Silver Linings Playbook (2012)

Watch for the signs

Reviews (8)

Mr. Hulot

Avatar

Om tussen alle blinde lof en zure walging wat nuance aan te brengen: Silver Linings Playbook had een heel goede film kunnen worden wanneer de ingeslagen richting was doorgetrokken. Het thema van de eerste helft: gek versus normaal gedrag van zowel "gekke" als "normale" mensen, was een prima idee. De hele cast is op dreef. DeNiro speelt niet op de automatische piloot maar heeft er zin in, en Lawrence is in de eerste helft goed als ongeleid projectiel, snel schakelend tussen manisch, charmant, wanhopig en stoer.
De muziek bestaat uit bestaande songs, maar niet alleen heeft dit een basis in het verhaal, maar de keuze van de muziek is goed doordacht, en met liefde gemonteerd.

Maar als deze lijn echt was doorgezet, had de film een eind gekregen dat vooral tot nadenken stemt, en dat brengt niet zo veel dollars in het laatje.
Halverwege begint de film opeens gevaarlijk over te hellen richting gezellige romcom, en dat lijkt een bewuste keuze. De hoofdpersonen zijn op wonderbaarlijke wijze genezen van hun eerst zo interessante aanvallen van onvoorspelbaarheid, het scenario wringt zich in bochten om af te buigen naar wansmakelijke Hollywood-clichés en zelfs de muziek laat het sterke concept los en begint het sentiment te ondersteunen in plaats van de wanorde in de hoofden van de hoofdrolspelers.

Hoewel het echt niet zo slecht gedaan is, vermoordt het de kracht van de film en blijft het hoofdthema onuitgewerkt. Kijkadvies: bekijk de eerste helft, en als je de tweede helft niet trekt, zet hem meteen af en bedenk je eigen einde.

Olrik

Avatar

Silver Linings Playbook is een film die voor altijd in mijn geheugen geschrift zal staan en het vooral moet hebben van zijn meer dat uitstekend spelende cast en het simpele, maar geestig en ontroerend bedachte verhaal.
Bradley Cooper en Jennifer Lawrence hebben in deze film onvergetelijke performance's neergezet en naar mijn mening hun beste rollen ooit, maar ook Robert DeNiro heeft laten zien in deze film dat hij het nog steeds in zich heeft om een uitstekende rol neer te zetten waar hij terecht voor een Oscar is genomineerd!
De film heeft me erg vermaakt, maar bovendien erg kunnen ontroeren en me zeker even heeft laten nadenken.

8,0 / 10

vicero

Avatar

Top film! Super dat niet alle grappen niet zo voor de hand lagen. Hoewel er niks mis is met een comedy vol voor de hand liggende grappen. Ook de ook constant terugkomende tenenkrommende situaties door het tactloze karakter van Pat. Zelfs het liefdesverhaaltje en het zoetsappige kon ik hebben. Normaal gesproken ben ik niet zo van dit genre, maar deze film heb ik met alle gemak uitgekeken. Ik begrijp de alle lof zeker.

Yari

Avatar

Ik ben echt niet de enige met minder goede reacties. Wat dacht je van de reacties hier : http://www.moviemeter.nl/film/80448
Zeker niet allemaal positief. Ik herken daar veel van, hoe ook ik het heb ervaren. Hier wat citaten :

Een film met Oscars zegt niet zoveel. Ik snap niet dat Jennifer een oscar heeft gewonnen. Ik vind haar zeker geen slechte actrice, maar om nou een oscar te krijgen voor deze rol ?

Jennifer Lawrence vind ik helemaal niet zo prettig om naar te kijken, ik vind dat ze weinig expressie heeft en als ze dan 'uit haar dak' gaat, vind ik het geforceerd overkomen.

En tenslotte (had ik zelf nog niet benoemd) :
"Het hele gedoe met het honkbal en wedden op die wedstrijden kon me niet erg boeien. Wat een nodeloze afleidingsmanoeuvre (en waarvan); o.a. dit maakt dat de film veel te lang duurt - het irriteert zelfs. Bij het nodeloos 'vullen van de tijd' hoort ook het elkaar vier, vijf keer - al joggend - op straat tegen komen en roepen je loopt in mijn wijk; erg humoristisch ?"

Yari

Avatar

Ik lees onder andere :
"Pat moet haar helpen met een danswedstrijd want anders zal Pat niet snel meer in contact komen met zijn vrouw."
Dan denk ik, hoe geloofwaardig kan een scenario zijn. In dit geval : "Alsof de trein de enige weg is om in Parijs te komen".

Enfin, laten we het inderdaad maar houden op 'dat smaken verschillen'.
PS : Ik heb zopas 'De Marathon' gezien. Een bijzonder(e) goede film, waarin eveneens emoties centraal staan - echter, op een wijze die voor iedereen herkenbaar is; en dus niet opgelepeld uit dat quasi intelligente woordenboek.

