[header]Afgelopen vrijdag was een hele speciale dag voor mij, ik had toen namelijk mijn vijfde autorijles. We gingen voor de verandering niet op totaal verlaten B-weggetjes rijden, maar door de woonwijken van Amersfoort.[/header]Afgelopen vrijdag was een hele speciale dag voor mij, ik had toen namelijk mijn vijfde autorijles. We gingen voor de verandering niet op totaal verlaten B-weggetjes rijden, maar door de woonwijken van Amersfoort. Ik was lekker aan het sturen en probeerde te schakelen, toen er vanuit het niets een fietser van rechts kwam. Natuurlijk dacht ik er geen seconde aan om te remmen, want ik had het veel te druk met sturen. De instructeur greep in en zei: ‘Je moet goed blijven opletten en kijken of er niets van rechts aankomt.’ Oké. Er was niets gebeurd, dus ik reed weer verder. Tien minuten later kwam er weer een fietser van rechts. Gelukkig zag ik het dit keer wel op tijd. Ik trapte als een gek op de rem, de auto sloeg af en we stonden ruim voor die fietser stil. ‘Je zag het wel op tijd, maar als we remmen, gebruiken we ook altijd de koppeling!’

Af en toe is het dus best wel handig om iemand in de buurt te hebben die weet hoe iets werkt en jou leert hoe je er mee om moet gaan. De opmerking van de rij-instructeur bracht me op ideeën. Zou het geen idee zijn om een kijkinstructeur te hebben? Iemand die naast je zit in de bioscoop terwijl je naar een voor normale mensen bijna onmogelijk te begrijpen kunstzinnige Aziatische film kijkt. Je kent ze wel, titels als 2046, of nog erger. De kijkinstructeur kan dan mooi zeggen waar je op moet letten. ‘Kijk naar die lichtval, die geweldige compositie! Let op die bladeren die daar links boven in beeld naar beneden vallen. Die symboliseren de onderdrukking van het proletariaat.’ Van die dingen die aan de gemiddelde filmkijker voorbij gaan.

En als je dan na een hele serie lessen eindelijk je kijkbewijs hebt gehaald, dan begint het pas echt. Je kunt elke film kijken die je maar wilt. Niets is meer saai, want je begrijpt alles. Anders was je nooit geslaagd. Maar behalve deze voordelen zitten er helaas ook een paar nadelen aan een kijkbewijs. Filmrechten betekent namelijk ook filmplichten. Bovendien moet je in al je wijsheid rekening leren houden met anderen.

Een voorbeeld. Je zit samen met je meisje in de bios naar een film te kijken waarin een mega-explosie iedereen wegblaast. Je liefje gilt het uit en je probeert haar te kalmeren door te zeggen dat er niets aan de hand is, want ze zijn helemaal niet dood. Aan het eind van de film zal ze wel zien dat iedereen nog gewoon leeft. Plotseling verschijnt er een blauw zwaailicht achter je. Een gast tikt je op de schouder: ‘Goedenavond meneer. Kijkpolitie. Wilt u mij even volgen naar de kant?’ Daar sta je dan, aan de zijkant van de zaal. ‘Legitimatie en kijkbewijs graag.’ Je vraagt je af wat er aan de hand is. ‘Ik laat u stoppen met kijken omdat ik geconstateerd heb dat u té snel film heeft gekeken.’ Je bent sprakeloos, maar hij gaat verder: ‘Roekeloos en onverantwoordelijk kijkgedrag is een ernstige overtreding en daarom wordt uw kijkbewijs hierbij ingenomen. U mist elk gevoel voor verantwoordelijkheid voor uw mede filmgebruikers.’ Je kijkt de agent wat beduusd aan. ‘Mag ik u daarom vriendelijk verzoeken de zaal te verlaten?’ Terwijl je je omdraait geeft hij nog een advies: ‘Denk om uw richting aan te geven bij het verlaten van de zaal. Goedenavond.’

Hmmm. Achteraf misschien toch niet zo’n geweldig idee. Zo’n verantwoordelijkheid kan ik nog niet aan. Eerst maar eens proberen om mijn rijbewijs te halen. Dat lijkt me al moeilijk genoeg.

Zelf een column schrijven? Neem contact met ons op. Meer columns vind je hier.