Rogue one is de eerste Star Wars Anthology in een nog oneindige serie. Er werd gezegd dat deze serie COMPLEET anders zijn dan de trilogie. Zou er een crawl zijn en is er nog genoeg John Williams?
Rogue one volgt het verhaal van Jyn Erso en haar groepje rebellen die de Death Star plannen gaan stelen. Director Krennick heeft nu de taak om achter deze groep aantegaan en vernietigen. Maar eigenlijk gaat het over hoe deze rebellen binden en hoe zij samen hun doel proberen te bereiken.
Rogue one heeft een geweldige en enorm indrukwekkende laatste 30 minuten. Het enorme ruimtegevecht wat we in de trailers is echt pure awesomeness. De cgi is echt perfect in deze scènes en het is heel erg goed gefilmt. Dat geldt ook voor de rest van de film. Het is op een bepaalde manier realistisch, maar je krijgt er alsnog een Star Wars gevoel bij. Veel van de kleine dingen die ze nieuw doen. De reden waarom de fout in de Death Star zit, de U-wing en de Hammerhead. De cameo's zijn ook goed gedaan. De side-karakters, zoals K2SO en Chirrut zijn best cool en hebben een paar coole scènes. En als laatste Darth Vader. Deze man heeft twee zeer coole scènes en het blijft cool om James Earl Jones te horen als dit personage.
Rogue one is echter niet perfect. Ik weet eigenlijk niet of ik het geweldig vind. De side-karakters zijn leuk maar je weet niks over hen. K2SO is een droid, Rook een piloot, Baze schiet graag en Chirrut is blind. That's all folks. En deze zat eraan te komen: Saw Gerrara. Hij was zeer irritant en had EEN TENTAKEL MONSTER!!!!!! Je had natuurlijk ook CG tarkin en Leia. Er was ook te weinig van Vader.
Rogue one is niet slecht. Het was gewoon teleurstellend. Er is hoop aan de horizon, maar er moet nog wel wat gedaan worden
Garreth Edwards maakte vorig jaar bij Star Wars celebration een belofte. Dit zou niet zomaar een Star Wars film worden, dit moest een echte oorlogsfilm worden. Want zo zei hij, de films heten Star WARS nietwaar?
Hij is zijn belofte met deze film meer dan nagekomen. Empire Strikes Back is mijn favoriete Star Wars film o.a. vanwege de duistere toon en omdat die film zoveel op het spel zet voor de helden van het verhaal. Wat de Star Wars films echter nog nooit gedaan hebben is de rebels in een duister daglicht zetten. Voorheen was Star Wars erg zwart/wit ,zelfs in Episode 7 was dat nog het geval. De rebels zijn de goodguys, de Empire de slechterikken. In deze film laten ze zien dat de rebellion ook af en toe vreselijke dingen zal moeten doen om een oorlog te winnen. Wat natuurlijk logisch is, want het is oorlog alleen heeft Star Wars dat nog nooit zo laten zien. Daarnaast zitten er voor de fans ook heel veel easter eggs in naar de originele trilogie. Ook dat kan ik zeer waarderen omdat het klopt. Waar George Lucas in de prequels vaak verbindingen probeerde te maken, naar de originele trilogie die niet helemaal klopte, zoals C3PO die door Anakkin gemaakt werd bijv, zitten er hier links in die naar mijn mening helemaal kloppen. Sterker nog ze lossen een fout die in A New Hope zat met deze film gewoon op!
Ook wat actiescenes betreft zit deze film goed in elkaar. Ik denk dat dit naar mijn mening de meest gritty Star Wars is, wat vooral komt door de eind battle. Ze winden er geen doekjes om in deze film. De rebellion staat nog maar in de kinderschoenen en ze staan voor een onmogelijke taak. Waar de Stormtroopers in de originele trilogie niet echt serieus genomen konden worden, voelden ze naar mijn mening in deze film veel dreigender aan. Over dreiging gesproken, Darth Vader maakt in deze film ook eindelijk weer zijn opwachting. Daarover zal ik niet te veel gaan verklappen, ik zal alleen wel zeggen dat zijn aanwezigheid ondanks dat het zeer kort was zeker niet teleurstelde. Wat voornamelijk kwam door 1 scene, die als ik er aan denk me opnieuw kippenvel bezorgt. Ik hoop daarom dat we in de toekomst nog meer Vader krijgen. Want hij is zo'n goede slechterik!
