Ik had deze film al eens gezien maar lang geleden. Wist me er zo weinig van te herinerren, anders dan dat het een enge film was. Nu opnieuw bekeken en dat was geen onverdeeld succes. Het is een trage psychologische horrorfilm, overigens met weinig echte horror.
De hoofdpersoon Rosemary Woodhouse (overigens erg goed neergezet door Mia Farrow) is een jonge, maar wat naïeve vrouw. Haar man is een weinig succesvolle acteur. Na een verhuzing naar een appartement in New York, maken ze kennis met opvallend bemoeizuchtige buren. Die bemoeizucht neemt behoorlijk toe als Rosemary kenbaar maakt een kind te willen.
De 8 waardering op IMDB kan ik niet (langer) onderschrijven. Het is een trage wat gedateerde film, maar zeker geen slechte film als je je instelt op het psychologische horror verhaal. De film zal destijds zeker als behoorlijk eng zijn ervaren. Laten we het erop houden dat het toch een must is voor de ware filmliefhebber (immers een klassieker). Nu zou een dergelijke film niet meer worden uitgebracht. ik rond naar boven af met 7, rekening houdend met de ouderdom van de film wat niet meer dan fair is.
Misschien destijds een topfilm, maar vind hem nu wel gedateerd.
Veel horror is er aan deze film niet aan, langdradig wel nu ja.
Hoewel het toch geen slechte film is en de vertolking van Mia Farrow wel goed is.
Maar ondertussen zijn in het genre veel betere film gemaakt, voordien trouwens ook.
Ik vind de film wel interessant in één opzicht en dat is de locatie...
In het gebouw waar de film is opgenomen is later John Lennon komen wonen, en het is op die plaats voor het gebouw waar hij in 1980 zou worden vermoord.
De ingang waar dat is gebeurt is een paar maal te zien in deze film.
Sterke trage horrorfilm gebaseerd op het boek van Ira Levin (ook bekend van 'The Stepford Wives' en 'The Boys from Brazil'). Polanski bouwt de spanning langzaam op in zijn film, die destijds als een regelrechte shocker werd gezien. Hoewel dat shockerende tegenwoordig behoorlijk meevalt (of tegenvalt, dat ligt eraan hoe je het bekijkt) blijft het een spannende en onderhoudende film. De stem van de zieke acteur aan de telefoon is die van Tony Curtis (voor de filmliefhebbers die nog niet veel gezien hebben van voor 1980: dat was een zeer bekende acteur in de jaren '50 en '60)
MovieMazzter
De hoofdpersoon Rosemary Woodhouse (overigens erg goed neergezet door Mia Farrow) is een jonge, maar wat naïeve vrouw. Haar man is een weinig succesvolle acteur. Na een verhuzing naar een appartement in New York, maken ze kennis met opvallend bemoeizuchtige buren. Die bemoeizucht neemt behoorlijk toe als Rosemary kenbaar maakt een kind te willen.
De 8 waardering op IMDB kan ik niet (langer) onderschrijven. Het is een trage wat gedateerde film, maar zeker geen slechte film als je je instelt op het psychologische horror verhaal. De film zal destijds zeker als behoorlijk eng zijn ervaren. Laten we het erop houden dat het toch een must is voor de ware filmliefhebber (immers een klassieker). Nu zou een dergelijke film niet meer worden uitgebracht. ik rond naar boven af met 7, rekening houdend met de ouderdom van de film wat niet meer dan fair is.
Tarkus
Veel horror is er aan deze film niet aan, langdradig wel nu ja.
Hoewel het toch geen slechte film is en de vertolking van Mia Farrow wel goed is.
Maar ondertussen zijn in het genre veel betere film gemaakt, voordien trouwens ook.
Ik vind de film wel interessant in één opzicht en dat is de locatie...
In het gebouw waar de film is opgenomen is later John Lennon komen wonen, en het is op die plaats voor het gebouw waar hij in 1980 zou worden vermoord.
De ingang waar dat is gebeurt is een paar maal te zien in deze film.
johnwayne