Filmtotaal Recensie
Regie: Guillermo del Toro | Cast: Mia Wasikowska (Edith Cushing), Tom Hiddleston (Thomas Sharpe), Jessica Chastain (Lucille Sharpe), Charlie Hunnam (Dr. Alan McMichael), Jim Beaver (Carter Cushing), Burn Goman (Holly), e.a. Speelduur: 119 minuten | Jaar: 2015
Horrorverhaaltjes verlopen vaak volgens een vast stramien. Dat geldt eveneens voor het ritme en het tempo waarmee de schrikeffecten zich aandienen. Voorzichtige speldenprikjes in het begin, achtbaanrit aan het eind. Het genre drijft op deze grondregels, maar het is soms wel eens prettig als daarvan afgeweken wordt. Als een filmmaker de bedoeling heeft om zijn kijkers angst aan te jagen en te laten schrikken, dan is er helemaal niets mis met een goede jump scare. Toch voel je je vaak bekocht en soms zelfs wat in de zeik genomen. Hoeveel horrorfilms je ook hebt gezien, je trapt er eigenlijk steeds weer in. Als een ezel die zich ontelbare keren aan dezelfde steen stoot. Bij horror delft het verhaal dikwijls het onderspit. Lekker veel schrikken, zo af en toe wat aan de suggestie overlaten, maar dit combineren met een goed doordacht scenario en geloofwaardige personages: dat lijkt een stapje te ver. De uitzonderingen moet je met een zaklamp (die het dan natuurlijk weer eens niet doet) zoeken. De nieuwste van Guillermo del Toro is er zo één.
Del Toros Crimson Peak is verre van geconstrueerd rondom de schrikeffecten. Ze zijn zelfs op één hand te tellen, maar wel ongelooflijk naar uitgevoerd. De Mexicaan opent met hoofdrolspeelster Mia Wasikowska die op een besneeuwde vlakte en met een wezenloze blik en snee op haar gezicht aan de kijker verkondigt dat geesten echt zijn. Haar personage Edith Cushing heeft ze gezien. Sterker nog, ze is opgegroeid met de geest van haar overleden moeder. Niet een vriendelijke verschijning maar een gitzwart skelet in al even pikzwarte kledij dat haar s avonds laat in alle treurnis na de begrafenis op komt zoeken en haar waarschuwt voor Crimson Peak. Wat dat ook moge zijn. Edith ontwikkelt zich eind negentiende eeuw als een gevatte en intelligente jonge vrouw in het New Yorkse Buffalo, waar ze werkt voor het bedrijf van haar vader. Ze is een aspirant-auteur van geestverhalen. Vrouwen kunnen niet schrijven, laat staan over geesten, zo luidt het oordeel van de mannen die haar verhaal moeten publiceren. Zelfs niet als je het er maar op gooit dat de geestverschijningen metaforen zijn. Dan dient zich de mysterieuze Brit Thomas Sharpe aan, die samen met zijn zonderlinge pianospelende zuster Lucille zijn geluk in de States probeert te beproeven. Hij probeert een machine om klei mee te delven aan Ediths vader te slijten. Die ziet het plan niet zitten, want Britten denken dat ze het kunnen maken met hun afkomst in plaats van met hard werken en doorzetten. Edith en Thomas groeien steeds meer naar elkaar toe. Vader Carter ziet het lijdzaam aan en besluit in te grijpen. Hij koopt Thomas af met een flinke som geld en de belofte dat hij het hart van Edith zal breken.
