Open brief aan George Lucas [column]

[header]Ruben, Lightsaber-krijger sinds 1977, besloot na het verschijnen van Episode III zijn hart te luchten door middel van een brief aan George.[/header]Amsterdam, 31 mei 2005

Beste George,

Het leven is geen lolletje. Dat weet jij, George, en dat weet ik. Om ons heen zien we niets anders dan geweld, honger, natuurrampen en ziektes. Dat was zo in 1977 – met de Vietnamoorlog nog vers in het geheugen – en eigenlijk is er sindsdien nog maar weinig veranderd. Het is daarom dat wij zo snakken naar afleiding, naar iets wat ons het menselijk lijden doet vergeten. Deze afleiding heb jij ons gegeven in de vorm van het ruimtesprookje Star Wars. Achtentwintig jaar lang hebben wij ons kunnen verliezen in het immense Star Wars-universum. Nu met Revenge of the Sith de Star Wars-saga is afgerond, is het moment aangebroken je te bedanken voor de vele uren escapisme die je ons hebt geschonken. Het is echter een dankwoord met gemengde gevoelens.

De klassieke trilogie – deel IV tot en met VI – werd een van de bekendste filmseries aller tijden. En niet zonder reden. De hele wereld leefde mee met de avonturen van Luke, Han en Leia. De films boden precies waar wij behoefte aan hadden – avontuur, spanning, romantiek, maar vooral: exotische, andere werelden.
Zestien jaar na deel VI begon je aan de zogenaamde ‘prequels’; deel I tot en met III. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat deel I en II nogal tegenvielen. Beide films hadden te lijden onder matig acteerwerk, zwakke dialogen en een ongeïnspireerd en warrig verhaal. Bovendien bevatten de films de grootste verspilling van harde schijf-ruimte uit de geschiedenis: Jar Jar Binks.
Op 19 mei j.l. ging het laatste deel van de Star Wars-sage in première: Revenge of the Sith. De reacties van het publiek zijn tot nu toe erg positief. Hier op FilmTotaal struikelt men over elkaar met superlatieven, en ook in de poll ‘Wat is de beste Star Wars-film’ scoort ROTSh opvallend hoog. Op IMDB krijgt de film zelfs een 8.0 en behoort daarmee tot de 150 beste films aller tijden. Ik ben echter van mening dat deze hoge waardering niet terecht is. Laat me proberen uit te leggen waarom...

Deel III is positief ontvangen, niet omdat ie zo briljant is, maar uit opluchting dat de film niet zo ongelooflijk slecht is als de vorige twee delen. Tel hierbij op de irrationele vergevingsgezindheid van de fans, en je snapt ineens waar de hoge waardering vandaan komt. Helemaal onbegrijpelijk is deze reactie misschien ook niet. Immers, de prequels zijn ontsproten aan hetzelfde brein dat ons de originele trilogie gaf. Ik moet toegeven dat ik in eerste instantie, net als de fans, ook even verblind was door dezelfde felle zon der nostalgie. Maar de film heeft kunnen bezinken en ik zie nu mijn dwaling in. Begrijp me niet verkeerd, ik vind ROTS reuze vermakelijk, maar over het geheel genomen kun je stellen dat de prequels een tamelijk mislukte onderneming zijn. Ze hebben weinig toegevoegd aan het ons zo dierbare Star Wars-universum, ook al doen we nog zo ons best om er iets van de originele trilogie in terug te vinden. Laat ik er maar niet verder omheen draaien, George: de prequels hadden wat mij betreft niet gemaakt hoeven te worden. Het zijn uit de hand gelopen commercials voor actionfigures en plastic lightsabers. Er zijn maar drie échte Star Wars-films: de originele trilogie. En deze films koester ik. Van deze films hou ik. De Ewoks neem ik voor de gelegenheid op de koop toe.

Je stelde onlangs in een interview dat de Star Wars-films in feite kinderfilms zijn, ook de oude trilogie. Volgens mij vergis je je. Het zijn geen kinderfilms, maar sprookjes. En sprookjes zijn voor alle leeftijden. Het is pas in de nieuwe trilogie dat het sprookjesachtige verdwijnt, en plaats maakt voor het infantiele. Ik vraag me af hoe het zo ver heeft kunnen komen. Ik bedoel...je zou toch verwachten dat er in jouw kringen enkele bekwame dialoog- en scriptschrijvers rondlopen. Hebben deze jou tijdens het maken van de prequels nooit aangesproken op het feit dat uit de mond van de personages niets anders komt dan stront? Want dat is het! Of zouden ze de oppermachtige Lucas niet hebben durven corrigeren? Of is het misschien de verderfelijke invloed van producent Rick McCallum? Smeert hij honing om je mond? Heeft hij zachte lippen als hij je billen kust? Ik heb Rick nooit vertrouwd, George, dat mag je best weten.

Maar goed, ik laat me meeslepen. Excuses. Als het over Star Wars gaat, word ik nogal snel emotioneel. De originele trilogie is belangrijk voor me, snap je. De films staan voor mijn onbezorgde jeugdjaren, die ik, naarmate ik ouder werd, door mijn vingers heb zien glippen. Star Wars is voor mij spelen voor de openhaard met X-wing Fighters en Stormtrooper-poppetjes. Ontelbare verhalen verzon ik, die ik naspeelde met mijn actionfigures. Het zijn deze – nu bitterzoete – herinneringen die in gedrang leken te komen door de prequels. Gelukkig blijkt het gif van de prequels te zwak om de originele trilogie blijvend te beschadigen. En hiervoor dank ik de Here op mijn blote knietjes. Want het zijn deze films die ik beschouw als de enige echte Star Wars-films. En het zijn deze films waarvoor ik je hartelijk wil bedanken. Bedankt voor de ondergaande zonnen op Tatooine; voor de AT-AT-aanval op Hoth; voor het glimmende, zwarte masker; voor Leia in haar gouden bikini; voor de Star Destroyer in het eerste shot van A New Hope; voor de harige, trillende oren van Yoda; voor de “I know” van Han... Bedankt.


Ruben


Klik [urlnoblank=http://www.filmtotaal.nl/module.php?section=columns]hier[/urlnoblank] voor meer colums.



NieuwsFilm

meest populair