Quentin Tarantino en Spike Lee horen allebei bij de grootste filmmakers die er rondlopen. In plaats van dat zij respect voor elkaar hebben, blijkt het dat de twee regisseurs elkaar eigenlijk helemaal niet mogen. Hoe komt dat eigenlijk?
Sterker nog, Tarantino en Lee 'voeren' een van de meest hardnekkige en spraakmakende vetes in de moderne filmwereld. Wat begon als een artistieke discussie groeide uit tot een jarenlange confrontatie over taal en de grenzen van creatief auteurschap.
Te vaak te onnodig
De kern van de ruzie is Tarantino's frequente gebruik van het 'n-woord' in films als Pulp Fiction, Jackie Brown en vooral Django Unchained. Lee uitte hier herhaaldelijk kritiek op en dat leidde tot een conflict.
Lee zegt dat Tarantino het raciale scheldwoord te vaak gebruikt: "Laat me beginnen te zeggen dat ik niet tegen het woord ben. Ik gebruik het achteraf zelf ook, maar niet excessief zoals Quentin. Hij gebruikt het niet alleen als weerspiegeling van zijn personages, maar ook op een grensoverschrijdende manier".
Redenatie
Lee gaat verder: "Ja, sommige mensen praten echt zo, maar Quentin is gefascineerd door dat woord. Wat wil hij? Een zwarte ereburger worden of zo?' Die scherpe opmerkingen leidden tot een publiek debat waarin beide filmmakers hun visie onverstoorbaar bleven verdedigen.
Tarantino werd al door Lee aangesproken na Pulp Fiction, en in de vroege jaren 2000 botsten de twee opnieuw tijdens interviews en panelgesprekken. Veel regisseurs hebben zich kritisch over elkaars werk uitgelaten, maar deze vete blijft opmerkelijk hardnekkig.
Verschillende meningen
Ondanks dat beide filmmakers inmiddels iconische carrières hebben opgebouwd, staat inmiddels wel vast dat Tarantino zijn stijl nooit zal aanpassen aan wat anderen 'gepast' vinden.
Evenmin lijkt Lee van plan zijn standpunt te verzachten. Sterker nog, in recente interviews benadrukte hij dat Hollywood volgens hem te vaak wegkijkt als een witte filmmaker zich vrijheden veroorlooft die anderen niet krijgen.
Ook interessant
Deze 007 werd helemaal gek van iconische Bond-girl: "De maat was vol"
Hoewel A View to a Kill zelden wordt genoemd als een van de beste Bond-films, heeft het wel een unieke plek binnen de lange geschiedenis van 007. De film markeerde de...[Lees verder]
Sterker nog, Tarantino en Lee 'voeren' een van de meest hardnekkige en spraakmakende vetes in de moderne filmwereld. Wat begon als een artistieke discussie groeide uit tot een jarenlange confrontatie over taal en de grenzen van creatief auteurschap.
Te vaak te onnodig
De kern van de ruzie is Tarantino's frequente gebruik van het 'n-woord' in films als Pulp Fiction, Jackie Brown en vooral Django Unchained. Lee uitte hier herhaaldelijk kritiek op en dat leidde tot een conflict.
Lee zegt dat Tarantino het raciale scheldwoord te vaak gebruikt: "Laat me beginnen te zeggen dat ik niet tegen het woord ben. Ik gebruik het achteraf zelf ook, maar niet excessief zoals Quentin. Hij gebruikt het niet alleen als weerspiegeling van zijn personages, maar ook op een grensoverschrijdende manier".
Redenatie
Lee gaat verder: "Ja, sommige mensen praten echt zo, maar Quentin is gefascineerd door dat woord. Wat wil hij? Een zwarte ereburger worden of zo?' Die scherpe opmerkingen leidden tot een publiek debat waarin beide filmmakers hun visie onverstoorbaar bleven verdedigen.
Tarantino werd al door Lee aangesproken na Pulp Fiction, en in de vroege jaren 2000 botsten de twee opnieuw tijdens interviews en panelgesprekken. Veel regisseurs hebben zich kritisch over elkaars werk uitgelaten, maar deze vete blijft opmerkelijk hardnekkig.
Verschillende meningen
Ondanks dat beide filmmakers inmiddels iconische carrières hebben opgebouwd, staat inmiddels wel vast dat Tarantino zijn stijl nooit zal aanpassen aan wat anderen 'gepast' vinden.
Evenmin lijkt Lee van plan zijn standpunt te verzachten. Sterker nog, in recente interviews benadrukte hij dat Hollywood volgens hem te vaak wegkijkt als een witte filmmaker zich vrijheden veroorlooft die anderen niet krijgen.
Ook interessant
Deze 007 werd helemaal gek van iconische Bond-girl: "De maat was vol"
Hoewel A View to a Kill zelden wordt genoemd als een van de beste Bond-films, heeft het wel een unieke plek binnen de lange geschiedenis van 007. De film markeerde de...[Lees verder]
