Del Toro's 'Frankenstein' betovert met gotische pracht en gedurfde veranderingen

Del Toro's 'Frankenstein' betovert met gotische pracht en gedurfde veranderingen

Zijn versie verandert het duistere sprookje in iets levends van vlees en bliksem, en menselijker dan ooit.

Guillermo del Toro heeft het klassieke verhaal van Frankenstein flink opgeschud. Zijn Netflix-film blijft trouw aan Mary Shelley's boek. Toch draait hij veel bekende elementen om, met verrassende resultaten. De regisseur van Pan's Labyrinth en Pinocchio keert opnieuw terug naar zijn favoriete thema: de mens die leven probeert te scheppen en daar een hoge prijs voor betaalt. Al zijn verhalen over vaders en kinderen lijken naar dit moment toe te werken; alleen is het kind dit keer geen houten pop, maar een wezen van gereanimeerd vlees en bliksem.

Del Toro verplaatst het verhaal van de jaren 1790 naar de jaren 1850, zodat hij vroege fotografie in de film kan verweven. Terwijl Victor Frankenstein (Oscar Isaac) zijn schepping bouwt, legt zijn mentor Heinrich Harlander (Christoph Waltz) het proces vast op foto's. Die beelden keren later terug als bewijs dat het Wezen niet alleen een lichaam heeft, maar ook een ziel.

Menselijk of monster
Waar veel verfilmingen het monster reduceren tot een grommend schepsel, maakt de regisseur hem menselijk. Jacob Elordi's Wezen spreekt, leert en voelt, en wordt eerder slachtoffer dan schurk. Del Toro zegt over de acteur Elordi dat hij de ziel van een dichter en de gestalte van een monster heeft, en dat is precies zoals Mary Shelley haar schepping ooit bedoelde.

Del Toro laat Victors beste vriend Henry Clerval achterwege, maar voegt Harlander toe: een mentor die doet denken aan Dr. Pretorius uit Whales Bride of Frankenstein (1935). Ook Elizabeth (Mia Goth) krijgt een nieuwe rol. Ze is niet langer de volgzame verloofde, maar een onafhankelijke vrouw die het Wezen begrip toont. Daarmee weerspiegelt ze Shelley's eigen strijd voor intellectuele vrijheid en geeft de regisseur haar eindelijk de diepgang die ze in de roman miste.

Een daad van ongehoorzaamheid
In Del Toro's versie draait de botsing tussen maker en schepping niet om vernietiging, maar om begrip. En dat is typisch Del Toro: ongehoorzaamheid wordt hier een daad van menselijkheid.

Guillermo del Toro heeft vaak gezegd dat hij anarchie verkiest boven autoritarisme. Zijn films tonen moed juist in het breken van regels, in het weigeren om de verwachte rol te spelen. Met Frankenstein bewijst de regisseur opnieuw dat ware gruwel niet in het schepsel zit, maar in de mens die weigert te luisteren.

Beschikbaar op Netflix
Frankenstein is nu te streamen op Netflix en wordt geprezen om zijn visuele pracht, emotionele kracht en vernieuwende blik op een eeuwenoud verhaal.

NieuwsFilm

meest populair