Zoals Heath Ledgers Joker zei: "Als je ergens goed in bent, doe het dan nooit gratis." Aangezien zijn collega's hem regelmatig bestempelden als de grootste acteur uit de filmgeschiedenis, was het niet meer dan logisch dat Marlon Brando flink wat geld vroeg voor zijn acteerwerk. Er is echter een film die hij wel gratis maakte en waar hij uiteindelijk een hekel aan kreeg.
Nadat hij zich op indrukwekkende wijze had gevestigd als de meest transformerende acteur die Hollywood ooit had gekend, werd Brando al snel een van de best betaalde en meest gevraagde sterren van zijn tijd.
Gratis maken
Zelfs toen hij zijn liefde voor acteren verloor en het hem belangrijker leek om lastig te zijn op de set dan om goed werk af te leveren, bleef hij torenhoge lonen vragen. Hij verdiende een fortuin aan Richard Donners Superman, ondanks dat hij er alles aan deed om zijn schermtijd te minimaliseren. Zelfs in zijn latere jaren ontving hij nog miljoenen per film.
Toen hij zijn zogenaamde pensioen aankondigde, na zwaar teleurgesteld te zijn geraakt door The Formula uit 1980, werd algemeen aangenomen dat alleen een vrachtwagen vol geld hem ooit weer voor de camera zou krijgen. En dat leek ook even zo, tot hij ineens van koers veranderde en ermee instemde om A Dry White Season van regisseur Euzhan Palcy gratis te maken.
Apartheid
A Dry White Season kwam uit in 1989 en is gebaseerd op de gelijknamige roman van André Brink uit 1979. Naast Brando spelen ook Donald Sutherland, Jürgen Prochnow, Janet Suzman, Zakes Mokae en Susan Sarandon mee in de film. Het speelt zich af in Zuid-Afrika in 1976 en behandelt het thema apartheid.
Producent Paula Weinstein nam contact op om te peilen of hij interesse had om zijn tienjarige pauze te beëindigen. Zijn agent antwoordde met een eis van 3,3 miljoen dollar vooraf en 11,3% van de totale opbrengst aan de kassa, meer dan een derde van het productiebudget nog voordat er één frame was opgenomen.
Problemen
Maar het verhaal van de film bracht Brando op andere gedachten. Hij liet zijn financiële eisen vallen toen hij zich realiseerde dat het apartheiddrama "een blank publiek de kans gaf om via de ogen van een blanke Zuid-Afrikaan te ervaren hoe onmenselijk het beleid was."
Toch begonnen de problemen al snel, zodra Brando ervan overtuigd raakte dat Palcy niet opgewassen was tegen de taak. In zijn memoires Songs My Mother Taught Me noemde hij haar "een amateur die hard wilde spelen."
Herschrijven
Brando deed eigenhandig voorstellen aan de studio voor herschrijvingen die, volgens hem, "de film konden verbeteren zonder dat er opnieuw gefilmd hoefde te worden." Maar niemand luisterde naar hem.
"Ik nam het ze kwalijk dat ik me had ingezet voor deze film en voor een goed doel, dat ik hard had gewerkt zonder betaling, en dat ik vervolgens niet eens een deel van de film opnieuw mocht monteren zoals het volgens mij had gemoeten", herinnerde hij zich. Hij bood zelfs aan om zelf te betalen voor de postproductie-aanpassingen, opnieuw tevergeefs.
Bedrogen
Het was bijzonder on-Brando-achtig voor een acteur die vaak werd verweten lui en ongeïnteresseerd te zijn, om een hele film gratis op te nemen en daarna ook nog aan te bieden de kosten voor het verbeteren van de eindversie op zich te nemen. Het verklaart waarom hij zich zo bedrogen voelde: "Ik voelde me verraden, en de film werd een enorme flop."
A Dry White Season was vooral een commerciële flop met een opbrengst van iets minder dan 3,8 miljoen dollar tegenover een budget van 9 miljoen dollar. Kritisch was de film wel een redelijk succes met een score van 82% op Rotten Tomatoes. Brando sleepte uiteindelijk nog een Oscarnominatie voor Beste Mannelijke Bijrol uit, maar het kon hem werkelijk niets schelen.
