Filmtotaal Recensie
Regie: Jon Favreau | Cast (stemmen): JD McCrary (jonge Simba), James Earl Jones (Mufasa), Chiwetel Ejiofor (Scar), Shahadi Wright Joseph (jonge Nala), Donald Glover (volwassen Simba), Beyoncé (volwassen Nala), Seth Rogen (Pumbaa), Billy Eichner (Timon), Alfre Woodard (Sarabi), John Oliver (Zazu), Florence Kasumba (Shenzi), e.a. | Speelduur: 118 minuten | Jaar: 2019
Eind jaren tachtig trok met name componist Alan Menken de animatiedivisie van Disney uit het slop. Na magere jaren met kwalitatief matige animatiefilms braken met titels zoals De Kleine Zeemeermin, Belle en het Beest en Aladdin nieuwe gouden tijden aan voor Disney. Het summum van deze wederopstanding was The Lion King, dat nota bene geen muziek van Menken bevatte maar van Tim Rice en Elton John. De extravagante Britse rocker profiteerde flink van de door Menken beproefde formule van animatiemusicals.
The Lion King werd een waar fenomeen. Nog nooit waren getekende dieren zo natuurgetrouw weergegeven. Bovendien kwam Disney voor de verandering eens met een origineel verhaal op de proppen, al lijkt de thematiek ontleend aan de koningsdrama's van Shakespeare (met name Hamlet) en bleef de gelijkenis met de Japanse animeserie Kimba de Witte Leeuw niet onopgemerkt. Het verhaal van een leeuwenkoning die op de Afrikaanse savanne zijn plek moest opeisen, werd Disneys populairste animatiefilm. De vervolgen werden een succes op videoband en dvd en de theaterproductie veroverde de hele wereld. Het was het perfecte verhaal over volwassen worden, het overwinnen van je demonen en het afschudden van een opgelegd schuldgevoel. Dit alles gelardeerd met aansprekende personages en een gepast vleugje humor en luchtigheid.