Aangezien ik eindelijk de eerste heb gezien dacht ik de DVD van de sequel ook eens boven te halen en deze zo ook objectiever te kunnen bekijken.
de film haalt inderdaad niet het niveau van het origineel. en dat komt vooral omdat de film een totaal ander sfeer wil brengen als de eerste. de film haalt het seksuele bijna volledig uit de film want het personage van stone is nijdiger, bitchiger en harder dan in de voorganger. waar ze tegen douglas en de andere mannelijke personages in basic instinct nog constant het sensuele overbracht en de personages zo kon overdonderen is ze in deze film gewoon een harde koude bitch die wel nog steeds bezeten is van seks maar dat komt nooit tot uiting in de film. ook het mannelijke tegenpersonage is totaal anders. waar douglas nog de evenknie was van stone in het spelen van spelletjes, het overmacho gedrag etc kan het personage van morrisey (en ik zeg het personage) de druk en overompeling van Catherine niet aan, daarom verandert de film in een psychotische ondergang terwijl de eerste naar een letterlijk en figuurlijk hoogtepunt werkte. zelfs de erotische scènes zijn puur amerikaans en zoeken nergens het randje op zoals in het origineel. het hoort bij basic instinct en iets meer en iets originelere erotische scènes hadden de eer van de filmnaam meer aangedaan en het kon zeker en vast want Stone toont in deze film dat ze nog steeds dat lichaam heeft en de sexyness omdat in een film tot uiting te kunnen brengen.
Het einde, je kan het letterlijk nemen, maar als je goed nadenkt (alibi's etc) dan weet je dat het einde nog een spelletje is tussen de personages en weet je uiteindelijk wel wie het gedaan heeft (net zoals de eerste weet je het dus maar anderzijds heb je er geen bewijs van).
toch ook enkele leuke verwijzingen naar het origineel zoals naar het personage van douglass en je moet zelfs al in de deleted scènes op de DVD gaan kijken om te horen wat er nu eigenlijk met hem gebeurd is want in de eigenlijke film word er met geen woord gerept over wat er in die tussentijd met hen is gebeurd. wel opvallend is dat je tussen de deleted scènes een aantal scènes niet vind die wel op het internet te vinden zijn.
als sequel is hij minder maar toont hij wel een andere kant van het personage catherine en zie je dat een ander karakter van het mannelijke personage een totaal andere film teweeg kan brengen. toch mis je de sensualiteit van de eerste film die constant tegen de lens aandrukte en dat mis je hier, ondanks de schitterende locaties en een leuk who don it verhaal.
Blijft dit na het herbekijken nog steeds een goede film vinden.
En blijf ook bij mijn eerste commentaar een goede Stone en Thewlis, een wat mindere Morrissey.
Commentaar 2006:
Het verhaal zit goed, dat door de vele wendingen erin blijft boeien en een zeer verrassend einde heeft.
Sharon Stone is als vanouds in deze prent, en doet het net zo goed als in nummer 1, wat niet van haar tegenspeler, David Morrisey kan worden gezegd, hij komt niet overtuigend over. David Thewlis daarentegen is heel goed in zijn rol en verdiend eerder te worden vernoemd op de hoes dan Morrisey.
Al bij al heb ik wel genoten van deze film, maar toch blijft Basic Instinct van Paul Verhoeven een hoogtepunt, waar deze film niet aan kan tippen.
Haalt nooit het niveau van deel 1 maar is best nog een aangenaam kijkstuk. Stone is nog steeds sensueel al hebben ze dit eigenlijk te weinig en veel minder uitgespeeld als in deel 1. Vind deze film meer op safe spelen terwijl het origineel de randjes ging opzoeken van het sensuele en seksuele. Een plot die je wel ziet aankomen maar op zich verveelde het allemaal niet en vond ik het een aangename film
Glennekeeeee
de film haalt inderdaad niet het niveau van het origineel. en dat komt vooral omdat de film een totaal ander sfeer wil brengen als de eerste. de film haalt het seksuele bijna volledig uit de film want het personage van stone is nijdiger, bitchiger en harder dan in de voorganger. waar ze tegen douglas en de andere mannelijke personages in basic instinct nog constant het sensuele overbracht en de personages zo kon overdonderen is ze in deze film gewoon een harde koude bitch die wel nog steeds bezeten is van seks maar dat komt nooit tot uiting in de film. ook het mannelijke tegenpersonage is totaal anders. waar douglas nog de evenknie was van stone in het spelen van spelletjes, het overmacho gedrag etc kan het personage van morrisey (en ik zeg het personage) de druk en overompeling van Catherine niet aan, daarom verandert de film in een psychotische ondergang terwijl de eerste naar een letterlijk en figuurlijk hoogtepunt werkte. zelfs de erotische scènes zijn puur amerikaans en zoeken nergens het randje op zoals in het origineel. het hoort bij basic instinct en iets meer en iets originelere erotische scènes hadden de eer van de filmnaam meer aangedaan en het kon zeker en vast want Stone toont in deze film dat ze nog steeds dat lichaam heeft en de sexyness omdat in een film tot uiting te kunnen brengen.
Het einde, je kan het letterlijk nemen, maar als je goed nadenkt (alibi's etc) dan weet je dat het einde nog een spelletje is tussen de personages en weet je uiteindelijk wel wie het gedaan heeft (net zoals de eerste weet je het dus maar anderzijds heb je er geen bewijs van).
toch ook enkele leuke verwijzingen naar het origineel zoals naar het personage van douglass en je moet zelfs al in de deleted scènes op de DVD gaan kijken om te horen wat er nu eigenlijk met hem gebeurd is want in de eigenlijke film word er met geen woord gerept over wat er in die tussentijd met hen is gebeurd. wel opvallend is dat je tussen de deleted scènes een aantal scènes niet vind die wel op het internet te vinden zijn.
als sequel is hij minder maar toont hij wel een andere kant van het personage catherine en zie je dat een ander karakter van het mannelijke personage een totaal andere film teweeg kan brengen. toch mis je de sensualiteit van de eerste film die constant tegen de lens aandrukte en dat mis je hier, ondanks de schitterende locaties en een leuk who don it verhaal.
6,5/10
Tarkus
En blijf ook bij mijn eerste commentaar een goede Stone en Thewlis, een wat mindere Morrissey.
Commentaar 2006:
Het verhaal zit goed, dat door de vele wendingen erin blijft boeien en een zeer verrassend einde heeft.
Sharon Stone is als vanouds in deze prent, en doet het net zo goed als in nummer 1, wat niet van haar tegenspeler, David Morrisey kan worden gezegd, hij komt niet overtuigend over. David Thewlis daarentegen is heel goed in zijn rol en verdiend eerder te worden vernoemd op de hoes dan Morrisey.
Al bij al heb ik wel genoten van deze film, maar toch blijft Basic Instinct van Paul Verhoeven een hoogtepunt, waar deze film niet aan kan tippen.
Glennekeeeee
7/10