De grønne slagtere
We trappen af met de minst bekende film uit het rijtje. De zwartkomische film De grønne slagtere (The Green Butchers) draait niet om moedwillige kannibalen, maar dat maakt de consumptie er niet minder om. Met in de hoofdrol niemand minder dan Mads Mikkelsen, die later als Hannibal wederom in aanraking kwam met kannibalisme.
Svend en Bjarne beginnen een slagerij in een klein Deens dorp. Dat gaat niet zoals gehoopt, tot zij per ongeluk op het perfecte recept komen. De lokale bevolking kan niet genoeg krijgen van het heerlijke vlees, maar zij beseffen niet dat Svend en Bjarne een moord zouden plegen voor een nieuwe lading.
Alive
Ook waargebeurde films kunnen om kannibalisme draaien. Dat bewees de indrukwekkende dramafilm Alive. Soms is de waarheid vreemder dan fictie.
In 1972 stort het vliegtuig van een rugbyteam neer in het afgelegen Andes-gebergte. Niemand weet waar ze precies zijn en reddingsacties zijn erg lastig in het ruige gebied. Terwijl de dagen voorbij gaan, zien de overlevenden maar 1 kans om in leven te blijven.
The Texas Chainsaw Massacre
In 1974 was The Texas Chain Saw Massacre direct een controversiële film. Niet alleen vanwege de wreedheden die zich afspelen, maar ook omdat de gestoorde familie van Leatherface hun slachtoffers vol overgave opeet. Het werd de blauwdruk voor menig horrorfilm.
Nadat een groep vrienden hoort over vernielde graven, besluiten zij te gaan kijken of het familiegraf nog intact is. Voor ze het doorhebben, worden ze echter zelf het slachtoffer van de moordlustige Leatherface en zijn gestoorde kompanen.
Delicatessen
Voordat Jean-Pierre Jeunet aan de slag mocht met Alien: Resurrection gooide hij hoge ogen met de zwarte comedy Delicatessen. Een vleugje romantiek, een snufje horror en lading duistere humor zorgen voor een eigenzinnige mix.
Sinds de wereld vernietigd is, is vlees een schaars product geworden. De bewoners van de appartementen van een slagerij krijgen dan ook maar af en toe iets toebedeeld. Een jonge reiziger wordt verliefd op de dochter van de slager, maar de slager heeft heel andere plannen met deze jongeman.
Cannibal Holocaust
Als je dacht dat The Blair Witch Project de eerste found-footage-film was, heeft het mis. Bijna twintig jaar eerder verscheen de controversiële horrorfilm Cannibal Holocaust. Ook hierin werden de laatste beelden van een groep documentairemakers "gevonden", maar het gaat er hier een stuk ruiger aan toe. Niet voor tere zieltjes!
Een team enthousiaste filmmakers vertrekt naar het Amazonewoud. Daar willen zij de lokale stammen in beeld brengen, maar al snel beginnen ze de inheemse bevolking te treiteren. Het enige dat wordt teruggevonden zijn de schokkende opnames.
worship Mothra
Ravenous is ook wel een leuk filmpje.
MARQ242
@worship Mothra
Die was inderdaad heel fijn!
milo007
The Green Inferno van Eli Roth is ook een gore film over kannibalisme.
spooklift
Ik ben de naam kwijt maar het is een Franse film over de vegetarische studente op de universiteitscampus. Ze heeft trek in mensenvlees. Kent iemand die film?
KeesjeNL
The People under the Stairs (1991) heeft ook wat kanibalisme
. Ik kan de juiste scene niet vinden op Youtube, maar er wordt iemand in uitgebeend en opgegeten..
Master Of Films
Bedoel je Raw?
Joost van den Heuvel
Raw inderdaad. Schitterende film. Is volgens mij een Belgische film.
spooklift
Ja, Raw. Frans-Belgische film.
Artificialis
Ach, niets mis met een beetje kannibalisme. Als ze ooit een restaurant openen waar vlees wordt geserveerd dat afkomstig is van gedoneerde overleden mensen, dan ga ik daar gerust een hapje eten. Dit had een booming business kunnen worden in coronatijd. Als het vlees voldoende wordt verhit maak je het virus vanzelf onschadelijk.
Indy5
En wat te denken Peter Greeanaway"s the Cook, the Thief , his Wife and her Lover.
John Wayne
Soylent Green uit 1973 met Charlton Heston past ook in dit rijtje. Dit is een mix van SF en detective met tot slot een vleugje horror, maar wel een goede film over een overbevolkt Amerika waarin een groot voedseltekort is ontstaan. Iedereen heeft echter recht op het nieuwe voer... Soylent Green.
Rob
Ravenous, Raw en Soylent Green (Spoilers!!) horen zeker in het rijtje thuis. Dan wil ik daar Cannibal: The Musical bij toevoegen.
Spider-fan
We Are What We Are herinner ik me als een juweeltje op dat gebied. Over het algemeen is het niet een genre waar ik veel mee heb.
Cannibal Holocaust vind ik vrij saai en een beetje zielig. Deodato heeft er nu ook spijt van dat hij de dieren vermoord heeft - de aapjes hebben ze wel opgegeten op zich, maar die schildpad moest het wel erg ontgelden en dat is niet leuk om naar te kijken.
Kannibalisme lijkt ook als een soort ontering gezien te worden in sommige gevallen. Toen de gebroeders De Witt door de orangisten werden vermoord in 1672 werden de geslachtsdelen ook afgesneden, de ingewanden eruit gehaald en opgegeten. Wel werd dit ook deels aan de honden gegeven, dus de vraag is hoe getrouw de getuigenissen werkelijk zijn. Een land kan soms snel weer bij barbaarsheid zitten - de lynch-partij van twee weken geleden in het Capitol, maar kannibalisme in dat soort gevallen is toch nog steeds vrij moeilijk voor te stellen.
Chrischzz
Bij Cannibal Holocaust is nog even extra schokkend als je bedenkt dat de schilpad scene ook echt echt is..