William Lustigs Maniac blijft tot op de dag van vandaag een van de beruchtere horror-slasherfilms uit de jaren 80. Het is een smerige low-budgetproductie over een gestoorde man die vrouwen vermoordt en hun scalpen bewaart om op de griezelige etalagepoppen te plaatsen die zijn appartement vullen. Het was geen grote studiorelease, maar trok toch de nodige aandacht en groeide uit tot een cultklassieker.

Joe Spinell was een karakteracteur die aan meerdere grote films had meegewerkt, zoals Taxi Driver en Rocky, en hij vond in zekere zin zijn grote doorbraak als de maniak Frank Zito in Maniac. Hoewel 80s-slasherfilms berucht zouden worden om slechte, haastig gemaakte vervolgen, was Maniac een op zichzelf staand verhaal dat zijn punt maakte en weer verdween, zij het met een cliffhanger die had kunnen leiden tot een vervolg, dat gepland stond maar om een tragische reden werd geannuleerd.

Vrouwenhaat
Volgens Lustig stond Spinell te popelen om een vervolg te maken, vooral omdat hij ontdaan was door de reacties van vrouwengroepen op Maniac. Het was moeilijk om naar de film te kijken en niet te zien dat de antagonist diepgewortelde vrouwenhaat in zich droeg, maar het idee dat Spinell zelf, en anderen die aan de film hadden gewerkt, van hetzelfde werden beschuldigd, vond hij bijzonder pijnlijk.

Hij beschouwde zichzelf als een liefhebber van alle mensen en simpelweg een acteur. De film weerspiegelde niet wie hij als persoon was. Met dat in gedachten besloot Spinell een soort spirituele opvolger van Maniac te maken, een verhaal dat hem zou neerzetten als een strijder voor gerechtigheid, al was het alleen binnen de fictieve wereld van de film.

Promo
Met Lustigs zegen begon Spinell aan een vervolg en besloot hij dat een obscure horrorfilm uit 1973, The Psychopath, als raamwerk zou dienen. Dat verhaal draaide om een kinderentertainer die zo van slag raakt door verhalen over kindermishandeling die hij van zijn jonge publiek hoort, dat hij als een soort wreker geweld gebruikt om gerechtigheid te brengen.


Met hulp van beginnend regisseur Buddy Giovinazzo werd een zeven minuten durende promo gemaakt, getiteld Mr. Robbie, bedoeld om financiering voor een volledige speelfilm te verkrijgen. Het was een zeer lowbudgetproject, met voornamelijk niet-acteurs tegenover Spinell, maar het voelt al direct als een verlengstuk van Maniac. Het weet die donkere, korrelige, smerige jaren '80-New York-sfeer goed te vangen en bevat de expliciete geweldsscènes die kenmerkend waren voor de horror uit die tijd.

Ongeluk
Volgens Giovinazzo bleek het ondanks de promo moeilijk om investeerders te vinden. De inspanningen verliepen moeizaam en Spinell was vastbesloten de film te maken. Maar het kwam er uiteindelijk niet van, want Spinell overleed in 1989 tragisch bij een ongeluk. Mr. Robbie bleef daardoor achter als een concept dat nooit zou worden voltooid.


Giovinazzo was teleurgesteld dat het project nooit van de grond kwam, maar benadrukt dat het een fundamentele stap in zijn carrière was: het leerde hem veel over filmsets, werken met acteurs en de zakelijke kant van filmmaken. Ook spreekt hij vol lof over Spinell en diens gulheid als acteur, zowel naar fans als collega-filmmakers.

Reeks nieuwe horrorantagonisten
Hoewel hij bekendstond als de enge seriemoordenaar uit Maniac, was de echte Spinell een gepassioneerde, bedachtzame en toegewijde kunstenaar. Had hij langer geleefd, dan had hij zomaar de man kunnen zijn die een reeks nieuwe, intrigerende horrorantagonisten tot leven bracht.


Wil je Spinell zien in Maniac? Je kunt de film huren en kopen op Prime Video.