Filmtotaal Recensie
Regie: David Robert Mitchell | Cast: Andrew Garfield (Sam), Riley Keough (Sarah), Jimmi Simpson (Allen), Riki Lindhome (The Actress), Topher Grace (Man at Bar), Sydney Sweeney (Shooting Star), Zosia Mamet (Troy), Callie Hernandez (Millicent Sevence), Grace Van Patten (Balloon Girl), Patrick Fischler (Comic Fan), Laura-Leigh Claire (Mae), Don McManus (Man of the End) | Speelduur: 139 minuten | Jaar: 2018
Na de ingetogen en sfeervolle horrorfilm It Follows, doet regisseur David Robert Mitchell iets onverwachts met Under The Silver Lake. Hij vervaardigt een ambitieuze arthousefilm met een vleugje neo-noir. Het is een zinderende en hypnotiserende filmrit, maar eigenlijk alleen boeiend als je een voorliefde hebt voor cryptische en creatieve avonturen die nergens naartoe gaan. Het is een film die gekenmerkt wordt door een eigenaardige toon en absurd gevoel voor humor, waarbij Andrew Garfield zich redelijk mag uitleven als acteur.
Sam is een nietsnut. Hij blowt in zijn grauwe appartement in Los Angeles, gevuld met vinylspelers en beplakt met Hitchcock-posters, terwijl hij schaamteloos gluurt naar de topless buurvrouw. Sam doet het ongegeneerd met zijn fuckbuddy terwijl ze samen televisie kijken. Dit terwijl Sam net nog romantisch zijn nieuwe liefde zat te bewonderen, met zijn moeder zat te bellen en dacht aangekeken te worden door dode dieren op straat. De toon springt werkelijk alle kanten op, maar op de een of andere manier werkt het hypnotiserend. Mitchell en zijn cameraregisseur Michael Gioulakis weten het namelijk prachtig in beeld te brengen met een vreemde mengelmoes van ouderwetse en nieuwe filmstijlen. Je hebt werkelijk geen idee wat het wereldbeeld van de zenuwachtige Sam precies is, maar zijn neurotische trekjes en de vreemde gebeurtenissen wekken de interesse.