Daarnaast ben ik ook omver geblazen door de CGI in de film. Niet alleen wat betreft de actie maar ook wat betreft andere zaken. Ook hier wil ik niet teveel mee verklappen maar het gaat om personages die met CGI tot leven zijn gebracht. Ik heb vaak gezegd dat ze inmiddels ontzettend veel kunnen met CGI maar CGI op mensen gebruiken leek ons nog niet te lukken. Tot nu, want ik zag eerlijk gezegd amper dat het CGI was. Het leek naar mijn mening levensecht. Nu zit er wellicht wel een probleem wat betreft de toekomst. Het CGI personage komt namelijk best wel vaak in beeld. En ik vrees een beetje dat de film over een jaar of 10 wellicht al lastiger te bekijken is om die reden. Als ik kijk naar Episode 1 bijvoorbeeld, is de CGI daar vrij gedateerd terwijl het voor die tijd baanbrekend was. Ik vrees dat dat voor deze film ook zo zal worden, hopelijk valt dat nog mee.
Ik heb ook een probleem met de personages zelf. Waar ik in The Force Awakens meteen een klik had met nieuwkomers Rey, Poe en Finn, had ik dat nergens echt met de personages in deze film. Ja het is ontzettend tof om Donnie Yen in een Star Wars film te zien, en dat ze hem de kans gaven zijn martial arts skills te laten zien maar zijn personage was erg vlak. En dat was niet alleen met zijn personage zo. Felicity Jones heeft een aantal sterke scenes waarin ze laat zien dat ze een onwijs goede actrice is, maar ook met Jyn had ik niet echt een klik. Het enige personage wat echt zeer positief bovenuit springt is Alan Tudyk als K2-SO vanwege zijn komische momenten. Ook vind ik de band die de personages met elkaar hebben niet geloofwaardig genoeg om echt van een vriendengroep of broederschap te spreken. Ze doen namelijk wel hun best om te laten zien dat de personages een broederschap vormen zoals dat in een oorlog gebeurt. Alleen zolang kennen de personages elkaar nog helemaal niet voordat ze op missie gaan. Ook keek ik erg uit naar de aanwezigheid van Forest Whitaker en Mads Mikkelsen. 2 onwijs sterke acteurs. Alleen hadden beide acteurs, zeer weinig te doen. Voor Mikkelsen vind ik dat extra jammer omdat hij eerder in Doctor Strange ook al een personage speelde waar hij niet veel mee kon doen.
En de score, waar Star Wars zo bekend om staat stelde in deze film teleur. Ik weet dat Michael Giacchino maar een paar weken had om de score in elkaar te knutselen aangezien hij de taken van een andere componist moest overnemen. In zo'n korte tijd zo'n score afleveren als in deze film verdient absoluut respect. Alleen had hij naar mijn mening meer gebruik mogen maken van de muziek die er al was. Zoals The Imperial March die amper te horen is. Nu brengt me dat weer op een andere punt namelijk geen opening crawl. Ik begrijp dat dit een spinoff is en dat ze hiermee een andere hoek wilde inslaan dan de saga films alleen vind ik de manier waarop ze dat gedaan hebben niet werken voor mij. Zoals ik dus al zei, de muziek van Star Wars is minder. John Williams muziek zorgt bij mij altijd voor kippenvel. Dankzij zijn muziek rende ik als kind rond met mijn lightsaber, of wilde ik vliegen als Superman. Het is herkenbaar, en komt altijd bij me binnen. De muziek in deze film is goed, maar nergens komt het op dezelfde manier binnen zoals ik dat gewend ben van Star Wars. En daarnaast vind ik het gemis van de crawl eerder schadelijk voor de film, dan dat het de film goed doet. Je wordt nu meteen in het diepen gegooid, en als je je research niet genoeg gedaan hebt of je weet simpel weg niet genoeg van Star Wars kan je je zonder die tekst nogal verloren voelen en kan het nogal verwarrend zijn. Daarnaast had de crawl ook Galen Erso (Mads Mikkelsen) nog wat meer inhoud kunnen geven. Waar je nu helaas een boek (Star Wars Catalyst) voor zal moeten lezen.
Die tekst is zo kenmerkend voor Star Wars en zo geniaal, en zorgt er daarnaast voor dat de personages zelf niks meer hoeven uit te leggen want dat is al gebeurd. Dan snap ik niet waarom dat ze dat eruit willen halen. Althans ergens begrijp ik het experiment, alleen hoop ik dat ze daar met de Han Solo film en andere spinoff films op gaan terugkomen.
