De gesproken taal is Spaans, de ondertiteling is Frans, maar ook als je geen van deze talen machtig bent komt door de beelden alleen heel goed over dat de nieuwe Alejandro Jodorowsky, Poesia sin fin (Poëzie zonder einde) naast een zeer kleurrijke film, een zeer vreemde film is. Of poëtisch, als je het zo wilt noemen. Waarin mensen gitaarkoffers vol vlees met zich mee dragen. Inclusief Chileense nazi's, vliegende sculpturen en boze clowns. De film ging eerder dit jaar op Cannes in première.

Aansluitend aan de trailer zit in onderstaande video een scène uit de film waarin de jonge Jodorowsky vertelt dat hij dichter wilt worden, door zijn vader afgewezen wordt. Daar lijkt de kous mee af, en de familie kan verder met het kaartspel. Totdat de jonge Jodorowsky het spel ontbreekt door met een bijl de boom in de tuin te kappen, en een tante zingend in operastijl haar ontsteltenis uit. Juistem.

Het is dus een autobiografische film, waarin zoonlief Adán Jodorowsky zijn vader in jongere jaren speelt. De Chileense regisseur en artiest Alejandro Jodorowsky, maakte ooit naam met de vreemde en bevreemdende western El Topo, waarna hij zijn poëtische blik wierp op alle religies van de wereld in The Holy Mountain en jaren later nog Santa Sangre maakte. Maar veel filmliefhebbers zullen hem tegenwoordig ook kennen van Jodorowsky's Dune, de fascinerende documentaire waarin uit de doeken werd gedaan hoe de aparte kunstenaar begin jaren tachtig probeerde Dune te maken op zijn geheel eigen, unieke wijze.