De film was rond de kerst op tv. Heb die destijds opgenomen maar was er nooit aan toe gekomen. De reclames doen duidelijk afbreuk aan deze film.... Nu eindelijk de hele film gezien, op een paar seconden na aan het eind. Bedankt RTL...
Ik was geheel niet bekend met het verhaal van de musical. Dacht altijd dat het over de juli revolutie van 1789 was, waar ik zelf veel over gelezen heb. Ik ben geboren op de 14e juli dus werd me dat al met de paplepel ingegoten. Maar dan blijkt het sleutelmoment te zijn de juni revolutie van 1832. Wikipedia was mijn grootste vriend en voor het kijken van de film heb ik me even ingelezen over die periode in Frankrijk. Die olifant in de film heeft in het echt ook bestaan en stond op de plek waar de Bastille ooit stond. Het was een monument voor Napoleon maar werd nooit afgemaakt aangezien hij het in Waterloo voor de kiezen kreeg en een dikke nederlaag leed. Het verval van de olifant was destijds dan ook authentiek.
Ik ben niet een uitgesproken liefhebber van musicals maar heb in het verleden op kosten van mijn werkgever ooit wel twee keer eentje bezocht; Miss Saigon in het Circustheater in Scheveningen en Chicago in het Beatrix theater in Utrecht waarbij de eerste me het meest kon bekoren. Les Miserables is me volledig voorbij geschoten. Twee keer in een Nederlandse versie geweest. Een volgende versie zal ik denk ik wel bezoeken. Wellicht een idee als Soldaat van Oranje ophoudt? Die hangar kan daar uitstekend voor worden gebruikt. Wellicht zie ik als het even kan ook nog een Engelstalige versie. Aan een oorspronkelijk Franstalige uitvoering zal ik maar niet beginnen aangezien ik het wel een beetje moet kunnen volgen.
Dan de film. Over de prestaties van de diverse acteurs en actrices is al diverse keren tekst gewijd. Om nog een keer die koeien uit de sloot te trekken is dan ook niet te doen. Ja, we weten dat Russell niet kan zingen en dat Cosette enge ogen heeft. Maar so what. De belevenis van een film gaat over de vraag; wat doet het met je? En als je deze stoere 47-jarige kerel gaat vragen dan is dat een hoop. Ik heb zelfden zulke stemmingswisselingen bij mezelf waar genomen. Ik heb gelachen, ik heb gejankt, ik was bedroeft en ik was blij. Dat is niet meer bij met gebeurd sinds Giuseppe Tornatore's "Cinema Paradiso"
En dat allemaal verpakt in een door reclames kapot geknipte film. Het was een hele zit.
Anne Hathaway bracht me danig van het padje met haar hartverscheurende uitvoering van "I dreamed a Dream". Wie daar niet kapot aan ging is geen mens of een leugenaar naar zichzelf. Dit was niet acteren, dit was beleven wat voor onrecht Fantime overkomen is. De wanhoop in haar stem, de droom die kapot ging, een man die haar jeugd gestolen heeft maar haar wel een dochter schonk. Ongegeneerd zitten janken. Ook haar reprise als ze Jean Valjean komt halen naar de hemel is wederom een tranen moment. Ze kreeg er een Oskar voor. En wat was die terecht.
En ja, soms zuigt de film zich voort in langgerekte uitbarstingen van zang maar het is dan ook een musical. Ik heb me verbaasd over de kennis die sommigen die reageerden op deze film hebben. Dat mensen hele scenes uit hun kop kennen of dat ze favoriete uitvoeringen hebben die ze gaan vergelijken met deze film. Appels en peren. Een film hoeft niet live een zaal te overtuigen als levende mensen. Hier kun je een verhaal uit een heel ander perspectief laten zien. Grotere settings, veel meer mensen in beeld. Het is een musical, maar dan anders. En beoordeel het dan ook zo.
Ik heb toch enigszins dubbele gevoelens na het bekijken van deze musical/film.
