Golden Globe- en Oscarwinnaar Matthew McConaughey heeft een hartig woordje met The Guardian gewisseld over zijn carrière. Hoewel de 47-jarige Amerikaan met genoeg verschillende genres gestoeid heeft, stond hij bij velen bekend als iemand die in veel romantische komedies optrad. Tegen de bovenstaande Britse krant vertelde McConaughey waarom hij dat genre links heeft laten liggen.

O.a. vanwege het standaard plot: "Je kent het wel. Jongen ontmoet meisje, ergens in het midden gaan we uit elkaar, jongen achtervolgt haar op het eind en ontmoet haar op een brug of een bromfiets. Maar je wil genieten met wie je daar naartoe gaat, de man of vrouw. Inhoudelijk stelt het weinig voor." Ook aan de films werken is lastiger dan je denkt.

"Je komt binnen op een wolk en gaat van de ene naar de andere. Als je in een romantische komedie een anker laat vallen, dan zal het schip zinken. Als het om een scène gaat waar jongen een meisje ontmoet, en ik word één seconde boos, dan is het: 'Uh, uh, cut. Je mag niet kwaad worden, want dat blijft bij,' zeggen ze dan. Zo gaat het. Nee, nee. Wat makkelijker aan drama is, is dat je bij jezelf af mag vragen wat het karakter als mens zou doen. Continue zoek je naar de werkelijkheid. In een romcom zoek je daar niet naar."

Alhoewel hij niets slechts te zeggen heeft over films als The Wedding Planner, How to Lose a Guy in 10 Days en Failure to Launch, noemt McConaughey het werk zelf geestdodend. Waaronder "het bereik van je emoties. Hoeveel pijn kan ik voelen, hoe blij kan ik zijn en hoe hard kan ik lachen?" Het geld was echter niet slecht. "Zo'n script, met een salaris van $ 5 miljoen, ziet er meteen beter geschreven uit dan degene met een bod van $ 1 miljoen dollar."

Toen hij rond 2009 aan zijn vertegenwoordiger vertelde dat hij wilde stoppen met deze rollen, kwam er steeds minder in beeld. Dat was schrikken. "Er heerste een angst van: 'Hoe lang zal er niets binnenkomen?' Ik moet werken. Mijn manager deed zijn werk goed en sloeg alles af. Toen kregen de filmstudio's de boodschap en stuurden niets meer. Acht maanden lang verscheen er niets op mijn deurmat."