in Featured
Even rechtsaf voorbij het filmhuis en opeens doemt het voor je op: het Edinburgh Castle. Gelegen op een grote rots torent het kasteel over de stad en als symbool voor de geschiedenis van Schotland straalt het militaire macht uit. Op die symbolische kracht zal mogelijk binnenkort weer een beroep gedaan worden bij een tweede onafhankelijkheidsreferendum, nu het overwegend Europees gezinde Schotland door de Engelsen uit de EU wordt getrokken. De sfeer op het Edinburgh International Film Festival sloeg negatief om na de uitslag van het Brexit referendum. Gelukkig waren er nog vele mooie en interessante films te zien om het verdriet en de woede enigszins te verzachten.
Gekke genrefilms uit Azië
Dat men ook in deze sfeer nog om films geeft op het festival werd duidelijk tijdens het begin van Mojin: The Lost Legend. De zaalwacht scheen zijn zaklantaarn tijdens de begintitels op iemand die nog op haar mobiele telefoon tikte, en liet zijn lamp net zolang knipperen totdat ze uit schaamte eindelijk haar apparaat uitzette. Dat terwijl Mojin absoluut geen film is waar de aandacht moeilijk bij te houden is. Een soort mengsel van Indiana Jones, Tomb Raider en Chinese mythologie, waarin drie grafrovers de strijd aangaan met een enge sekte, de geesten van het verleden en zombies van soldaten uit de Tweede Wereldoorlog. Een zeer vermakelijke blockbuster die in China met kerst Star Wars: The Force Awakens ver achter zich liet qua opbrengst.
Miike Takashi was ondertussen lange tijd dé Japanse regisseur die elk jaar meerdere maffe films maakt, in alle denkbare genres. Hij heeft er echter al heel wat jaar een concurrent bij, die hem tegenwoordig qua productie zelfs naar de kroon steekt: Sion Sono (Tokyo Tribe, Love Exposure Suicide Club). De Japanner maakte in 2015 zoveel films, dat in 2016 bijna elk filmfestival dat een film van hem draait, weer een nieuwe film kan vertonen. Zo draaide in januari op het IFFR Whispering Star en in april op Imagine Love & Peace. Nu was in Edinburgh The Virgin Psychics te zien, een krankzinnige sekskomedie waarin een aantal maagden psychische gaven als telepathie, teleportatie en telekinese krijgen omdat ze allemaal tegelijk geil waren. Wat blijkt: iedereen denkt voortdurend aan seks. Maar de begaafde maagden moeten die gedachtes toch even opzij zetten om met hun nieuwe gaves een groep mediums te bestrijden die de wereld willen veroveren met seks. Veel opwaaiende, te korte rokjes, diepe decolletés en té flauwe seksgrappen, maar zo nu en dan toch leuk en verrassend dankzij een scala aan bizarre originele vondsten.
Meer wild Japans in Golgo 13 uit 1973, één van de selecties in het POW!!! Live Action Comic Strip Adaptations: The First Generations programma, wat alles was dat die titel beloofd (inclusief een vertoning van Batman: The Movie met inleiding van Kevin Smith). Titelpersonage Golgo 13 is een soort Japanse James Bond van de onderwereld, een wereldberoemde huurmoordenaar die door spionnen wordt ingehuurd om een internationaal gezochte crimineel te doden. Die verschuilt zich een Iran van voor de val van de Shah en de Islamitische Revolutie. Spectaculaire shootouts en spannende auto-achtervolgingen te midden van prachtige Perzische ruïnes en mooie moskeeën dus, die zelden voor dat doeleinde zijn gebruikt.
Documentaires
Als je daarna weer terug naar de realiteit wilde, kon je terecht bij de vele boeiende documentaires die het festival rijk was. Van Gary Numan: Android in La La Land over de new wave-zanger tot het fascinerende en ontroerende Twice Upon A Time over vluchtelingen in Libanon. Niam Itani onderzoekt haar eigen jeugdherinneringen van tijdens de Libanese Burgeroorlog (1975-1990) via foto's, animaties en verhalen van familieleden. Ondertussen ontfermt ze zich over een Syrisch jochie dat met zijn familie in hetzelfde huis woont, waar zij vroeger als vluchtelinge woonde. Kan zij voor hem ook vrolijke herinneringen creëren te midden van de misère?
Eveneens interessant is de Deense documentaire Bugs, over het eten van insecten. Amerikaan Josh Evans en Brit Ben Reade onderzoeken de claim dat in 2050 de voedselproductie veel groter zal moeten zijn om honger in de wereld te bestrijden, dat we naar alternatieve voedselbronnen op zoek moeten en of insecten die bron kunnen zijn. Daarvoor reizen ze naar onder andere Kenia, Japan en Sardinië om te leren hoe insecten daar bereid worden en onderdeel van het vaste dieet uitmaken. Hun conclusie is uiteindelijk dat insecten een duurzame en verantwoord alternatief kunnen zijn op de huidige voedselindustrie in het westen, mits wij hier lokaal daarmee aan de slag zouden gaan. Daarnaast is het echter zo dat er nu een gigantisch overschot aan voedselproductie is, en dat complexe economische en politieke factoren het probleem zijn bij de eerlijke distributie daarvan om honger te voorkomen, niet de hoeveelheid voedsel die we kunnen produceren als mensen. Food for thought noemen ze dat hier.
Het Edinburgh International Film Festival vindt plaats van 15 tot en met 26 mei in Edinburgh. Meer informatie over het festival en het programma kun je vinden op de officiële website.
