbracht in december 1975, had Eastwood al High Plains Drifter, Breezy en The Eiger Sanction geregisseerd, én in drie andere films geacteerd.

Kwantiteit niet gelijk aan kwaliteit
Toen The Shining in mei 1980 in première ging, had Eastwood daarbovenop ook nog The Outlaw Josey Wales, The Gauntlet en Bronco Billy geregisseerd. Als superster en inmiddels gevestigde regisseur bleef hij volop produceren zolang het momentum in zijn voordeel was.


Natuurlijk staat kwantiteit niet gelijk aan kwaliteit, en het is eerlijk om te zeggen dat Barry Lyndon en The Shining superieur zijn aan vrijwel alles wat Eastwood in die tijd uitbracht - al wordt Josey Wales vaak gezien als een absolute klassieker.

Niet onder de indruk
Kubricks ijzingwekkende psychologische horrorfilm The Shining is een van de grootste titels binnen het genre, ook al was Stephen King bepaald niet de enige bekende naam die er een hekel aan had. Ook Eastwood was niet onder de indruk van de film.


Hij bekritiseerde The Shining openlijk omdat het werd gepresenteerd als de engste film ooit gemaakt, terwijl hij vond dat de film die belofte absoluut niet waarmaakte. Maar dat was niet zijn enige probleem met Kubricks werk, en zijn grootste ergernis is logisch als je weet hoe Eastwood zelf werkt.

Tientallen takes van één scene
Het idee om tientallen takes van één scène te draaien is voor Eastwood een nachtmerrie. De snelle regisseur houdt het liever bij maximaal twee takes. Toen hij hoorde dat Kubrick bij The Shining sommige scènes meer dan 50 keer had laten opnemen, klaagde hij tegen journalist Paul Nelson over hoe rampzalig dat kon zijn voor de acteurs.


"Ik heb nog nooit zoveel goede acteurs - echt sterke performers die je in talloze films hebt gezien, oude rotten in het vak - zo houterig zien overkomen", zei hij over The Shining. "Ik moet aannemen dat ze gewoon helemaal murw waren geslagen door het geheel."

Financieel gemotiveerd
Eastwood suggereerde zelfs dat Kubricks neiging om zijn cast uit te putten met belachelijk veel takes financieel gemotiveerd was. Hij vermoedde dat de brein achter 2001: A Space Odyssey betaald werd per dag vertraging.


"Ik denk dat hij op overuren zat, qua salaris, en dat hij waarschijnlijk dacht: 'Ach, wat maakt het uit, ik verdien hier toch goud aan'", merkte Eastwood op. "Waarschijnlijk, als je de film zou samenstellen met alleen de eerste en tweede take, zouden de acteurs fantastisch zijn. Ze zouden waarschijnlijk veel meer energie hebben."

NieuwsFilm

meest populair