Rond de dood van Gene Hackman is er nog steeds heel wat mysterie. Wat wel zeker is, is dat hij een groots acteur was die tal van legendarische rollen speelde. Op een van deze rollen keek hij neer, hoewel hij deze uiteindelijk drie keer speelde.
Hackman was eind jaren zeventig al stevig gevestigd als een van de beste acteurs van Hollywood en een van de meest herkenbare sterren, met drie Oscar-nominaties op zijn naam, waaronder een Beste Acteur-overwinning voor William Friedkins klassieke misdaadthriller The French Connection.
Rampenfilm
Toch was ook hij niet immuun voor de valkuilen waarin veel doorbrekende sterren trappen. Wanneer een acteur een doorbraak of rol krijgt die zijn carrière definieert, volgen er vaak al snel aanbiedingen voor dure, op speciale effecten leunende blockbusters.
Aan de ene kant pakte het voor Hackman goed uit dat hij na The French Connection meespeelde in The Poseidon Adventure; de rampenfilm werd de best verdienende film van 1973, won twee Oscars uit negen nominaties en geldt als een klassieker binnen het genre. Toch gaf hij toe dat hij zich een verrader voelde omdat hij de rol had aangenomen.
Vermeed mainstreamfilms
In de jaren erna vermeed Hackman opvallende mainstreamfilms en koos hij liever voor karaktergedreven projecten, met uitzondering van een komische rol in Mel Brooks' Young Frankenstein en een terugkeer als 'Popeye' Doyle in The French Connection II. Maar miljoenen dollars zijn moeilijk te weigeren, en dat overtuigde hem ervan zijn snobisme opzij te zetten en in te stemmen met een rol in Superman (1978) van Richard Donner.
Hackman kreeg de rol van Lex Luthor, de slechterik in het verhaal. Christopher Reeve speelde de hoofdrol van Superman en Margot Kidder speelde Lois Lane. Marlon Brando was ook te zien in de film als Jor-El, Superman's biologische vader op Krypton.
Best betaalde acteur
Als Brando niet een absurd hoog bedrag had gekregen voor een cameo die hij het liefst had overgeslagen, zou Hackmans salaris van 2 miljoen dollar voor zijn rol als Lex Luthor hem met afstand de best betaalde acteur in de cast hebben gemaakt.
Met een budget van 55 miljoen dollar was Superman de duurste film die tot dan toe ooit was gemaakt. De film was zowel een kritisch als commercieel succes. Het bracht meer dan 300 miljoen dollar op en werd genomineerd voor drie Oscars, en ontving een Special Achievement Award voor Visuele Effecten.
Kostte paar weken
Over-the-top acteren, overdreven expressief zijn en zich onderdompelen in een opzichtig universum vol special effects en superhelden was niet waar hij zichzelf zag eindigen. Hackman gaf dan ook toe dat het hem een paar weken kostte om zich aan te passen aan een fantasyfilm die hij aanvankelijk als ver onder zijn niveau beschouwde.
"De eerste keer dat ik aan Superman begon, was ik nogal aanstellerig over het hele project", vertelde hij aan de Los Angeles Times. "Ik deed het vanwege het geld. En toen Christopher Reeve op die eerste draaidag in zijn Superman-kostuum op de set verscheen, stond ik daar en dacht: 'Wat doe ik hier in hemelsnaam? Wat moet ik hiermee?' Het duurde een week of twee voor ik er plezier in begon te krijgen."
Raakte toch in de stemming
Uiteindelijk raakte hij toch in de stemming, en de rol van Luthor werd - samen met die van Doyle - de enige die Hackman meer dan één keer speelde. Zo keerde hij terug als Lex Luthor in het vervolg Superman II (1980), dat ook een groot succes was, zowel commercieel als kritisch.
Toen Hackman terugkeerde in het rampzalige vierde deel, Superman IV: The Quest for Peace (1987), waarin hij zowel Superman's aartsvijand speelde als de stem insprak van de lachwekkende slechterik Nuclear Man, werd het zelfs de enige rol die hij drie keer op zich nam. Het geld was zeker een motivatie, maar hij zou niet zo vaak zijn teruggekeerd naar die rol als hij er geen plezier in had gehad.
Kijken?
