Het script heeft genoeg verhaal om je bij de les te houden en maakt genoeg vreemde sprongen om je fantasie op gang te houden. De shots wisselen, constant van beeldtaal en de muziek wisselt ook sterk van shot tot shot, maar omdat de kwaliteit van beide steeds hoog is, en de combinatie elke keer sterk werkt, heeft de film zo veel sfeer.
Weliswaar zit er minstens zo veel seks en geweld in als in de gemiddelde mainstream film, maar de context klopt vaak net niet, waardoor je tegelijk aan iets anders denkt dan wat je ziet.
Het zal sterk van persoon tot persoon verschillen hoe het binnenkomt, maar voor wie niet krampachtig probeert de logische lijntjes aan elkaar te knopen en lekker in de film duikt, valt er volop te genieten. Persoonlijk vond ik alle mooie oude auto's, de sublieme fotografie en de aandacht voor architectuur (die gevangenis alleen al!) op zich al ruim voldoende om te blijven kijken. Ik moest ook regelmatig lachen. Er lopen nogal wat kobold-achtige mensen rond met maffe minidialoogjes die kant noch wal raken, Richard Pryor schuift voorbij, en de "ik haat bumperklevers"- scène is hilarisch, vooral omdat alles bloedserieus wordt gespeeld. Mijn favoriet is de collega-monteur die van free-jazz houdt.
Nog even ter aanvulling: Deze film is uiterst complex, en de enige die de flim 100% snapt is waarschijnlijk David Lynch zelf. Kijkers kunnen echter na 2 of 3 keer kijken (of door op internet om hulp te zoeken) wel een 75-85% van het plot ontrafelen, en de achterliggende thema's blootleggen. Maar er blijven altijd vragen over. Dat is ook juist de kracht.
De film is echter niet alleen leuk door zijn complexiteit, ook de sfeer is uniek. De film zet je aan het denken en laat je dingen anders zien. Deze film is niet voor iedereen, net als Mulholland Drive trouwens. Die film is qua opzet enigszins vergelijkbaar, ook al zijn ze ook weer heel verschillend. Beide zijn erg goed naar mijn mening.
Ik raad aan om de film erg aandachtig te kijken, zonder afleiding. Let op veranderingen en overeenkomsten tussen personages, namen, plaatsen, shots en kleuren. De film is geen lineaire vertelling zoals de meeste films, maar meer een mengsel van een droom en een werkelijkheid.
Veel liefhebbers die ik spreek vinden deze film (en veel van Lynch's werk) 'artistiek' of inderdaad 'diepgaand' In de tussentijd betwijfel ik of ze het plot of zelfs het thema eigenlijk wel snappen.
Om misverstanden te voorkomen: ikzelf snap er niet veel van maar kom daar ook eerlijk voor uit.
Ik zag dat morgen (woensdag) ook Mulholland Drive op TV is. Deze heb ik nog niet gezien maar ik vrees weer dat het van het zelfde laken een pak is :O
Correctie: Ik vond de film toch wel erg goed. Ik heb de samenvatting nog een keer gelezen (is wel nodig om de film na 1 keer kijken te begrijpen) en er zit toch echt wel iets unieks in. Hoe het verhaal te zien is, is helemaal niet hoe het verhaal echt verloopt. Dingen die in de film uitgebreid aan bod komen, zijn soms heel anders gegaan, of zijn helemaal niet van belang.
Echt een aparte film, waarbij het uiteindelijk draait om thema's als jaloezie, wantrouwen en schuldgevoel. Elke Lynch-fan moet dit gezien hebben, dit staat wat mij betreft bijna op dezelfde hoogte als Mullholland Drv, zo niet hoger.
Mr. Hulot
Weliswaar zit er minstens zo veel seks en geweld in als in de gemiddelde mainstream film, maar de context klopt vaak net niet, waardoor je tegelijk aan iets anders denkt dan wat je ziet.
Het zal sterk van persoon tot persoon verschillen hoe het binnenkomt, maar voor wie niet krampachtig probeert de logische lijntjes aan elkaar te knopen en lekker in de film duikt, valt er volop te genieten. Persoonlijk vond ik alle mooie oude auto's, de sublieme fotografie en de aandacht voor architectuur (die gevangenis alleen al!) op zich al ruim voldoende om te blijven kijken. Ik moest ook regelmatig lachen. Er lopen nogal wat kobold-achtige mensen rond met maffe minidialoogjes die kant noch wal raken, Richard Pryor schuift voorbij, en de "ik haat bumperklevers"- scène is hilarisch, vooral omdat alles bloedserieus wordt gespeeld. Mijn favoriet is de collega-monteur die van free-jazz houdt.
geertvdheide
De film is echter niet alleen leuk door zijn complexiteit, ook de sfeer is uniek. De film zet je aan het denken en laat je dingen anders zien. Deze film is niet voor iedereen, net als Mulholland Drive trouwens. Die film is qua opzet enigszins vergelijkbaar, ook al zijn ze ook weer heel verschillend. Beide zijn erg goed naar mijn mening.
Ik raad aan om de film erg aandachtig te kijken, zonder afleiding. Let op veranderingen en overeenkomsten tussen personages, namen, plaatsen, shots en kleuren. De film is geen lineaire vertelling zoals de meeste films, maar meer een mengsel van een droom en een werkelijkheid.
Aanrader!
Oboema
Om misverstanden te voorkomen: ikzelf snap er niet veel van maar kom daar ook eerlijk voor uit.
Ik zag dat morgen (woensdag) ook Mulholland Drive op TV is. Deze heb ik nog niet gezien maar ik vrees weer dat het van het zelfde laken een pak is :O
geertvdheide
Echt een aparte film, waarbij het uiteindelijk draait om thema's als jaloezie, wantrouwen en schuldgevoel. Elke Lynch-fan moet dit gezien hebben, dit staat wat mij betreft bijna op dezelfde hoogte als Mullholland Drv, zo niet hoger.