Een iets uitgebreidere recensie door mijn herkijkbeurt van deze film.
Jan Verheyen staat in Vlaanderen (en misschien ook Nederland) bekend als simpele, vaak vermakelijke, maar door critici uitgespuwde blockbusters te maken. Nu is blockbuster uiteraard een raar woord in de Benelux (al doet Nederland wel vaker een poging met films als De Ruyter etc) maar aangezien de films van Verheyen toch vaak met gemak de 350 000 bezoekers trekt (en in Vlaanderen een film bij 100 000 vaak al als een succes gezien word) moet er toch een zeker publiek zijn voor deze films. Met Dossier K zette hij zelf als regisseur al een stap vooruit qua pure filmkwaliteit, al was de basis wel al gezet door het nog betere 'De Zaak Alzheimer' en met Het Vonnis toont de man dat hij ook zélf voor een kwalitatief sterke film kan zorgen gekoppeld aan toch een zekere mainstream. Het is dan ook nogal een rare keuze dat de man zich het afgelopen jaar bezighield met 'FC De Kampioenen'.
Deze film is een redelijk typisch rechtbankdrama zoals er in Amerika aan de lopende band word gemaakt. Toch heeft de film een andere sfeer door de settings, de cinematografie en de opbouw. De film begint eigenlijk zonder een echte opbouw. Dat is meteen het sterke én zwakke punt van de film. Zo wordt je enerzijds meteen in het verhaal getrokken door een afschuwelijke gebeurtenis, anderzijds krijgt daardoor het hoofdpersonage niet de achtergrond die nodig was om zijn personage de nodige gelaagdheid te geven voor zijn daden en om als kijker écht mee te leven. Jan Verheyen heeft het wel slim aangepakt om Koen De Bouw als hoofdacteur te gebruiken. Hoewel de achtergrond van het personage dus miniem is pakt De Bouw wél elke kans waar mogelijk om zijn personage niet plat en cliché te laten overkomen. Niet alleen De Bouw is hier in vorm, ook Johan Leysen schittert als de advocaat van De Bouws' personage, vooral in de tweede helft van de film toont de man zijn kunnen en speelt hij soms de rest weg.
De eerste maal keek ik de film via on demand (in één stuk dus), nu was de film op tv en daar krijg je dus reclames tussen, waarom ik dit zeg? het viel me nogal op dat de film wel zeer simpel ingedeeld is. De eerste reclame kwam net voor de moord, de tweede reclame eindigde nét voor het rechtbankgedeelte startte en de laatste reclame, nét voor de finale. Het is niet echt storend maar anderzijds is het toch allemaal net wat té simpel. Toch doet het geen afbreuk aan het laatste gedeelte. De pleidooien van elke zijde is schitterend én een uitgelezen kans om de talentvolle cast ten volle te benutten en dat gebeurd ook. Elk pleidooi kan elke kijker een gedachte geven die misschien haaks staat op hoe de film eindigt. Overigens is dat einde naar mijn gevoel wel een tikkeltje onwaarschijnlijk zonder daar over uit te wijden. Visueel is de film wel strak en zelfs Amerikaans-achtig wat gecombineerd met een atypische setting (rechtbanken zien er hier anders uit) wel een frisse wind geeft aan het genre.
Het Vonnis is een sterke rechtbankthriller die het beste uit Verheyen naar boven haalt. Aangevuld met een sterke cast, een solide verhaal en visuele kwaliteit is dit ongetwijfeld puur kwalitatief de beste film van Verheyens' repertoire.
Heb de film samen met mijn vriendin bekeken en voor ons is dit een zeer goede film.
Een van de betere Belgische films van tegenwoordig, en zeker een van de beste van regisseur Jan Verheyen.
Het verhaal is tevens een aanklacht tegen het Belgische justitiesysteem dat er na vele jaren nog steeds niet in slaagt efficiënt te werken, en dan zijn situaties zoels in deze film wordt aangetoond niet zo onrealistisch.
De cast doet het uitstekend, hoewel er amper actie in deze film is de ganse prent is gebaseerd op dialogen zoals in menig rechtbankfilm, zit je bij wijlen aan je scherm gekluisterd en geloof je je oren niet van bepaalde handelingen die magistraten uitvoeren of zeggen om hun, vaak foute, beslissingen te rechtvaardigen.
Kortom: zeer goed gemaakte film met een sterk verhaal, maar wie een actieprent zoekt, is hier aan het verkeerde adres.
