Filmtotaal Recensie

Regie: Larry Charles | Cast: Sacha Baron Cohen (Aladeen/Efawadh), Ben Kingsley (Tamir), Anna Faris (Zoey), Megan Fox (zichzelf), e.a. | Speelduur: 83 minuten | Jaar: 2012

Sacha Baron Cohen weet als geen ander hoe hij buzz moet genereren voor zijn films. De laatste weken verschijnt hij overal als dictator Aladeen, omringd door schaars geklede vrouwelijke bodyguards met machinegeweren. Tijdens persconferenties blijft hij in zijn rol en shows als de Oscaruitreiking, waar hij as over presentator Ryan Seacrest uitstrooide, en Saturday Night Live worden aangegrepen om zijn nieuwste film te promoten. Je vraagt je dan al snel af of je het leukste deel van The Dictator al hebt gezien in de vorm van de mediastunts.

De vorige films van Cohen rond de typetjes Borat en Brüno waren gebaseerd op het feit dat nietsvermoedende personen in de maling werden genomen. De grap was dat Cohen, vermomd als een van zijn alter ego's vragen stelde en dingen deed, die anderen niet zouden durven. Er was geen grap of punchline, maar de effecten van mensen die probeerden respectvol te blijven tegenover de absurditeit van Cohen waren hilarisch. Zeker degenen die deze typetjes al jaren daarvoor hadden gezien in de Ali G Show weten hoe afhankelijk Cohen was voor zijn komedie van de onwetendheid van degene die hij in de maling nam, waarbij hij het publiek op sleeptouw nam. Sinds het globale succes van Borat, dat deels nog vast kon houden aan deze humor, zagen we met Brüno al dat die dagen van komediegoud achter hem lagen. Verdiend, maar ergens ook helaas, is hij uitgegroeid tot een van 's werelds meest herkenbare figuren. Met The Dictator kiest hij voor een volledig gescripte film.

Lees verder