Filmtotaal Recensie
Regie: Christopher Nolan | Cast: Fionn Whitehead (Tommy), Mark Rylance (Mr. Dawson), Tom Hardy (Farrier), Kenneth Branagh (Commander Bolton), Jack Lowden (Collins) e.a.| Speelduur: 106 minuten | Jaar: 2017
Na meer dan vijfenzeventig jaar zou je verwachten dat Hollywood zo onderhand wel elk hoofdstuk uit de Tweede Wereldoorlog onder handen had genomen. Toch komt er zo nu en dan een film uit die zich baseert op een waargebeurd oorlogsverhaal, waarvan je je afvraagt waarom deze niet eerder is verschenen. Dunkirk is zo'n geval. Want afgezien van een enigszins vergeten gelijknamige Britse productie uit 1958 en een uiterst imponerend shot van vijf minuten in het romantische drama Atonement, is de Slag om Duinkerke opvallend afwezig in films. Toegegeven, de Britse poging om in 1940 de expansie van nazi-Duitsland in de kiem te smoren, was een faliekante mislukking en de daaropvolgende troepenevacuatie dus ogenschijnlijk niet bepaald speelfilmmateriaal. Of misschien toch wel? De strijd voor een veilige thuiskomst (in dit geval die van honderdduizenden soldaten) heeft immers succesvol als inzet gediend voor honderden Hollywoodfilms.
Mogelijk heeft de voormalige desinteresse van Hollywood te maken met de afwezigheid van Amerikanen in het hele gebeuren. De oorlogsperikelen rondom Duinkerke voltrokken zich namelijk een goede anderhalf jaar voordat de Verenigde Staten betrokken raakte in de Tweede Wereldoorlog. Om het thuispubliek te behagen, acht Hollywood het vaak wenselijk een Amerikaanse component in het verhaal te hebben, wat bijvoorbeeld verklaart waarom een door Steve McQueen gespeelde Amerikaan de hoofdrol heeft in een film over de massale ontsnapping van Britse krijgsgevangen. Dergelijke geschiedvervalsing valt van een lekker wegkijkend oorlogsavontuur als The Great Escape nog wel te vergeven, maar tragisch verlopen situaties zonder Amerikanen lenen zich een stuk minder voor dergelijke stervehikels. Dus als een film niet in de markt kan worden gezet middels de gecaste acteurs, dan moet het misschien maar gebeuren op basis van de regisseur. Met de alom gewaardeerde Christopher Nolan aan het roer is dat goed te doen.