Ondanks mijn kritiek vind ik de film zeker wel geslaagd. Hij voegt op een positieve manier ontzettend veel toe aan vooral A New Hope . Daarnaast ben ik zeer onder de indruk van de toon, CGI en actiescenes en dan met name de laatste battle. En zitten er voor de fans ook zeer veel cadeautjes in. Helaas is de muziek minder indrukwekkend, is het gemis van de crawl voor mij voelbaar, en mis ik een klik met de personages. Toch krijgt de film van mij een 8. Zeer vermakelijk,
Over al die opmerking dat de film volwassen en grimmig zou zijn? Grimmigheid in de film, zeker weten, de vergelijking met Empire Strikes Back op dat gebied is te begrijpen maar Rogue One haalt het niet bij de grimmigheid van Revenge of the Sith : vanaf het Order 66 moment. ; bizar dat mensen dit zo weinig aanhalen. En laat ik dan ook maar direct zeggen dat ik dus blij ben dat de film niet zo grimmig of volwassen of oorlog zou zijn als sommige recensies deden vermoeden.
Dan waren er mijn eigen verwachtingen die eigenlijk vrij laag waren. De regisseurs Edwards & Gillroy hadden met Godzilla voor mij geen goed visitekaartje afgegeven. De trailers wisten me niet te overtuigen, het risico van nieuwere tech zo vlak voor een "oude" film plaatsen brengt risico met zich mee. Een geluk dat ik vorig jaar er ben achter gekomen dat ik bij A New Hope toch wel een roze bril op heb. ;)
Ze hebben de film een wat "modderige" look gegeven door de settings zo te kiezen dat de moderne technieken die van vroeger niet geheel buitenspel zetten. En Stormtroopers zien er nog steeds uit als Stormtroopers, wat lokale varianten maken daarin geen verschil.
En, joh, wat zat ik ernaast met mijn verwachtingen! Nog meer ernaast dan vorig jaar bij Episode VII. Nu bouwt zich het risico in dat ik hele hoge verwachtingen voor deel VIII ga krijgen.
De cast doet het goed. Jones zet een goede Jyn neer en hoewel Luna in het begin niet helemaal overtuigde groeide hij tijdens de film wel. Mendelsohn past zo in het rijtje Imperial officieren uit de delen IV tm VI dus dat zit ook goed. Het cgi gebeuren met Tarkin is netjes gedaan (evenals Leia op het einde). Is het 100% perfect? Misschien nog net niet maar het lukt wel in de film op een erg overtuigende manier.. Het is inderdaad ietwat jammer dat James Earl Jones stem voor Darth Vader (zoals iemand al eerder schreef) een stuk ouder klinkt, desalniettemin leuk om Darth Vader in deze film te zien en op het einde eindelijk nog wat typische Star Wars lightsaber actie te tonen in een moment dat een nette overgang inluid naar deel IV.
De vier andere belangrijkste medestrijders van Jyn: Bodhi, Chirrut, K-2SO en Baze zijn een leuke toevoegingen, wel ietwat typisch karakters. Gezien de tijd van uitkomen van deze film zal het voor hun wel onmogelijk zijn om net zo'n grote status in het universum te krijgen als bijvoorbeeld een Lando.
Zoals ik al eerder licht aanstipte oogt de film heel erg goed. Visueel ontzettend mooi in beeld gebracht. Natuurlijk altijd goed om X-Wings in ruimte gevechten bezig te zien. De soundtrack is typisch Star Wars, oude melodieën worden in aangepaste versie gebruikt, nieuwe dingen worden toegevoegd zonder het Star Wars universum te verlaten.
Het verhaal en wat er gaat gebeuren staat van te voren nogal vast in een prequel als dit. De opbouw (ik had geen last van het springen naar planeten of verdere onduidelijkheden of zoals mijn betere wederhelft ongeveer zei: verhaal was gewoon mooi zonder veel omwegen, moeilijk doen of anderzijds).
Knap is het gevoel dat de film je geeft op een gegeven moment als je beseft dat Jyn en haar rebellengroep het gewoon niet gaan overleven. Als je weet dat enige dat ze nog kunnen doen is slagen in hun missie zonder kans op terugkeer.. Complimenten voor vooral dat gedeelte in de film.
Door alle ophef vooraf, betreffende reshoots, het inzetten van een andere regisseur die flink betaald zou krijgen, was ik uiteraard bezorgd. De goede trailer ten spijt. Dit jaar kwam ik al een keer bedrogen uit, toen Suicide Squad na een goede trailer een puinhoop bleek in een soortgelijk scenario met reshoots en productieproblemen. Na het geslaagde The Force Awakens bleef ik echter hoop houden.