Enerzijds is het een prachtig gemaakte productie, adembenemende decors en locaties (al dan niet special effects), prachtige kostuums.
Het verhaal is alom bekend ondertussen en dat blijft mooi.
Maar er is toch een grote maar bij deze film.
Ik vond de vertolkingen redelijk, doch de ondermaatse zang van de, voornamelijk mannelijke, cast was een fikse domper op het geheel.
Ik stel me de vraag of men niet beter, met een cast als deze, had gekozen voor een gewone normale filmversie in plaats van een musicalversie.
Daarom ook dat ik de 14 jaar oudere versie, met Liam Neeson en Geoffrey Rush in de rollen van respectievelijk Valjean en Javert, stukken beter vind.
De versie uit 1998 is ongeveer even lang als deze, maar door de slechte zangpartijen leek hij wel eens zo lang te duren.
Neen, heel blij ben ik zeker niet met deze versie.. sorry..
Ik wist voordat ik deze film ging kijken dat 99% van de dialoog gezongen zou worden. Maar toch moest ik daar in het begin van de film ontzettend aan wennen. Net als aan de zangstem van Russel Crowe, maar daar kom ik zo op. Toen zat ik een tijdje te kijken, en langzaam maar zeker begon dat te wennen en toen kon ik pas echt van dit meesterwerk genieten. Want dat is het zeker! Ik heb nou al best veel filmmusicals gezien, maar dit is echt weer iets totaal anders. Geen vrolijkheid dit keer wat je bij heel veel musicals ziet, nee dit is hard, donker en grauw. De kleding, de sets, zijn prachtig ontworpen en zorgen er ook voor dat je in de film getrokken wordt. Maar wat daar voornamelijk voor gezorgd heeft waren de prestaties van de voltallige cast.
Dat Hugh Jackman een geweldige theatrale stem heeft dat wist ik, maar hij laat me nu pas echt zien wat voor een sterke en goede acteur hij is. Ook van Anne Hathaway wist ik dat ze kon zingen, maar ook zij blies me helemaal weg met haar rol als Fantine. Ik schaam me er ook niet voor om te zeggen dat ik o.a. diep geraakt en ontroerd werd toen zij in 1 constant shot '' I Dreamed A Dream'' zong. Ik wist dat dat van te voren ging gebeuren, want in dat korte moment in de trailer raakte zij me al. Zelfs Eddie Redmayne die Marius speelt wist me diep te raken met ''Empty Chairs At Empty Tables''. Ook Amanda Seyfried, en Samantha Barks die de rol van Eponine speelt en die rol al eerder vervulde in het theater doen het allemaal verbluffend goed maar ik wil ook nog even iets kwijt over Crowe.
Russel Crowe heeft best veel kritiek op zijn rol als Javert gekregen, en ik vind dat niet helemaal terecht. Oké misschien hadden ze voor een acteur moeten gaan, die net als Jackman ervaring heeft in het theater, of die in ieder geval meer ervaring heeft met zingen. Ik weet dat Crowe ook in een band zit of zat maar vocaal kan hij inderdaad niet op tegen Jackman maar dat vind ik ook niet zo gek. Is hij daardoor minder overtuigend in zijn rol? Zeer zeker niet. Ik moest er aan wennen ja, maar toen ik uiteindelijk aan zijn stem gewend raakte wist ook hij me te overtuigen. Het is niet zo theatraal als de rest, maar slecht of vals is het zeer zeker niet. Ik vind het ook briljant dat de cast live zingt. Dat maakt het nog realistischer, en zorgt ervoor dat het nog harder en beter binnenkomt. Ze zingen namelijk niet zomaar liedjes, ze vertellen een verhaal. Ze zingen de dialoog en die dialoog is niet vrolijk maar triest. Als je dat gaat playbacken en netjes in een studio gaat inzingen en teveel gaat produceren komt het totaal niet over. Dan klinkt het te mooi, en te perfect. Dit is de perfecte manier voor deze musical.
