Hoewel Denzel Washington vooral bekend en geliefd is om zijn indrukwekkende acteerprestaties, heeft hij zich ook meerdere keren met succes gewaagd aan het regisseren. Een van de films die hij regisseerde, maakte een diepe emotionele indruk op hem.
Washington maakte zijn regiedebuut in 2002 met Antwone Fisher, maar het is zijn volgende film als regisseur die hem het meest raakte. In 2007 kwam The Great Debaters uit, met een scenario van Robert Eisele. Het is gebaseerd op een artikel uit American Legacy uit 1997 van Tony Scherman.
Emotionele connectie
Washington speelt ook zelf mee in de film naast Forest Whitaker, Denzel Whitaker, Jurnee Smollett en Kimberly Elise. The Great Debaters vertelt het verhaal van het debatteam van Wiley College in Texas in 1935, een verhaal dat de regisseur na aan het hart lag.
In een gesprek met Oprah Winfrey zei Washington: "Man, het raakte me diep. Ik voelde een emotionele connectie." Tijdens zijn research voor de film leerde hij dat "veel zwarte universiteiten, zoals Wiley en Morehouse, werden opgericht in het decennium na de Emancipatieproclamatie van 1863".
Uitweg
In die tijd werd onderwijs algemeen gezien als "de uitweg" uit armoede voor veel jonge Afro-Amerikanen. Washington legde uit dat nadat "miljoenen zwarte mensen na bijna 250 jaar eindelijk vrij waren", zij begonnen scholen op te zetten en zichzelf beter te onderwijzen.
De debatcoach van Wiley College, Melvin B. Tolson, gespeeld door Washington zelf, staat centraal in The Great Debaters. Washington gelooft dat hij zijn team inspireerde om "in de jaren dertig andere nationale teams te verslaan".
Eigen scholen
Dergelijke figuren, waaronder ook W.E.B. Du Bois, "konden niet lesgeven aan universiteiten als Harvard of Columbia", maar door hun eigen scholen op te richten konden zij een nieuwe generatie studenten inspireren. De acteur en regisseur merkte ook op: "Maar de film gaat eigenlijk over de jongeren, en vooral over de reis van één jongen."
Het is bewonderenswaardig dat Washington The Great Debaters niet alleen regisseerde, maar er ook in speelde. In het interview met Winfrey vertelde hij of het moeilijk was om beide rollen tegelijk te vervullen. "Als ik regisseer, kan ik me niet op dezelfde manier concentreren als wanneer ik alleen acteer, omdat ik die rustige momenten niet heb", zei Washington.
Veertig diepe ademhalingen
Hij vervolgde: "Ik nam altijd veertig diepe ademhalingen om tot rust te komen voordat ik een scène speelde. Tijdens deze film waren veertig ademhalingen alles wat ik aan tijd voor mezelf had! Ik ben niet zo goed in tien borden tegelijk in de lucht houden. Dat weet ik van mezelf."
Toch leverde Washington, zelfs zonder de voorbereidingstijd die hij gewend was, opnieuw een schitterende prestatie; een rol die hem dierbaar is vanwege de emotie die ze bij hem opriep en het belang ervan voor het vertellen van een essentieel Afro-Amerikaans verhaal.
Kijken?
Wil je The Great Debaters zien? Je kunt de film huren en kopen op Prime Video.
Washington maakte zijn regiedebuut in 2002 met Antwone Fisher, maar het is zijn volgende film als regisseur die hem het meest raakte. In 2007 kwam The Great Debaters uit, met een scenario van Robert Eisele. Het is gebaseerd op een artikel uit American Legacy uit 1997 van Tony Scherman.
Emotionele connectie
Washington speelt ook zelf mee in de film naast Forest Whitaker, Denzel Whitaker, Jurnee Smollett en Kimberly Elise. The Great Debaters vertelt het verhaal van het debatteam van Wiley College in Texas in 1935, een verhaal dat de regisseur na aan het hart lag.
In een gesprek met Oprah Winfrey zei Washington: "Man, het raakte me diep. Ik voelde een emotionele connectie." Tijdens zijn research voor de film leerde hij dat "veel zwarte universiteiten, zoals Wiley en Morehouse, werden opgericht in het decennium na de Emancipatieproclamatie van 1863".
Uitweg
In die tijd werd onderwijs algemeen gezien als "de uitweg" uit armoede voor veel jonge Afro-Amerikanen. Washington legde uit dat nadat "miljoenen zwarte mensen na bijna 250 jaar eindelijk vrij waren", zij begonnen scholen op te zetten en zichzelf beter te onderwijzen.
De debatcoach van Wiley College, Melvin B. Tolson, gespeeld door Washington zelf, staat centraal in The Great Debaters. Washington gelooft dat hij zijn team inspireerde om "in de jaren dertig andere nationale teams te verslaan".
Eigen scholen
Dergelijke figuren, waaronder ook W.E.B. Du Bois, "konden niet lesgeven aan universiteiten als Harvard of Columbia", maar door hun eigen scholen op te richten konden zij een nieuwe generatie studenten inspireren. De acteur en regisseur merkte ook op: "Maar de film gaat eigenlijk over de jongeren, en vooral over de reis van één jongen."
Het is bewonderenswaardig dat Washington The Great Debaters niet alleen regisseerde, maar er ook in speelde. In het interview met Winfrey vertelde hij of het moeilijk was om beide rollen tegelijk te vervullen. "Als ik regisseer, kan ik me niet op dezelfde manier concentreren als wanneer ik alleen acteer, omdat ik die rustige momenten niet heb", zei Washington.
Veertig diepe ademhalingen
Hij vervolgde: "Ik nam altijd veertig diepe ademhalingen om tot rust te komen voordat ik een scène speelde. Tijdens deze film waren veertig ademhalingen alles wat ik aan tijd voor mezelf had! Ik ben niet zo goed in tien borden tegelijk in de lucht houden. Dat weet ik van mezelf."
Toch leverde Washington, zelfs zonder de voorbereidingstijd die hij gewend was, opnieuw een schitterende prestatie; een rol die hem dierbaar is vanwege de emotie die ze bij hem opriep en het belang ervan voor het vertellen van een essentieel Afro-Amerikaans verhaal.
Kijken?
Wil je The Great Debaters zien? Je kunt de film huren en kopen op Prime Video.
