Regie: Menna Laura Meijer | Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2013
Seks onder ouderen blijft een ongemakkelijk onderwerp dat zelfs wel als vies wordt beschouwd. Ook documentairemaakster Menna Laura Meijer wilde er aanvankelijk niets van te weten. Na een serie van documentaires over seksualiteit gericht op jongeren gemaakt te hebben, merkte haar grootvader op dat het nu wel eens tijd was voor een blik op het seksleven van zijn leeftijdsgenoten. Haar reactie was als die van ieder ander. Maar na de dood van haar grootvader, en de voortzettende vergrijzing van Nederland, begon Meijer zich toch af te vragen hoe het liefdesleven van een bejaarde er eigenlijk uit ziet.
Ondanks de lacherigheid die vaak aan het onderwerp kleeft, heeft Meijer een eerlijk en af en toe zelfs emotioneel document gemaakt. Al snel wordt duidelijk dat oudere liefde een stuk complexer is. Een aantal van de geïnterviewden heeft op de één of andere manier te maken met eenzaamheid, ouderdomskwalen of zelfs de dood. Het zijn extra componenten in hun relaties waar zij zich maar al te bewust van zijn. Zo staat Wietske nog vol in het leven, maar ziet ze haar man Chris wegkwijnen aan dementie. Ze zoekt haar heil bij een andere man, maar ook al hebben zij en deze Fred het samen naar hun zin, ze weten allebei dat haar band met hem nooit zo sterk zal zijn als met Chris.
Liefde is de rode draad die de levensverhalen van de mensen die Meijer interviewt met elkaar verbindt. Voor veel van de stellen is de liefde onlosmakelijk met seks verbonden, en de reden dat zij er nog zo van genieten. De homoseksuele Hans geeft toe dat ondanks zijn vele onenightstands, seks pas echt iets voor hem betekende toen hij zijn geliefde Xander ontmoette. De affectie voor elkaar is zichtbaar als de verschillende stellen voor de camera hun verhaal, vanaf hun eerste ontmoeting tot hun huidige seksleven, vertellen. Het is een fijne gedachte dat de passie tussen de stellen nog steeds aanwezig is, en dat is de voornaamste boodschap om van dit document mee te nemen.
Maar door voornamelijk gelukkige stelletjes voor de camera te halen, laat Meijer een deel van haar doelgroep onderbelicht. Alleenstaande bejaarden komen nauwelijks aan het woord. Dat zij ook hun verlangens hebben bewijst Jeanne, een bejaarde dame die we voor het eerst zien terwijl ze zonder gêne aan het shoppen is voor een nieuwe vibrator om aan haar collectie toe te voegen. Ze vermaakt zich prima met zichzelf, maar als de enige alleenstaande die Meijer interviewt, besteedt ze maar weinig aandacht aan het feit dat Jeanne haar speeltjes prefereert boven het echte werk. Zelfs als Jeanne aangeeft dat haar vriendinnen het maar raar vinden met haar over seks te praten, gaat Meijer daar niet in op in, terwijl het taboe dat ze probeert te doorbreken duidelijk wel bij haar doelgroep leeft.
Ondanks deze eenzijdige blik zal een groot deel van haar doelgroep zich prima kunnen vinden in de afwisselend grappige en ontroerende verhalen van hun generatiegenoten. Ook al gaat het niet iedereen voor de camera even makkelijk af, de open houding van de geïnterviewden is verfrissend en zal ook andere kijkers aanspreken. Zoals Gerard aangeeft, is het als jongere moeilijk voor te stellen dat ook ouderen nog seksuele gevoelens hebben. Maar in feite verandert er ondanks de jaren eigenlijk niets.
[rating 3.5]
Seks onder ouderen blijft een ongemakkelijk onderwerp dat zelfs wel als vies wordt beschouwd. Ook documentairemaakster Menna Laura Meijer wilde er aanvankelijk niets van te weten. Na een serie van documentaires over seksualiteit gericht op jongeren gemaakt te hebben, merkte haar grootvader op dat het nu wel eens tijd was voor een blik op het seksleven van zijn leeftijdsgenoten. Haar reactie was als die van ieder ander. Maar na de dood van haar grootvader, en de voortzettende vergrijzing van Nederland, begon Meijer zich toch af te vragen hoe het liefdesleven van een bejaarde er eigenlijk uit ziet.
Ondanks de lacherigheid die vaak aan het onderwerp kleeft, heeft Meijer een eerlijk en af en toe zelfs emotioneel document gemaakt. Al snel wordt duidelijk dat oudere liefde een stuk complexer is. Een aantal van de geïnterviewden heeft op de één of andere manier te maken met eenzaamheid, ouderdomskwalen of zelfs de dood. Het zijn extra componenten in hun relaties waar zij zich maar al te bewust van zijn. Zo staat Wietske nog vol in het leven, maar ziet ze haar man Chris wegkwijnen aan dementie. Ze zoekt haar heil bij een andere man, maar ook al hebben zij en deze Fred het samen naar hun zin, ze weten allebei dat haar band met hem nooit zo sterk zal zijn als met Chris.
Liefde is de rode draad die de levensverhalen van de mensen die Meijer interviewt met elkaar verbindt. Voor veel van de stellen is de liefde onlosmakelijk met seks verbonden, en de reden dat zij er nog zo van genieten. De homoseksuele Hans geeft toe dat ondanks zijn vele onenightstands, seks pas echt iets voor hem betekende toen hij zijn geliefde Xander ontmoette. De affectie voor elkaar is zichtbaar als de verschillende stellen voor de camera hun verhaal, vanaf hun eerste ontmoeting tot hun huidige seksleven, vertellen. Het is een fijne gedachte dat de passie tussen de stellen nog steeds aanwezig is, en dat is de voornaamste boodschap om van dit document mee te nemen.
Maar door voornamelijk gelukkige stelletjes voor de camera te halen, laat Meijer een deel van haar doelgroep onderbelicht. Alleenstaande bejaarden komen nauwelijks aan het woord. Dat zij ook hun verlangens hebben bewijst Jeanne, een bejaarde dame die we voor het eerst zien terwijl ze zonder gêne aan het shoppen is voor een nieuwe vibrator om aan haar collectie toe te voegen. Ze vermaakt zich prima met zichzelf, maar als de enige alleenstaande die Meijer interviewt, besteedt ze maar weinig aandacht aan het feit dat Jeanne haar speeltjes prefereert boven het echte werk. Zelfs als Jeanne aangeeft dat haar vriendinnen het maar raar vinden met haar over seks te praten, gaat Meijer daar niet in op in, terwijl het taboe dat ze probeert te doorbreken duidelijk wel bij haar doelgroep leeft.
Ondanks deze eenzijdige blik zal een groot deel van haar doelgroep zich prima kunnen vinden in de afwisselend grappige en ontroerende verhalen van hun generatiegenoten. Ook al gaat het niet iedereen voor de camera even makkelijk af, de open houding van de geïnterviewden is verfrissend en zal ook andere kijkers aanspreken. Zoals Gerard aangeeft, is het als jongere moeilijk voor te stellen dat ook ouderen nog seksuele gevoelens hebben. Maar in feite verandert er ondanks de jaren eigenlijk niets.
[rating 3.5]