Gelukkig voelt de film uiteindelijk niet aan als een te grote rommel. Er zijn wat oneffenheden, zeker in het begin verspringen we vaak wat geforceerd van planeet en personage. Hier en daar zitten ook wat plotgaten of onlogische overgangen, waar simpelweg goed overheen gedenderd wordt zodat het niet zozeer opvalt. Toch voelt het voldoende aan als een coherent geheel, de gemiddelde bioscoopganger die niks meegekregen heeft van reshoots, zal het niet zo snel opvallen.
De art direction, visual effects en cinematografie zijn geweldig. De planeten, de shots, het oogt allemaal erg goed. Het is grauwig en gruizig, zonder dat er een kleurrijke dynamiek verloren wordt. Het voelt echt aan, zonder dat we het Star Wars gevoel verliezen. Dit is allemaal dik in orde. Tevens krijgen we twee CGI gerenderde oude bekenden terug, waarbij toch opvalt dat deze techniek nog niet optimaal is, maar ik vind de terugkeer in deze vorm verantwoord. Met name een Imperial personage dat dankzij CGI zijn terugkeer kan maken, hoort thuis in de film en zit er meer in dan gedacht. Het steekt af, maar het personage krijgt meer diepgang hierdoor, waardoor ik er mee kan leven.
Als je komt om Darth Vader te zien, krijg je slechts enkele minuten. Een scène is redelijk overbodig, maar werd allicht nodig geacht om de laatste scène waarin hij te zien is te verantwoorden. En die laatste scène is geweldig, waardoor menig liefhebber toch teleurgesteld zal zijn dat we hier niet meer van kregen. Desalniettemin leunt de film niet te sterk op referenties. Ze zitten erin, ze zijn leuk, nét niet te geforceerd links en rechts, maar er zeker niet afhankelijk van. Het trekt het geheel iets meer samen en laten we eerlijk zijn, als fans vinden we de herkenning toch altijd wel leuk.
Wat ook meteen opvalt is de solide soundtrack van Michael Giacchino. Het klinkt direct als Star Wars muziek, alsof John Williams het zelf heeft gedaan, zonder dat het een half geslaagde rip-off is. Hiervoor moet ik mijn complimenten geven. Goed om te weten dat als Williams er geen zin meer in heeft, we een degelijke vervanger hebben. Gareth Edwards zet een duidelijke toon waar hij de verlichtende humor hier en daar goed inpast, en daarmee is de film erg consistent. De acteurs zetten allemaal goed hun rol neer, zelfs de mensen die een scriptueel zwakker uitgewerkt personage opgediend krijgen. Daarbij is Forest Whitaker wel een uitschieter, helaas in negatieve zin, want hij gaat toch wat teveel over de top.
Het overkoepelende probleem van deze film is echter het prequel-syndroom. Vooraf weet je de plot van deze film, plus je weet hoe het uiteindelijk verloopt in A New Hope. De gaten zijn vrij makkelijk in te vullen, waardoor de film in mijn optiek nergens echt spannend wordt en een zekere urgentie mist. Waar normaal de vraag is óf het lukt, is het in deze film meer hoe ze het gedaan hebben. Helaas legt Edwards de nadruk hier wat verkeerd, door de eerste twee aktes te veel met personage- en plotopbouw bezig te zijn. Als je hier geen onbekende dreiging tegenover zet, blijft het echter redelijk spanningsloos, en een arc opbouwen waarvan je de conclusie weet is ook niet zeer bevredigend. Dit was al heel anders geweest als het een losstaand verhaal was, waarvan de uitkomst nog onbekend zou zijn. Hierbij komt de dynamiek ook niet goed uit de voeten, het is wat langzaam, de actievolle momenten zijn wat kort tijdens de eerste twee aktes. We kijken te lang naar dingen die we al weten, kunnen inschatten of die gewoonweg niet altijd zo interessant zijn. Waar we bij The Force Awakens niet wisten wat er zou gaan komen, weten we dat nu wel te vaak. Deze film wist dan ook veel spannender op te bouwen, door te openen met een spannende confrontatie tussen Kylo Renn en Poe Dameron, een spanningsopbouw die Rogue One erg mist. De derde akte maakt echter veel goed, alle registers gaan open en we krijgen een te gekke combinatie op zowel land als ruimte, die zeer geslaagd is. Dit was ook meer het beeld dat de trailers gaf, alleen jammer dat we er zo lang op moesten wachten.