Het moge duidelijk zijn dat ik diep geraakt en heel diep onder de indruk ben. Een tijdje terug heb ik ook de versie met Liam Neeson gezien. Die was ook heel mooi, maar deze musical versie vind ik toch net iets beter omdat die op sommige momenten echt onder mijn huid ging zitten. En ik de pijn van de personages bijna voelde. Prachtige shots, fenomenaal acteerwerk, top regie. Ik ben echt blij dat deze film niet teleur heeft gesteld. Een echt meesterwerk. WAUW!! :W
Heb hem gisteren in de bioscoop gezien, en het deed me werkelijk verstelt staan. De film duurt 158 minuten, en geen enkele minuut doet je vervelen. Je wordt omver geblazen door de groots opgezette sets en de muziek die de hele film door te horen is.
'Les Misérables' gaat over Jean Valjean, een dief die vrijkomt en het goede pad wil gaan bewandelen. Hij wordt een aantal jaren opgejaagd door de politie, en ondertussen wordt er door de bewoners van Parijs een revolutie voorbereid.
Het verhaal speelt zich af een aantal jaar na de Franse revolutie, de film springt op sommige punten over naar de toekomst. Zo speelt het eerste deel van de film zich af na de vrijlating van Valjean, en vervolgens zijn er alweer negen jaar verstreken. Dit is helemaal niet storend, alle personages groeien mee met het verhaal.
Over de cast niets meer dan lof, iedereen speelt zijn rol voortreffelijk. Hugh Jackman speelt hier de rol van Jean Valjean, en hij laat hier weten dat hij ook in het musical genre goed acteert. Het zingen gaat hem ook goed af. Het zingen klinkt natuurlijk wat ruw, omdat het live op de set gezongen is, maar tegelijkertijd geeft dat het liedje ook wat extra overtuiging en vrijheid in het acteren. Hugh Jackman heeft in deze film Russel Crowe als tegenspeler in de gedaante van inspecteur Javert. Ook hij speelt hier voortreffelijk, hij heeft een mooie zware zangstem en dat heeft wel iets dreigends.
Natuurlijk is Anne Hathaway hier wel de show steler, ze geeft gestalte aan Fantine, een vrouw die de prostitutie in moet om voor haar dochter te kunnen zorgen. Haar rol is niet de grootste, maar toch is ze erg aanwezig. Dat komt grotendeels door haar mooie zangstem en haar emotie die ze toont met het zingen van 'I Dreamed A Dream'. Haar dochter wordt Cosette wordt gespeeld door Amanda Seyfried, zij zat al in 'Mamma Mia' dus heeft al ervaring met zingen wat duidelijk hoorbaar is. Ze heeft een mooie en hoge zangstem en brengt elke zin met een vleugje emotie. Dan hebben we nog Eddie Redmayne die gestalte geeft aan Cosette's vlam Marius. Een doorsnee jongen die met zijn vrienden een revolutie voorbereid, hij blinkt niet uit in de film, maar toch weet hij zich erg goed staande te houden in de film. Zingen doet hij ook erg goed, zijn belangrijkste nummer in de film is waarschijnlijk 'Empty Chairs A Empty Tables' wat hij helemaal alleen zingt, en dat doet hij erg goed.
Tenslotte hebben we nog de komische noten in deze film. Thénardier en Madame Thénardier die gespeeld worden door Sacha Baron Cohen en Helena Bonham Carter. Zij zijn de twee houders van een inn. Ze dienen als komische noot in de film en zijn voor de rest ook niet erg belangrijk voor het verloop het verhaal.
De sets zijn echt van de bovenste plank, iedere set doet de Franse Revolutie herleven en de één is nog groter dan de ander. Je zit soms echt met verbazing naar het scherm te kijken omdat de sets zo ongelooflijk prachtig gemaakt zijn. Hetzelfde geld voor de kostuums, iedereen draagt precies wat je zou verwachten van die tijd.
