Eergisteren kreeg Jessica Chastain te horen dat ze voor een Golden Globe genomineerd is wegens haar werk aan het waargebeurde misdaaddrama Molly's Game. De 75ste editie van de Golden Globe Awards zal 7 januari plaatsvinden. De 40-jarige Amerikaanse zal het opnemen tegen collega's Frances McDormand, Sally Hawkins, Meryl Streep en Michelle Williams voor de onderscheiding van Beste drama-actrice. The New York Times nam kort daarna per telefoon contact op met Chastain om haar te feliciteren.

Het dagblad vroeg o.a. hoe het was om samen met scenarist/regisseur Aaron Sorkin te werken en wat ze deed om zich voor te bereiden. Ook wilden ze weten hoe Chastain met de tegenslagen omging van haar strijd tegen seksueel wangedrag. Toen de ellende begon met producent Harvey Weinstein was Chastain niet de enige die haar gevoelens onthulde. Achteraf gezien is ze ontzettend blij dat ze nog een plaats in de filmwereld heeft, want ze vermoedde dat het einde van haar carrière hierdoor in zicht was.

"Als actrice voel ik veel angst. Wanneer ik zeg wat ik denk - of iets dat afwijkt van wat normaal is voor een vrouw - vraag ik me af: 'Zal ik gedwongen worden te verdwijnen uit deze industrie?' Toen het artikel over Weinstein uitkwam, begon ik meteen te tweeten. Ik heb een goede groep vriendinnen en ik vertelde ze: 'Ik ben echt bang dat dit nu mijn carrière zal vernietigen. Ik vraag me af of mensen me nog steeds als actrice zullen zien en met me willen werken.' En zoals alleen goede vriendinnen dat kunnen, hielpen ze me mijn angsten te elimineren en te begrijpen dat de enige manier waarop je iets slechts kan veranderen, is door het te veranderen. En niet het te negeren. Het is groter dan een probleem in de filmindustrie. Het is een probleem binnen de gehele samenleving."

Chastain is ontzettend tevreden met de nieuwe beweging en meldt dat we nu in een nieuwe wereld leven. "Sinds onze geboorte bevinden we ons in een samenleving die ons het gevoel geeft dat we gemakkelijk te vervangen zijn, dat we dankbaar moeten zijn werk te hebben. Dankbaar moeten zijn voor wat we hebben. Maar dat beperkt onze kennis van de macht die we bezitten, met name wanneer we samenwerken. Het is zoals Margaret Mead ooit zei: 'Twijfel nooit dat een kleine groep bedachtzame, betrokken burgers de wereld kan veranderen.' En dat is wat we doen."