Mijn conclusie: Rogue One is goed, zeer degelijk, gelukkig geen miskleun. Maar super is hij ook niet. Een beetje teleurgesteld was ik wel, maar uiteindelijk mag ik niet klagen, want Rogue One is de beste prequel tot dusver.
Guus2002
Rogue one volgt het verhaal van Jyn Erso en haar groepje rebellen die de Death Star plannen gaan stelen. Director Krennick heeft nu de taak om achter deze groep aantegaan en vernietigen. Maar eigenlijk gaat het over hoe deze rebellen binden en hoe zij samen hun doel proberen te bereiken.
Rogue one heeft een geweldige en enorm indrukwekkende laatste 30 minuten. Het enorme ruimtegevecht wat we in de trailers is echt pure awesomeness. De cgi is echt perfect in deze scènes en het is heel erg goed gefilmt. Dat geldt ook voor de rest van de film. Het is op een bepaalde manier realistisch, maar je krijgt er alsnog een Star Wars gevoel bij. Veel van de kleine dingen die ze nieuw doen. De reden waarom de fout in de Death Star zit, de U-wing en de Hammerhead. De cameo's zijn ook goed gedaan. De side-karakters, zoals K2SO en Chirrut zijn best cool en hebben een paar coole scènes. En als laatste Darth Vader. Deze man heeft twee zeer coole scènes en het blijft cool om James Earl Jones te horen als dit personage.
Rogue one is echter niet perfect. Ik weet eigenlijk niet of ik het geweldig vind. De side-karakters zijn leuk maar je weet niks over hen. K2SO is een droid, Rook een piloot, Baze schiet graag en Chirrut is blind. That's all folks. En deze zat eraan te komen: Saw Gerrara. Hij was zeer irritant en had EEN TENTAKEL MONSTER!!!!!! Je had natuurlijk ook CG tarkin en Leia. Er was ook te weinig van Vader.
Rogue one is niet slecht. Het was gewoon teleurstellend. Er is hoop aan de horizon, maar er moet nog wel wat gedaan worden
jaime91
Hij is zijn belofte met deze film meer dan nagekomen. Empire Strikes Back is mijn favoriete Star Wars film o.a. vanwege de duistere toon en omdat die film zoveel op het spel zet voor de helden van het verhaal. Wat de Star Wars films echter nog nooit gedaan hebben is de rebels in een duister daglicht zetten. Voorheen was Star Wars erg zwart/wit ,zelfs in Episode 7 was dat nog het geval. De rebels zijn de goodguys, de Empire de slechterikken. In deze film laten ze zien dat de rebellion ook af en toe vreselijke dingen zal moeten doen om een oorlog te winnen. Wat natuurlijk logisch is, want het is oorlog alleen heeft Star Wars dat nog nooit zo laten zien. Daarnaast zitten er voor de fans ook heel veel easter eggs in naar de originele trilogie. Ook dat kan ik zeer waarderen omdat het klopt. Waar George Lucas in de prequels vaak verbindingen probeerde te maken, naar de originele trilogie die niet helemaal klopte, zoals C3PO die door Anakkin gemaakt werd bijv, zitten er hier links in die naar mijn mening helemaal kloppen. Sterker nog ze lossen een fout die in A New Hope zat met deze film gewoon op!
Ook wat actiescenes betreft zit deze film goed in elkaar. Ik denk dat dit naar mijn mening de meest gritty Star Wars is, wat vooral komt door de eind battle. Ze winden er geen doekjes om in deze film. De rebellion staat nog maar in de kinderschoenen en ze staan voor een onmogelijke taak. Waar de Stormtroopers in de originele trilogie niet echt serieus genomen konden worden, voelden ze naar mijn mening in deze film veel dreigender aan. Over dreiging gesproken, Darth Vader maakt in deze film ook eindelijk weer zijn opwachting. Daarover zal ik niet te veel gaan verklappen, ik zal alleen wel zeggen dat zijn aanwezigheid ondanks dat het zeer kort was zeker niet teleurstelde. Wat voornamelijk kwam door 1 scene, die als ik er aan denk me opnieuw kippenvel bezorgt. Ik hoop daarom dat we in de toekomst nog meer Vader krijgen. Want hij is zo'n goede slechterik!