En even terzijde. Prijzen - voor films en in het algemeen - zeggen mij niet zoveel. We leven tenslotte in een wereld, waar macht, geld en pseudo de regie hebben. En die regie ligt doorgaans niet in de meest betrouwbare handen. Integendeel.

JamesBond

Avatar

Een film die mij nog een tijd op mijn netvlies gebrand zal staan. Een film die het vooral moet hebben van een sterke cast en een aangrijpend verhaal wordt geroemd door de critici en is beloond met de Oscar voor "Beste vrouwelijke hoofdrol". Is al deze roem terecht? Absoluut!

'Silver Linings Playbook' gaat over Pat. Een man die een bipolaire stoornis heeft en net uit een psychiatrische inrichting is ontslagen. Hij is daar terecht gekomen omdat zijn vrouw vreemdging en hij de man waarmee ze vreemdging half-dood heeft geslagen. Wanneer Pat uit de inrichting komt is hij ervan overtuigd zijn leven te beteren en terug te keren bij zijn vrouw. Ondertussen wordt hij verliefd op zijn buurvrouw. Pat moet haar helpen met een danswedstrijd want anders zal Pat niet snel meer in contact komen met zijn vrouw.

Het verhaal vind ik persoonlijk prachtig. Aangezien Pat een bipolaire stoornis heeft acteert Bradley Cooper ook op die manier. Er zitten veel momenten in de film waar je gaat meeleven met de hoofdpersonen. Ik kon mezelf er nog net van weerhouden te huilen maar het kwam er wel in buurt, zo aangrijpend was deze film.

Zoals ik eerder zei moet deze film het vooral hebben van de sterke cast. Bradley Cooper speelt hier Pat, een man met een bipolaire stoornis die net uit een inrichting is ontslagen en z'n leven wil beteren. Ik vind het gek dat Cooper geen Oscar heeft gewonnen voor zijn rol want hij speelt fantastisch! Hij is elke scène weer even overtuigend en lijkt geknipt voor deze rol. Aangezien hij die stoornis heeft weet hij niet altijd even goed hoe hij met mensen moet omgaan en dat leid tot veel droevige maar ook grappige scènes. Zijn tegenspeelster in deze film is Jennifer Lawrence in de gedaante van Tiffany. Een vrouw die weduwe is geworden en zich normaler voordoet dan dat ze in werkelijkheid is. De Oscar die Lawrence won voor deze rol is dubbel en dwars verdiend! Ze speelt een fantastisch personage en ook met haar leef je mee in deze film! De chemie tussen Cooper en Lawrence is op veel momenten ook werkelijk te voelen en ze vormen een goed koppel.

'Silver Linings Playbook' is naast een hele zielige film ook erg aangrijpend en romantisch. Ik huil niet vaak bij films, maar deze heeft mij bijna zover gekregen. Ik zat op veel momenten met een brok in m'n keel en op andere momenten zat ik weer met een glimlach te kijken. Zo wisselvallig is deze film, er is een goede afwisseling tussen romantiek, drama en comedy. Vooral het einde van de film, waar de danscompetitie aan bod kwam heeft mij ontroert. Naast de geweldige cast is 'Silver Linings Playbook' een hele aangrijpende en romantische film. En dat alles maakt dit tot een Silver lining! Eén van mijn favoriete films!

10/10

Toelichting beoordeling: Een combinatie van romantiek, comedy en drama wordt gecombineerd met een prachtig verhaal en een geweldige cast maken dit tot een Silver lining in de filmgeschiedenis!

Yari

Avatar

Tja, sommige mensen vinden dat : "Alles wat uit de USA komt geweldig is". George Bush Jr. wordt ook geadoreerd ! En verder, het klopt; over smaak valt niet te twisten. Dat typisch Amerikaanse, dat pathologische - daar zit het hem denk ik in. Ik hou er niet van. Nog niet zo lang geleden trof ik 'dat aspect' vaak aan in Nederlandse films. Ik noemde dat 'overdreven', ofwel 'overacting'.
Tenslotte zou ik graag van mensen willen horen wat zij nou werkelijk zo goed vinden aan-van de film Silver Linings Playbook.

Yari

Avatar

Onbegrijpelijk dat deze film zoveel prijzen heeft gewonnen en hier zo'n goede recentie krijgt. Onlogisch, want dit grofstoffelijk gezever van twee jonge mensen - vanuit dan wel groot menselijk drama - komt in mijn woordenboek niet voor. Vergelijkend met mijn eigen leed; ik verwoordde elke (alle) emotie(s) vanuit mijn tenen en in duidelijke, heldere, taal. Hoe het in deze film er aan toe gaat, is wat mij betreft nagenoeg ongeloofwaardig en waar het de 'Ironisch komische noten' betreft; die hingen van flauwigheid en voorspelbaarheid aan elkaar. Na ongeveer 1 uur (halverwege) gaf ik het op. Ik had (kreeg) genoeg van het stroperige tempo en een soort van irritatie joeg mij naar de uitgang van de bioscoop.