De film heeft een speeltijd van 158 minuten, dat is een behoorlijk lange zit maar je verveelt je geen minuut. Elke minuut wordt er wel weer een liedje ingezet, voor veel mensen zal dit vervelend overkomen omdat er weinig normaal gesproken wordt in de film, maar het heeft ook wel iets speciaals. De film duurt ongeveer twee-en-een-half uur en dat wordt afgesloten met een bombastische finale waarvan je haren overeind gaan staan.
Kortom, 'Les Misérables' is een schitterende film en is een lust voor oog en oor!
Beetle
De film was rond de kerst op tv. Heb die destijds opgenomen maar was er nooit aan toe gekomen. De reclames doen duidelijk afbreuk aan deze film.... Nu eindelijk de hele film gezien, op een paar seconden na aan het eind. Bedankt RTL...
Ik was geheel niet bekend met het verhaal van de musical. Dacht altijd dat het over de juli revolutie van 1789 was, waar ik zelf veel over gelezen heb. Ik ben geboren op de 14e juli dus werd me dat al met de paplepel ingegoten. Maar dan blijkt het sleutelmoment te zijn de juni revolutie van 1832. Wikipedia was mijn grootste vriend en voor het kijken van de film heb ik me even ingelezen over die periode in Frankrijk. Die olifant in de film heeft in het echt ook bestaan en stond op de plek waar de Bastille ooit stond. Het was een monument voor Napoleon maar werd nooit afgemaakt aangezien hij het in Waterloo voor de kiezen kreeg en een dikke nederlaag leed. Het verval van de olifant was destijds dan ook authentiek.
Ik ben niet een uitgesproken liefhebber van musicals maar heb in het verleden op kosten van mijn werkgever ooit wel twee keer eentje bezocht; Miss Saigon in het Circustheater in Scheveningen en Chicago in het Beatrix theater in Utrecht waarbij de eerste me het meest kon bekoren. Les Miserables is me volledig voorbij geschoten. Twee keer in een Nederlandse versie geweest. Een volgende versie zal ik denk ik wel bezoeken. Wellicht een idee als Soldaat van Oranje ophoudt? Die hangar kan daar uitstekend voor worden gebruikt. Wellicht zie ik als het even kan ook nog een Engelstalige versie. Aan een oorspronkelijk Franstalige uitvoering zal ik maar niet beginnen aangezien ik het wel een beetje moet kunnen volgen.
Dan de film. Over de prestaties van de diverse acteurs en actrices is al diverse keren tekst gewijd. Om nog een keer die koeien uit de sloot te trekken is dan ook niet te doen. Ja, we weten dat Russell niet kan zingen en dat Cosette enge ogen heeft. Maar so what. De belevenis van een film gaat over de vraag; wat doet het met je? En als je deze stoere 47-jarige kerel gaat vragen dan is dat een hoop. Ik heb zelfden zulke stemmingswisselingen bij mezelf waar genomen. Ik heb gelachen, ik heb gejankt, ik was bedroeft en ik was blij. Dat is niet meer bij met gebeurd sinds Giuseppe Tornatore's "Cinema Paradiso"
En dat allemaal verpakt in een door reclames kapot geknipte film. Het was een hele zit.
Anne Hathaway bracht me danig van het padje met haar hartverscheurende uitvoering van "I dreamed a Dream". Wie daar niet kapot aan ging is geen mens of een leugenaar naar zichzelf. Dit was niet acteren, dit was beleven wat voor onrecht Fantime overkomen is. De wanhoop in haar stem, de droom die kapot ging, een man die haar jeugd gestolen heeft maar haar wel een dochter schonk. Ongegeneerd zitten janken. Ook haar reprise als ze Jean Valjean komt halen naar de hemel is wederom een tranen moment. Ze kreeg er een Oskar voor. En wat was die terecht.