Daarnaast ben ik ook omver geblazen door de CGI in de film. Niet alleen wat betreft de actie maar ook wat betreft andere zaken. Ook hier wil ik niet teveel mee verklappen maar het gaat om personages die met CGI tot leven zijn gebracht. Ik heb vaak gezegd dat ze inmiddels ontzettend veel kunnen met CGI maar CGI op mensen gebruiken leek ons nog niet te lukken. Tot nu, want ik zag eerlijk gezegd amper dat het CGI was. Het leek naar mijn mening levensecht. Nu zit er wellicht wel een probleem wat betreft de toekomst. Het CGI personage komt namelijk best wel vaak in beeld. En ik vrees een beetje dat de film over een jaar of 10 wellicht al lastiger te bekijken is om die reden. Als ik kijk naar Episode 1 bijvoorbeeld, is de CGI daar vrij gedateerd terwijl het voor die tijd baanbrekend was. Ik vrees dat dat voor deze film ook zo zal worden, hopelijk valt dat nog mee.
Ik heb ook een probleem met de personages zelf. Waar ik in The Force Awakens meteen een klik had met nieuwkomers Rey, Poe en Finn, had ik dat nergens echt met de personages in deze film. Ja het is ontzettend tof om Donnie Yen in een Star Wars film te zien, en dat ze hem de kans gaven zijn martial arts skills te laten zien maar zijn personage was erg vlak. En dat was niet alleen met zijn personage zo. Felicity Jones heeft een aantal sterke scenes waarin ze laat zien dat ze een onwijs goede actrice is, maar ook met Jyn had ik niet echt een klik. Het enige personage wat echt zeer positief bovenuit springt is Alan Tudyk als K2-SO vanwege zijn komische momenten. Ook vind ik de band die de personages met elkaar hebben niet geloofwaardig genoeg om echt van een vriendengroep of broederschap te spreken. Ze doen namelijk wel hun best om te laten zien dat de personages een broederschap vormen zoals dat in een oorlog gebeurt. Alleen zolang kennen de personages elkaar nog helemaal niet voordat ze op missie gaan. Ook keek ik erg uit naar de aanwezigheid van Forest Whitaker en Mads Mikkelsen. 2 onwijs sterke acteurs. Alleen hadden beide acteurs, zeer weinig te doen. Voor Mikkelsen vind ik dat extra jammer omdat hij eerder in Doctor Strange ook al een personage speelde waar hij niet veel mee kon doen.
En de score, waar Star Wars zo bekend om staat stelde in deze film teleur. Ik weet dat Michael Giacchino maar een paar weken had om de score in elkaar te knutselen aangezien hij de taken van een andere componist moest overnemen. In zo'n korte tijd zo'n score afleveren als in deze film verdient absoluut respect. Alleen had hij naar mijn mening meer gebruik mogen maken van de muziek die er al was. Zoals The Imperial March die amper te horen is. Nu brengt me dat weer op een andere punt namelijk geen opening crawl. Ik begrijp dat dit een spinoff is en dat ze hiermee een andere hoek wilde inslaan dan de saga films alleen vind ik de manier waarop ze dat gedaan hebben niet werken voor mij. Zoals ik dus al zei, de muziek van Star Wars is minder. John Williams muziek zorgt bij mij altijd voor kippenvel. Dankzij zijn muziek rende ik als kind rond met mijn lightsaber, of wilde ik vliegen als Superman. Het is herkenbaar, en komt altijd bij me binnen. De muziek in deze film is goed, maar nergens komt het op dezelfde manier binnen zoals ik dat gewend ben van Star Wars. En daarnaast vind ik het gemis van de crawl eerder schadelijk voor de film, dan dat het de film goed doet. Je wordt nu meteen in het diepen gegooid, en als je je research niet genoeg gedaan hebt of je weet simpel weg niet genoeg van Star Wars kan je je zonder die tekst nogal verloren voelen en kan het nogal verwarrend zijn. Daarnaast had de crawl ook Galen Erso (Mads Mikkelsen) nog wat meer inhoud kunnen geven. Waar je nu helaas een boek (Star Wars Catalyst) voor zal moeten lezen.
Die tekst is zo kenmerkend voor Star Wars en zo geniaal, en zorgt er daarnaast voor dat de personages zelf niks meer hoeven uit te leggen want dat is al gebeurd. Dan snap ik niet waarom dat ze dat eruit willen halen. Althans ergens begrijp ik het experiment, alleen hoop ik dat ze daar met de Han Solo film en andere spinoff films op gaan terugkomen.