Kijken?
Wil je Brando zien in A Dry White Season? Je kunt de film op dit moment niet vinden in de verschillende streamingdiensten in Nederland, maar je kunt het wel kopen op dvd.
Nadat hij zich op indrukwekkende wijze had gevestigd als de meest transformerende acteur die Hollywood ooit had gekend, werd Brando al snel een van de best betaalde en meest gevraagde sterren van zijn tijd.
Gratis maken
Zelfs toen hij zijn liefde voor acteren verloor en het hem belangrijker leek om lastig te zijn op de set dan om goed werk af te leveren, bleef hij torenhoge lonen vragen. Hij verdiende een fortuin aan Richard Donners Superman, ondanks dat hij er alles aan deed om zijn schermtijd te minimaliseren. Zelfs in zijn latere jaren ontving hij nog miljoenen per film.
Toen hij zijn zogenaamde pensioen aankondigde, na zwaar teleurgesteld te zijn geraakt door The Formula uit 1980, werd algemeen aangenomen dat alleen een vrachtwagen vol geld hem ooit weer voor de camera zou krijgen. En dat leek ook even zo, tot hij ineens van koers veranderde en ermee instemde om A Dry White Season van regisseur Euzhan Palcy gratis te maken.
Apartheid
A Dry White Season kwam uit in 1989 en is gebaseerd op de gelijknamige roman van André Brink uit 1979. Naast Brando spelen ook Donald Sutherland, Jürgen Prochnow, Janet Suzman, Zakes Mokae en Susan Sarandon mee in de film. Het speelt zich af in Zuid-Afrika in 1976 en behandelt het thema apartheid.
Producent Paula Weinstein nam contact op om te peilen of hij interesse had om zijn tienjarige pauze te beëindigen. Zijn agent antwoordde met een eis van 3,3 miljoen dollar vooraf en 11,3% van de totale opbrengst aan de kassa, meer dan een derde van het productiebudget nog voordat er één frame was opgenomen.
Problemen
Maar het verhaal van de film bracht Brando op andere gedachten. Hij liet zijn financiële eisen vallen toen hij zich realiseerde dat het apartheiddrama "een blank publiek de kans gaf om via de ogen van een blanke Zuid-Afrikaan te ervaren hoe onmenselijk het beleid was."
Toch begonnen de problemen al snel, zodra Brando ervan overtuigd raakte dat Palcy niet opgewassen was tegen de taak. In zijn memoires Songs My Mother Taught Me noemde hij haar "een amateur die hard wilde spelen."
Herschrijven
Brando deed eigenhandig voorstellen aan de studio voor herschrijvingen die, volgens hem, "de film konden verbeteren zonder dat er opnieuw gefilmd hoefde te worden." Maar niemand luisterde naar hem.
"Ik nam het ze kwalijk dat ik me had ingezet voor deze film en voor een goed doel, dat ik hard had gewerkt zonder betaling, en dat ik vervolgens niet eens een deel van de film opnieuw mocht monteren zoals het volgens mij had gemoeten", herinnerde hij zich. Hij bood zelfs aan om zelf te betalen voor de postproductie-aanpassingen, opnieuw tevergeefs.
Bedrogen
Het was bijzonder on-Brando-achtig voor een acteur die vaak werd verweten lui en ongeïnteresseerd te zijn, om een hele film gratis op te nemen en daarna ook nog aan te bieden de kosten voor het verbeteren van de eindversie op zich te nemen. Het verklaart waarom hij zich zo bedrogen voelde: "Ik voelde me verraden, en de film werd een enorme flop."
A Dry White Season was vooral een commerciële flop met een opbrengst van iets minder dan 3,8 miljoen dollar tegenover een budget van 9 miljoen dollar. Kritisch was de film wel een redelijk succes met een score van 82% op Rotten Tomatoes. Brando sleepte uiteindelijk nog een Oscarnominatie voor Beste Mannelijke Bijrol uit, maar het kon hem werkelijk niets schelen.
Kijken?
Wil je Brando zien in A Dry White Season? Je kunt de film op dit moment niet vinden in de verschillende streamingdiensten in Nederland, maar je kunt het wel kopen op dvd.