En ja, soms zuigt de film zich voort in langgerekte uitbarstingen van zang maar het is dan ook een musical. Ik heb me verbaasd over de kennis die sommigen die reageerden op deze film hebben. Dat mensen hele scenes uit hun kop kennen of dat ze favoriete uitvoeringen hebben die ze gaan vergelijken met deze film. Appels en peren. Een film hoeft niet live een zaal te overtuigen als levende mensen. Hier kun je een verhaal uit een heel ander perspectief laten zien. Grotere settings, veel meer mensen in beeld. Het is een musical, maar dan anders. En beoordeel het dan ook zo.
Tarkus
Enerzijds is het een prachtig gemaakte productie, adembenemende decors en locaties (al dan niet special effects), prachtige kostuums.
Het verhaal is alom bekend ondertussen en dat blijft mooi.
Maar er is toch een grote maar bij deze film.
Ik vond de vertolkingen redelijk, doch de ondermaatse zang van de, voornamelijk mannelijke, cast was een fikse domper op het geheel.
Ik stel me de vraag of men niet beter, met een cast als deze, had gekozen voor een gewone normale filmversie in plaats van een musicalversie.
Daarom ook dat ik de 14 jaar oudere versie, met Liam Neeson en Geoffrey Rush in de rollen van respectievelijk Valjean en Javert, stukken beter vind.
De versie uit 1998 is ongeveer even lang als deze, maar door de slechte zangpartijen leek hij wel eens zo lang te duren.
Neen, heel blij ben ik zeker niet met deze versie.. sorry..
jaime91
Dat Hugh Jackman een geweldige theatrale stem heeft dat wist ik, maar hij laat me nu pas echt zien wat voor een sterke en goede acteur hij is. Ook van Anne Hathaway wist ik dat ze kon zingen, maar ook zij blies me helemaal weg met haar rol als Fantine. Ik schaam me er ook niet voor om te zeggen dat ik o.a. diep geraakt en ontroerd werd toen zij in 1 constant shot '' I Dreamed A Dream'' zong. Ik wist dat dat van te voren ging gebeuren, want in dat korte moment in de trailer raakte zij me al. Zelfs Eddie Redmayne die Marius speelt wist me diep te raken met ''Empty Chairs At Empty Tables''. Ook Amanda Seyfried, en Samantha Barks die de rol van Eponine speelt en die rol al eerder vervulde in het theater doen het allemaal verbluffend goed maar ik wil ook nog even iets kwijt over Crowe.
Russel Crowe heeft best veel kritiek op zijn rol als Javert gekregen, en ik vind dat niet helemaal terecht. Oké misschien hadden ze voor een acteur moeten gaan, die net als Jackman ervaring heeft in het theater, of die in ieder geval meer ervaring heeft met zingen. Ik weet dat Crowe ook in een band zit of zat maar vocaal kan hij inderdaad niet op tegen Jackman maar dat vind ik ook niet zo gek. Is hij daardoor minder overtuigend in zijn rol? Zeer zeker niet. Ik moest er aan wennen ja, maar toen ik uiteindelijk aan zijn stem gewend raakte wist ook hij me te overtuigen. Het is niet zo theatraal als de rest, maar slecht of vals is het zeer zeker niet. Ik vind het ook briljant dat de cast live zingt. Dat maakt het nog realistischer, en zorgt ervoor dat het nog harder en beter binnenkomt. Ze zingen namelijk niet zomaar liedjes, ze vertellen een verhaal. Ze zingen de dialoog en die dialoog is niet vrolijk maar triest. Als je dat gaat playbacken en netjes in een studio gaat inzingen en teveel gaat produceren komt het totaal niet over. Dan klinkt het te mooi, en te perfect. Dit is de perfecte manier voor deze musical.
Het moge duidelijk zijn dat ik diep geraakt en heel diep onder de indruk ben. Een tijdje terug heb ik ook de versie met Liam Neeson gezien. Die was ook heel mooi, maar deze musical versie vind ik toch net iets beter omdat die op sommige momenten echt onder mijn huid ging zitten. En ik de pijn van de personages bijna voelde. Prachtige shots, fenomenaal acteerwerk, top regie. Ik ben echt blij dat deze film niet teleur heeft gesteld. Een echt meesterwerk. WAUW!! :W
JamesBond
Heb hem gisteren in de bioscoop gezien, en het deed me werkelijk verstelt staan. De film duurt 158 minuten, en geen enkele minuut doet je vervelen. Je wordt omver geblazen door de groots opgezette sets en de muziek die de hele film door te horen is.