Ondanks mijn kritiek vind ik de film zeker wel geslaagd. Hij voegt op een positieve manier ontzettend veel toe aan vooral A New Hope . Daarnaast ben ik zeer onder de indruk van de toon, CGI en actiescenes en dan met name de laatste battle. En zitten er voor de fans ook zeer veel cadeautjes in. Helaas is de muziek minder indrukwekkend, is het gemis van de crawl voor mij voelbaar, en mis ik een klik met de personages. Toch krijgt de film van mij een 8. Zeer vermakelijk,
horizon
Over al die opmerking dat de film volwassen en grimmig zou zijn? Grimmigheid in de film, zeker weten, de vergelijking met Empire Strikes Back op dat gebied is te begrijpen maar Rogue One haalt het niet bij de grimmigheid van Revenge of the Sith : vanaf het Order 66 moment. ; bizar dat mensen dit zo weinig aanhalen. En laat ik dan ook maar direct zeggen dat ik dus blij ben dat de film niet zo grimmig of volwassen of oorlog zou zijn als sommige recensies deden vermoeden.
Dan waren er mijn eigen verwachtingen die eigenlijk vrij laag waren. De regisseurs Edwards & Gillroy hadden met Godzilla voor mij geen goed visitekaartje afgegeven. De trailers wisten me niet te overtuigen, het risico van nieuwere tech zo vlak voor een "oude" film plaatsen brengt risico met zich mee. Een geluk dat ik vorig jaar er ben achter gekomen dat ik bij A New Hope toch wel een roze bril op heb. ;)
Ze hebben de film een wat "modderige" look gegeven door de settings zo te kiezen dat de moderne technieken die van vroeger niet geheel buitenspel zetten. En Stormtroopers zien er nog steeds uit als Stormtroopers, wat lokale varianten maken daarin geen verschil.
En, joh, wat zat ik ernaast met mijn verwachtingen! Nog meer ernaast dan vorig jaar bij Episode VII. Nu bouwt zich het risico in dat ik hele hoge verwachtingen voor deel VIII ga krijgen.
De cast doet het goed. Jones zet een goede Jyn neer en hoewel Luna in het begin niet helemaal overtuigde groeide hij tijdens de film wel. Mendelsohn past zo in het rijtje Imperial officieren uit de delen IV tm VI dus dat zit ook goed. Het cgi gebeuren met Tarkin is netjes gedaan (evenals Leia op het einde). Is het 100% perfect? Misschien nog net niet maar het lukt wel in de film op een erg overtuigende manier.. Het is inderdaad ietwat jammer dat James Earl Jones stem voor Darth Vader (zoals iemand al eerder schreef) een stuk ouder klinkt, desalniettemin leuk om Darth Vader in deze film te zien en op het einde eindelijk nog wat typische Star Wars lightsaber actie te tonen in een moment dat een nette overgang inluid naar deel IV.
De vier andere belangrijkste medestrijders van Jyn: Bodhi, Chirrut, K-2SO en Baze zijn een leuke toevoegingen, wel ietwat typisch karakters. Gezien de tijd van uitkomen van deze film zal het voor hun wel onmogelijk zijn om net zo'n grote status in het universum te krijgen als bijvoorbeeld een Lando.
Zoals ik al eerder licht aanstipte oogt de film heel erg goed. Visueel ontzettend mooi in beeld gebracht. Natuurlijk altijd goed om X-Wings in ruimte gevechten bezig te zien. De soundtrack is typisch Star Wars, oude melodieën worden in aangepaste versie gebruikt, nieuwe dingen worden toegevoegd zonder het Star Wars universum te verlaten.
Het verhaal en wat er gaat gebeuren staat van te voren nogal vast in een prequel als dit. De opbouw (ik had geen last van het springen naar planeten of verdere onduidelijkheden of zoals mijn betere wederhelft ongeveer zei: verhaal was gewoon mooi zonder veel omwegen, moeilijk doen of anderzijds).
Knap is het gevoel dat de film je geeft op een gegeven moment als je beseft dat Jyn en haar rebellengroep het gewoon niet gaan overleven. Als je weet dat enige dat ze nog kunnen doen is slagen in hun missie zonder kans op terugkeer.. Complimenten voor vooral dat gedeelte in de film.
Dikke aanrader deze film.