Wil je Hackman als Lex Luthor zien? Superman kun je huren en kopen op Prime Video, net als de drie vervolgfilms.
Hackman was eind jaren zeventig al stevig gevestigd als een van de beste acteurs van Hollywood en een van de meest herkenbare sterren, met drie Oscar-nominaties op zijn naam, waaronder een Beste Acteur-overwinning voor William Friedkins klassieke misdaadthriller The French Connection.
Rampenfilm
Toch was ook hij niet immuun voor de valkuilen waarin veel doorbrekende sterren trappen. Wanneer een acteur een doorbraak of rol krijgt die zijn carrière definieert, volgen er vaak al snel aanbiedingen voor dure, op speciale effecten leunende blockbusters.
Aan de ene kant pakte het voor Hackman goed uit dat hij na The French Connection meespeelde in The Poseidon Adventure; de rampenfilm werd de best verdienende film van 1973, won twee Oscars uit negen nominaties en geldt als een klassieker binnen het genre. Toch gaf hij toe dat hij zich een verrader voelde omdat hij de rol had aangenomen.
Vermeed mainstreamfilms
In de jaren erna vermeed Hackman opvallende mainstreamfilms en koos hij liever voor karaktergedreven projecten, met uitzondering van een komische rol in Mel Brooks' Young Frankenstein en een terugkeer als 'Popeye' Doyle in The French Connection II. Maar miljoenen dollars zijn moeilijk te weigeren, en dat overtuigde hem ervan zijn snobisme opzij te zetten en in te stemmen met een rol in Superman (1978) van Richard Donner.
Hackman kreeg de rol van Lex Luthor, de slechterik in het verhaal. Christopher Reeve speelde de hoofdrol van Superman en Margot Kidder speelde Lois Lane. Marlon Brando was ook te zien in de film als Jor-El, Superman's biologische vader op Krypton.
Best betaalde acteur
Als Brando niet een absurd hoog bedrag had gekregen voor een cameo die hij het liefst had overgeslagen, zou Hackmans salaris van 2 miljoen dollar voor zijn rol als Lex Luthor hem met afstand de best betaalde acteur in de cast hebben gemaakt.
Met een budget van 55 miljoen dollar was Superman de duurste film die tot dan toe ooit was gemaakt. De film was zowel een kritisch als commercieel succes. Het bracht meer dan 300 miljoen dollar op en werd genomineerd voor drie Oscars, en ontving een Special Achievement Award voor Visuele Effecten.
Kostte paar weken
Over-the-top acteren, overdreven expressief zijn en zich onderdompelen in een opzichtig universum vol special effects en superhelden was niet waar hij zichzelf zag eindigen. Hackman gaf dan ook toe dat het hem een paar weken kostte om zich aan te passen aan een fantasyfilm die hij aanvankelijk als ver onder zijn niveau beschouwde.
"De eerste keer dat ik aan Superman begon, was ik nogal aanstellerig over het hele project", vertelde hij aan de Los Angeles Times. "Ik deed het vanwege het geld. En toen Christopher Reeve op die eerste draaidag in zijn Superman-kostuum op de set verscheen, stond ik daar en dacht: 'Wat doe ik hier in hemelsnaam? Wat moet ik hiermee?' Het duurde een week of twee voor ik er plezier in begon te krijgen."
Raakte toch in de stemming
Uiteindelijk raakte hij toch in de stemming, en de rol van Luthor werd - samen met die van Doyle - de enige die Hackman meer dan één keer speelde. Zo keerde hij terug als Lex Luthor in het vervolg Superman II (1980), dat ook een groot succes was, zowel commercieel als kritisch.
Toen Hackman terugkeerde in het rampzalige vierde deel, Superman IV: The Quest for Peace (1987), waarin hij zowel Superman's aartsvijand speelde als de stem insprak van de lachwekkende slechterik Nuclear Man, werd het zelfs de enige rol die hij drie keer op zich nam. Het geld was zeker een motivatie, maar hij zou niet zo vaak zijn teruggekeerd naar die rol als hij er geen plezier in had gehad.
Kijken?
Wil je Hackman als Lex Luthor zien? Superman kun je huren en kopen op Prime Video, net als de drie vervolgfilms.