'Les Misérables' gaat over Jean Valjean, een dief die vrijkomt en het goede pad wil gaan bewandelen. Hij wordt een aantal jaren opgejaagd door de politie, en ondertussen wordt er door de bewoners van Parijs een revolutie voorbereid.
Het verhaal speelt zich af een aantal jaar na de Franse revolutie, de film springt op sommige punten over naar de toekomst. Zo speelt het eerste deel van de film zich af na de vrijlating van Valjean, en vervolgens zijn er alweer negen jaar verstreken. Dit is helemaal niet storend, alle personages groeien mee met het verhaal.
Over de cast niets meer dan lof, iedereen speelt zijn rol voortreffelijk. Hugh Jackman speelt hier de rol van Jean Valjean, en hij laat hier weten dat hij ook in het musical genre goed acteert. Het zingen gaat hem ook goed af. Het zingen klinkt natuurlijk wat ruw, omdat het live op de set gezongen is, maar tegelijkertijd geeft dat het liedje ook wat extra overtuiging en vrijheid in het acteren. Hugh Jackman heeft in deze film Russel Crowe als tegenspeler in de gedaante van inspecteur Javert. Ook hij speelt hier voortreffelijk, hij heeft een mooie zware zangstem en dat heeft wel iets dreigends.
Natuurlijk is Anne Hathaway hier wel de show steler, ze geeft gestalte aan Fantine, een vrouw die de prostitutie in moet om voor haar dochter te kunnen zorgen. Haar rol is niet de grootste, maar toch is ze erg aanwezig. Dat komt grotendeels door haar mooie zangstem en haar emotie die ze toont met het zingen van 'I Dreamed A Dream'. Haar dochter wordt Cosette wordt gespeeld door Amanda Seyfried, zij zat al in 'Mamma Mia' dus heeft al ervaring met zingen wat duidelijk hoorbaar is. Ze heeft een mooie en hoge zangstem en brengt elke zin met een vleugje emotie. Dan hebben we nog Eddie Redmayne die gestalte geeft aan Cosette's vlam Marius. Een doorsnee jongen die met zijn vrienden een revolutie voorbereid, hij blinkt niet uit in de film, maar toch weet hij zich erg goed staande te houden in de film. Zingen doet hij ook erg goed, zijn belangrijkste nummer in de film is waarschijnlijk 'Empty Chairs A Empty Tables' wat hij helemaal alleen zingt, en dat doet hij erg goed.
Tenslotte hebben we nog de komische noten in deze film. Thénardier en Madame Thénardier die gespeeld worden door Sacha Baron Cohen en Helena Bonham Carter. Zij zijn de twee houders van een inn. Ze dienen als komische noot in de film en zijn voor de rest ook niet erg belangrijk voor het verloop het verhaal.
De sets zijn echt van de bovenste plank, iedere set doet de Franse Revolutie herleven en de één is nog groter dan de ander. Je zit soms echt met verbazing naar het scherm te kijken omdat de sets zo ongelooflijk prachtig gemaakt zijn. Hetzelfde geld voor de kostuums, iedereen draagt precies wat je zou verwachten van die tijd.
De film heeft een speeltijd van 158 minuten, dat is een behoorlijk lange zit maar je verveelt je geen minuut. Elke minuut wordt er wel weer een liedje ingezet, voor veel mensen zal dit vervelend overkomen omdat er weinig normaal gesproken wordt in de film, maar het heeft ook wel iets speciaals. De film duurt ongeveer twee-en-een-half uur en dat wordt afgesloten met een bombastische finale waarvan je haren overeind gaan staan.
Kortom, 'Les Misérables' is een schitterende film en is een lust voor oog en oor!
10/10