(ps: in 2D gezien)
Shifty777
Gelukkig voelt de film uiteindelijk niet aan als een te grote rommel. Er zijn wat oneffenheden, zeker in het begin verspringen we vaak wat geforceerd van planeet en personage. Hier en daar zitten ook wat plotgaten of onlogische overgangen, waar simpelweg goed overheen gedenderd wordt zodat het niet zozeer opvalt. Toch voelt het voldoende aan als een coherent geheel, de gemiddelde bioscoopganger die niks meegekregen heeft van reshoots, zal het niet zo snel opvallen.
De art direction, visual effects en cinematografie zijn geweldig. De planeten, de shots, het oogt allemaal erg goed. Het is grauwig en gruizig, zonder dat er een kleurrijke dynamiek verloren wordt. Het voelt echt aan, zonder dat we het Star Wars gevoel verliezen. Dit is allemaal dik in orde. Tevens krijgen we twee CGI gerenderde oude bekenden terug, waarbij toch opvalt dat deze techniek nog niet optimaal is, maar ik vind de terugkeer in deze vorm verantwoord. Met name een Imperial personage dat dankzij CGI zijn terugkeer kan maken, hoort thuis in de film en zit er meer in dan gedacht. Het steekt af, maar het personage krijgt meer diepgang hierdoor, waardoor ik er mee kan leven.
Als je komt om Darth Vader te zien, krijg je slechts enkele minuten. Een scène is redelijk overbodig, maar werd allicht nodig geacht om de laatste scène waarin hij te zien is te verantwoorden. En die laatste scène is geweldig, waardoor menig liefhebber toch teleurgesteld zal zijn dat we hier niet meer van kregen. Desalniettemin leunt de film niet te sterk op referenties. Ze zitten erin, ze zijn leuk, nét niet te geforceerd links en rechts, maar er zeker niet afhankelijk van. Het trekt het geheel iets meer samen en laten we eerlijk zijn, als fans vinden we de herkenning toch altijd wel leuk.
Wat ook meteen opvalt is de solide soundtrack van Michael Giacchino. Het klinkt direct als Star Wars muziek, alsof John Williams het zelf heeft gedaan, zonder dat het een half geslaagde rip-off is. Hiervoor moet ik mijn complimenten geven. Goed om te weten dat als Williams er geen zin meer in heeft, we een degelijke vervanger hebben. Gareth Edwards zet een duidelijke toon waar hij de verlichtende humor hier en daar goed inpast, en daarmee is de film erg consistent. De acteurs zetten allemaal goed hun rol neer, zelfs de mensen die een scriptueel zwakker uitgewerkt personage opgediend krijgen. Daarbij is Forest Whitaker wel een uitschieter, helaas in negatieve zin, want hij gaat toch wat teveel over de top.
Het overkoepelende probleem van deze film is echter het prequel-syndroom. Vooraf weet je de plot van deze film, plus je weet hoe het uiteindelijk verloopt in A New Hope. De gaten zijn vrij makkelijk in te vullen, waardoor de film in mijn optiek nergens echt spannend wordt en een zekere urgentie mist. Waar normaal de vraag is óf het lukt, is het in deze film meer hoe ze het gedaan hebben. Helaas legt Edwards de nadruk hier wat verkeerd, door de eerste twee aktes te veel met personage- en plotopbouw bezig te zijn. Als je hier geen onbekende dreiging tegenover zet, blijft het echter redelijk spanningsloos, en een arc opbouwen waarvan je de conclusie weet is ook niet zeer bevredigend. Dit was al heel anders geweest als het een losstaand verhaal was, waarvan de uitkomst nog onbekend zou zijn. Hierbij komt de dynamiek ook niet goed uit de voeten, het is wat langzaam, de actievolle momenten zijn wat kort tijdens de eerste twee aktes. We kijken te lang naar dingen die we al weten, kunnen inschatten of die gewoonweg niet altijd zo interessant zijn. Waar we bij The Force Awakens niet wisten wat er zou gaan komen, weten we dat nu wel te vaak. Deze film wist dan ook veel spannender op te bouwen, door te openen met een spannende confrontatie tussen Kylo Renn en Poe Dameron, een spanningsopbouw die Rogue One erg mist. De derde akte maakt echter veel goed, alle registers gaan open en we krijgen een te gekke combinatie op zowel land als ruimte, die zeer geslaagd is. Dit was ook meer het beeld dat de trailers gaf, alleen jammer dat we er zo lang op moesten wachten.
Mijn conclusie: Rogue One is goed, zeer degelijk, gelukkig geen miskleun. Maar super is hij ook niet. Een beetje teleurgesteld was ik wel, maar uiteindelijk mag ik niet klagen, want Rogue One is de beste prequel tot dusver.