[header]Hollywoods relatie met seksualiteit is een opmerkelijke. Blockbusters worden volgepompt met de meest gruwelijke en expliciete geweldsscènes, maar een intieme vrijpartij zie je zelden. Waar is de seks gebleven?[/header]Hollywoods relatie met seksualiteit is een opmerkelijke. Blockbusters worden volgepompt met de meest gruwelijke en expliciete geweldsscènes, maar een intieme vrijpartij zie je zelden. Een stevige zoen kan er nog net van af, om na de onherroepelijke fade-out de zoenenden in elkaars armen wakker te zien worden. Ja maar wacht eens even. Slaan we hier niet een belangrijk gedeelte over? Waar is de seks gebleven?

Seks is een groot taboe in Hollywood. Je mag mensen in stukken zagen, schedels laten exploderen en oren afsnijden, maar een stevige seksscène? Oh nee…voor dergelijke vulgaire zaken word je doorverwezen naar de pornografie (en dat terwijl porno in wezen weinig met seksualiteit en erotiek te maken heeft). Hoe komt dit toch? Zou het misschien kunnen dat de geweldsfetisj van Hollywood - of meer in het algemeen die van de Verenigde Staten - en het taboe op seks beide hun oorsprong vinden in het christendom? Dit geloof heeft immers een curieuze verhouding met het lichamelijke: lijden mag - is zelfs noodzakelijk - maar genieten is zondig. Het christendom is doortrokken van dood en geweld; eerder dit jaar viel Mel Gibson ons hier al op bloederige wijze mee lastig. Niet voor niets draagt dit geloof een martelwerktuig als symbool. Religieus extremisme floreert in grote delen van Amerika als nooit tevoren: veel Amerikanen geloven de bijbel letterlijk, de evolutieleer wordt door menigeen betwist en velen denken dat de wederkomst van Jezus nabij is. Godvrezend Amerika acht vuurwapens heilig, hanteert nog steeds de doodstraf en kijkt niet op een oorlogje meer of minder. Amerika is echter ook het land waar men moord en brand riep toen één ontblote borst op de nationale televisie te zien was, waar men woedend reageerde toen in Oliver Stones laatste film Alexander de Grote biseksueel bleek te zijn en waar de president vanuit religieuze overtuigingen beweert dat geheelonthouding het beste medicijn is tegen AIDS. Zo liggen dus de verhoudingen: wat leven geeft, wordt gecensureerd; wat leven neemt, verkrijgt een heldenstatus. En alles - al dan niet expliciet - uit naam van de bijbel. Deze manier van denken heeft zijn weerslag op de films die de Verenigde Staten produceert. De bioscopen puilen uit van bloederig Hollywoodgeweld, maar erotiek is uit den boze. Het wordt hoog tijd voor een secularisatie van Hollywood!

Dit is geen pleidooi voor pornografie - pornografie heeft een heel andere functie. Maar onze Hollywoodsterren zouden best eens wat vaker van bil mogen gaan - hetero, homo, oud en jong. Seks is een essentieel en complex onderdeel van intermenselijke relaties, maar heeft nog steeds geen volwaardige status binnen de grote producties. Waarschijnlijk zal het lastig zijn een acteur te vinden die letterlijk en figuurlijk met de billen bloot wil gaan. Maar het is toch frappant dat diezelfde acteur bijvoorbeeld wel een sterfscène wil spelen, terwijl het stervensproces vele malen intiemer is dan seks. Waarom toch verhullen wat zo essentieel is? Waarom zien we niet meer prachtige seks? Het wordt tijd om het taboe te doorbreken. Weg met die huichelachtige christenmoraal van Hollywood! Weg met de geweldsverering en marteling! Meer blote borsten, billen en orgastisch genot! Laat ons oprukken naar Hollywood…Laat ons de stemmen verheffen…Laat weerklinken door de gangen van alle grote studio’s deze ene zin, deze ene, belangrijke zin: meer seks in films!