Toen Easy Rider hem zijn eerste Oscarnominatie opleverde en hem tot ster maakte, was er voor Jack Nicholson geen weg meer terug. Terwijl roem vaak van korte duur is, bleef hij de daaropvolgende vier decennia een van Hollywoods meest alomtegenwoordige acteurs, tot hij zich stilletjes uit de schijnwerpers terugtrok.
Nicholson wist dat hij goed was in zijn vak en zette alles op alles om dat steeds opnieuw te bewijzen. Met een recordaantal Oscarnominaties voor een mannelijke acteur, talloze iconische rollen en zijn onwrikbare overtuiging dat hij de succesvolste hoofdrolspeler in de filmgeschiedenis is, liep hij nooit gevaar om van zijn troon te vallen.
Teken van irrelevantie
En gelukkig maar, want anders had hij precies gedaan wat hij altijd had gezworen nooit te zullen doen. Tot aan het begin van de jaren 2000 en de opkomst van de 'Gouden Eeuw van de televisie', werd het als een teken van irrelevantie gezien als een acteur een vaste rol aannam in een televisieserie. Geen enkele serieuze filmster wilde daaraan worden gelinkt, tenzij er echt geen andere opties meer waren.
Een overstap naar televisie voor een langdurige serie werd toen beschouwd als een nederlaag en Nicholson wilde daar niets van weten, zelfs al in de jaren 70. Toch was hij niet arrogant genoeg om te beweren dat hij voor altijd een superster zou blijven, al liet hij duidelijk merken dat televisie voor hem de grens was die hij het minst bereid was over te steken.
Blijven werken
"Ik ben er zeker van dat ik uiteindelijk op die manier mijn brood zal moeten verdienen", zei hij toen hem werd gevraagd of hij zichzelf ooit een hoofdrol in een serie zag spelen. "Alle oude acteurs doen dat. Je moet immers blijven werken. Ken je filmsterren die helemaal met pensioen zijn? Cary Grant misschien, die hoeft geen televisieserie te doen. John Wayne zal het waarschijnlijk ook nooit doen."
Typisch voor die tijd zei Nicholson ook dat het "niet echt gebruikelijk" was voor een acteur om "een filmcarrière van 25 jaar" te hebben, een uitspraak die tegenwoordig niet meer opgaat, nu bijvoorbeeld Hugh Jackman al meer dan een kwart eeuw Wolverine speelt, naast al zijn ander werk.
Vermijden
Toch gaf Nicholson toe dat hij zich er nooit helemaal van kon distantiëren, omdat veel van zijn collega's "ooit blut zijn geweest", en dus kon hij een uitstap naar televisie niet definitief uitsluiten. Maar zijn standpunt was glashelder: "Ik zal er alles aan doen om te vermijden dat ik ooit een televisieserie moet doen, daar kun je op wedden."
En inderdaad: Nicholson hield woord. Zijn laatste optreden op televisie was in 1967, toen hij een gastrol had in één aflevering van The Guns of Will Sonnett. De enige keren dat hij sindsdien nog op tv verscheen, waren korte inleidingen tijdens de 40ste en 50ste jubileumafleveringen van Saturday Night Live in respectievelijk 2015 en 2025.
Nicholson wist dat hij goed was in zijn vak en zette alles op alles om dat steeds opnieuw te bewijzen. Met een recordaantal Oscarnominaties voor een mannelijke acteur, talloze iconische rollen en zijn onwrikbare overtuiging dat hij de succesvolste hoofdrolspeler in de filmgeschiedenis is, liep hij nooit gevaar om van zijn troon te vallen.
Teken van irrelevantie
En gelukkig maar, want anders had hij precies gedaan wat hij altijd had gezworen nooit te zullen doen. Tot aan het begin van de jaren 2000 en de opkomst van de 'Gouden Eeuw van de televisie', werd het als een teken van irrelevantie gezien als een acteur een vaste rol aannam in een televisieserie. Geen enkele serieuze filmster wilde daaraan worden gelinkt, tenzij er echt geen andere opties meer waren.
Een overstap naar televisie voor een langdurige serie werd toen beschouwd als een nederlaag en Nicholson wilde daar niets van weten, zelfs al in de jaren 70. Toch was hij niet arrogant genoeg om te beweren dat hij voor altijd een superster zou blijven, al liet hij duidelijk merken dat televisie voor hem de grens was die hij het minst bereid was over te steken.
Blijven werken
"Ik ben er zeker van dat ik uiteindelijk op die manier mijn brood zal moeten verdienen", zei hij toen hem werd gevraagd of hij zichzelf ooit een hoofdrol in een serie zag spelen. "Alle oude acteurs doen dat. Je moet immers blijven werken. Ken je filmsterren die helemaal met pensioen zijn? Cary Grant misschien, die hoeft geen televisieserie te doen. John Wayne zal het waarschijnlijk ook nooit doen."
Typisch voor die tijd zei Nicholson ook dat het "niet echt gebruikelijk" was voor een acteur om "een filmcarrière van 25 jaar" te hebben, een uitspraak die tegenwoordig niet meer opgaat, nu bijvoorbeeld Hugh Jackman al meer dan een kwart eeuw Wolverine speelt, naast al zijn ander werk.
Vermijden
Toch gaf Nicholson toe dat hij zich er nooit helemaal van kon distantiëren, omdat veel van zijn collega's "ooit blut zijn geweest", en dus kon hij een uitstap naar televisie niet definitief uitsluiten. Maar zijn standpunt was glashelder: "Ik zal er alles aan doen om te vermijden dat ik ooit een televisieserie moet doen, daar kun je op wedden."
En inderdaad: Nicholson hield woord. Zijn laatste optreden op televisie was in 1967, toen hij een gastrol had in één aflevering van The Guns of Will Sonnett. De enige keren dat hij sindsdien nog op tv verscheen, waren korte inleidingen tijdens de 40ste en 50ste jubileumafleveringen van Saturday Night Live in respectievelijk 2015 en 2025.
