Het is 20 jaar geleden sinds acteur Kevin Costner en regisseur Kevin Reynolds ons aan Waterworld voorstelde, een post-apocalyptische film die 200 jaar later in de toekomst afspeelt. Doordat de poolkappen gesmolten zijn is de gehele planeet onder water gelopen. Dennis Hopper speelt de slechterik die achter een klein meisje aanzit met een geheime kaart op haar terug. Zij zou de sleutel zijn naar het enige bestaande stuk land.
Toen de sciencefiction/avonturenfilm uitkwam waren de reacties van het publiek en de critici niet bepaald verenigd. Merendeels werd de prent bovenal slecht geacht en kreeg het niet voor elkaar om diens budget terug te verdienen, een prijskaartje wat indertijd de hoogste ooit was: 175 miljoen dollar. Ene Jeff Wells van Hollywood Elsewhere was destijds ook niet helemaal een liefhebber, maar na het herzien van Waterworld moest hij eerlijk aan Costner bekennen dat de film zo slecht nog niet is, in tegenstelling tot de eerdere reacties die vermeldden dat de voorstelling "niet compleet bagger is."
"Ik weet dat mensen denken dat 'Waterworld' voor mij een dieptepunt was," vervolgt hij. "Dat was het niet. De film had een beter, duidelijker eindresultaat kunnen behalen. Ik herinner me dat ik nog nooit zo krachtig voor een film had moeten opkomen, toen anderen hun rug naar 'Waterworld' keerden. De film, met alle onvolkomenheden die hij bezit, was een genot voor me. Een genot om naar terug te kijken en aan deel te hebben genomen."
Toen de film op videoband uitkwam, werd Waterworld in overvloed gehuurd en aangeschaft, waardoor de gemiste winsten rechtgezet werden. Costner eindigde zijn bericht door aan te geven dat de prent tevens weinig gebruik maakte van computereffecten. "Dat was ik die rondom de boot slingerde, op en neer vanaf de mast en in het water. Niet buitengewoon dramatisch, maar zo was het nou eenmaal."
