Filmtotaal Recensie
Regie: Marielle Heller | Scenario: Micah Fitzerman-Blue, Noah Harpster | Cast: Matthew Rhys (Lloyd Vogel), Tom Hanks (Fred Rogers), Susan Kelechi Watson (Andrea Vogel), Chris Cooper (Jerry Vogel), Maryann Plunkett (Joanne Rogers), e.a.| Speelduur: 109 minuten | Jaar: 2019
In 2016 bestempelde het blad Esquire Tom Hanks tot 'America's dad'. Uiteraard mag die titel met een korreltje zout worden genomen, maar hij is niet geheel uit de lucht gegrepen. Hanks' reputatie van vriendelijke en verstandige doch vrij normale man geeft hem iets vaderlijks, wat zich volop uitbetaalt in zijn rollen. Misschien nog wel het meest in personages die echt (hebben) bestaan: Chesley Sullenburger, Richard Philips, Walt Disney, Ben Bradlee, Jim Lovell en Charlie Wilson zijn elk op hun eigen manier publieke Amerikaanse vaderfiguren. Niet zomaar een piloot, kapitein, filmmaker, hoofdredacteur, astronaut of senator, maar een persoon naar wie je als kind opkijkt en voor wie je ook jaren later nog altijd enig ontzag houdt. Afgaand op dat rijtje namen lijkt het achteraf haast onvermijdelijk dat Hanks ooit Fred Rogers zou gaan spelen.
Hoewel die naam in Nederland waarschijnlijk maar weinig mensen iets zal zeggen, is Fred Rogers in de Verenigde Staten een icoon. In de hoedanigheid van Mister Rogers maakte hij van 1968 tot 2001 het kindertelevisieprogramma Mister Rogers' Neighborhood, waarmee miljoenen Amerikanen (verspreid over minstens drie generaties) zijn opgegroeid. Hij was daarvoor niet alleen actief als presentator, maar ook als regisseur, schrijver, zanger, poppenspeler en nog tal van andere hoedanigheden. Normaliter kan dat al gauw de indruk wekken dat die persoon zijn ego niet in toom kan houden, maar de verhalen over Rogers schilderen hem af als een moderne heilige met een oprechte liefde voor en interesse in kinderen. En hoewel het programma door sommigen als oubollig is afgedaan, werden hierin soms zware thema's behandeld waar veel hippere kinderprogramma's hun vingers niet aan durfden te branden.
