in Algemeen
Update:
Je kijkt naar de Oscars en denkt: wacht even, dit was toch geen bijrol? Het gebeurt bijna elk jaar dat een acteur een beeldje wint in een categorie die niet helemaal lijkt te passen bij de rol. In Hollywood heeft die strategie een naam: category fraud.
Een van de bekendste voorbeelden is Anthony Hopkins in The Silence of the Lambs (1991). Hij verschijnt slechts 16 minuten in beeld, maar won de Oscar voor Beste Acteur. Zijn rol als Hannibal Lecter is zo bepalend dat hij ondanks de beperkte schermtijd als een hoofdrol werd gezien. Het omgekeerde vindt minstens zo vaak plaats.
Bijrol of hoofdrol?
In Carol (2015) werden zowel Cate Blanchett als Rooney Mara door kijkers gezien als gelijkwaardige hoofdrollen. Toch werd Mara ingediend als Beste Vrouwelijke Bijrol, wat haar een Oscar-nominatie opleverde. Datzelfde gebeurde met Mahershala Ali in Green Book en Brad Pitt in Once Upon a Time in Hollywood, rollen die inhoudelijk veel verder gingen dan ondersteuning.
Bij de Oscars van 2025 won Kieran Culkin Beste Mannelijke Bijrol voor A Real Pain, terwijl hij samen met Jesse Eisenberg het verhaal vrijwel volledig draagt. Ook Zoe Saldaña werd bekroond als Beste Vrouwelijke Bijrol voor Emilia Pérez, ondanks haar centrale en bepalende rol. Beide gevallen tonen hoe flexibel de bijrol-categorie wordt ingezet wanneer dat strategisch beter uitkomt.
Waarom studio's dit doen
De Academy hanteert geen vaste regels voor wat een hoofdrol is. Studio's bepalen zelf hoe ze campagne voeren en kiezen vaak voor de categorie met de minste concurrentie. Het is legaal, effectief en al tientallen jaren onderdeel van het spel.
Elke keer dat zo'n "bijrol" wint, laait dezelfde discussie op bij kijkers. Is het slim gespeeld of ondermijnt het de waarde van de categorieën? Zolang de Academy geen duidelijke grenzen stelt, blijft category fraud terugkomen; en blijven kijkers zich verbazen.
Een van de bekendste voorbeelden is Anthony Hopkins in The Silence of the Lambs (1991). Hij verschijnt slechts 16 minuten in beeld, maar won de Oscar voor Beste Acteur. Zijn rol als Hannibal Lecter is zo bepalend dat hij ondanks de beperkte schermtijd als een hoofdrol werd gezien. Het omgekeerde vindt minstens zo vaak plaats.
Bijrol of hoofdrol?
In Carol (2015) werden zowel Cate Blanchett als Rooney Mara door kijkers gezien als gelijkwaardige hoofdrollen. Toch werd Mara ingediend als Beste Vrouwelijke Bijrol, wat haar een Oscar-nominatie opleverde. Datzelfde gebeurde met Mahershala Ali in Green Book en Brad Pitt in Once Upon a Time in Hollywood, rollen die inhoudelijk veel verder gingen dan ondersteuning.
Bij de Oscars van 2025 won Kieran Culkin Beste Mannelijke Bijrol voor A Real Pain, terwijl hij samen met Jesse Eisenberg het verhaal vrijwel volledig draagt. Ook Zoe Saldaña werd bekroond als Beste Vrouwelijke Bijrol voor Emilia Pérez, ondanks haar centrale en bepalende rol. Beide gevallen tonen hoe flexibel de bijrol-categorie wordt ingezet wanneer dat strategisch beter uitkomt.
Waarom studio's dit doen
De Academy hanteert geen vaste regels voor wat een hoofdrol is. Studio's bepalen zelf hoe ze campagne voeren en kiezen vaak voor de categorie met de minste concurrentie. Het is legaal, effectief en al tientallen jaren onderdeel van het spel.
Elke keer dat zo'n "bijrol" wint, laait dezelfde discussie op bij kijkers. Is het slim gespeeld of ondermijnt het de waarde van de categorieën? Zolang de Academy geen duidelijke grenzen stelt, blijft category fraud terugkomen; en blijven kijkers zich verbazen.