Glennekeeeee
Jan Verheyen staat in Vlaanderen (en misschien ook Nederland) bekend als simpele, vaak vermakelijke, maar door critici uitgespuwde blockbusters te maken. Nu is blockbuster uiteraard een raar woord in de Benelux (al doet Nederland wel vaker een poging met films als De Ruyter etc) maar aangezien de films van Verheyen toch vaak met gemak de 350 000 bezoekers trekt (en in Vlaanderen een film bij 100 000 vaak al als een succes gezien word) moet er toch een zeker publiek zijn voor deze films. Met Dossier K zette hij zelf als regisseur al een stap vooruit qua pure filmkwaliteit, al was de basis wel al gezet door het nog betere 'De Zaak Alzheimer' en met Het Vonnis toont de man dat hij ook zélf voor een kwalitatief sterke film kan zorgen gekoppeld aan toch een zekere mainstream. Het is dan ook nogal een rare keuze dat de man zich het afgelopen jaar bezighield met 'FC De Kampioenen'.
Deze film is een redelijk typisch rechtbankdrama zoals er in Amerika aan de lopende band word gemaakt. Toch heeft de film een andere sfeer door de settings, de cinematografie en de opbouw. De film begint eigenlijk zonder een echte opbouw. Dat is meteen het sterke én zwakke punt van de film. Zo wordt je enerzijds meteen in het verhaal getrokken door een afschuwelijke gebeurtenis, anderzijds krijgt daardoor het hoofdpersonage niet de achtergrond die nodig was om zijn personage de nodige gelaagdheid te geven voor zijn daden en om als kijker écht mee te leven. Jan Verheyen heeft het wel slim aangepakt om Koen De Bouw als hoofdacteur te gebruiken. Hoewel de achtergrond van het personage dus miniem is pakt De Bouw wél elke kans waar mogelijk om zijn personage niet plat en cliché te laten overkomen. Niet alleen De Bouw is hier in vorm, ook Johan Leysen schittert als de advocaat van De Bouws' personage, vooral in de tweede helft van de film toont de man zijn kunnen en speelt hij soms de rest weg.
De eerste maal keek ik de film via on demand (in één stuk dus), nu was de film op tv en daar krijg je dus reclames tussen, waarom ik dit zeg? het viel me nogal op dat de film wel zeer simpel ingedeeld is. De eerste reclame kwam net voor de moord, de tweede reclame eindigde nét voor het rechtbankgedeelte startte en de laatste reclame, nét voor de finale. Het is niet echt storend maar anderzijds is het toch allemaal net wat té simpel. Toch doet het geen afbreuk aan het laatste gedeelte. De pleidooien van elke zijde is schitterend én een uitgelezen kans om de talentvolle cast ten volle te benutten en dat gebeurd ook. Elk pleidooi kan elke kijker een gedachte geven die misschien haaks staat op hoe de film eindigt. Overigens is dat einde naar mijn gevoel wel een tikkeltje onwaarschijnlijk zonder daar over uit te wijden. Visueel is de film wel strak en zelfs Amerikaans-achtig wat gecombineerd met een atypische setting (rechtbanken zien er hier anders uit) wel een frisse wind geeft aan het genre.
Het Vonnis is een sterke rechtbankthriller die het beste uit Verheyen naar boven haalt. Aangevuld met een sterke cast, een solide verhaal en visuele kwaliteit is dit ongetwijfeld puur kwalitatief de beste film van Verheyens' repertoire.
7,5/10
Tarkus
Een van de betere Belgische films van tegenwoordig, en zeker een van de beste van regisseur Jan Verheyen.
Het verhaal is tevens een aanklacht tegen het Belgische justitiesysteem dat er na vele jaren nog steeds niet in slaagt efficiënt te werken, en dan zijn situaties zoels in deze film wordt aangetoond niet zo onrealistisch.
De cast doet het uitstekend, hoewel er amper actie in deze film is de ganse prent is gebaseerd op dialogen zoals in menig rechtbankfilm, zit je bij wijlen aan je scherm gekluisterd en geloof je je oren niet van bepaalde handelingen die magistraten uitvoeren of zeggen om hun, vaak foute, beslissingen te rechtvaardigen.
Kortom: zeer goed gemaakte film met een sterk verhaal, maar wie een actieprent zoekt, is hier aan het verkeerde adres.