Het is altijd een prachtig samenspel: het werk van een filmmaker en de kritiek die het daaropvolgende filmproject te verduren krijgt. Sommige critici vellen een snoeihard oordeel, terwijl de liefhebber de film juist omarmt. De film Hellboy uit 2019 vind ik hier een goed voorbeeld van. Het is een film die ik met veel plezier een paar keer gezien heb, en elke keer verbaas ik mij over de matige ontvangst.
Regisseur Neil Marshall (The Descent, Doomsday) staat bekend om zijn rauwe aanpak, en dat is in deze film niet anders. De hoofdrollen worden vertolkt door David Harbour, die de iconische Hellboy een geheel eigen draai geeft, en Milla Jovovich als de kwaadaardige Blood Queen.
Kritiek is keihard
Critici waren niet bepaald zachtzinnig. Op Rotten Tomatoes behaalde de film een Tomatometer-score van slechts 17 procent op basis van 223 recensies. De consensus luidde: "Ontdaan van de verbeelding die eerdere Hellboys zo plezierig maakte, doet deze zielloze reboot vermoeden dat Dante een tiende cirkel uit zijn Inferno heeft weggelaten."
De Popcornmeter, die de mening van het publiek weerspiegelt, geeft een score van 47 procent. Hoewel dit geen torenhoge score is, is het verschil met de critici significant en laat het zien dat er wel degelijk liefhebbers zijn. De score van 5,3 op IMDb bevestigt dit, en bewijst dat de film zeker niet bij iedereen in de smaak valt, maar ook niet volledig wordt verguisd.
Over-the-top
Het is duidelijk dat deze film een compleet andere aanpak hanteert dan de films van Guillermo del Toro. Het is een film die meer neigt naar over-the-top actie, horror en humor. Dit is geen moderne sprookjesfilm (Del Toro's aanpak), maar een film voor volwassenen die houden van bloed, geweld en grof taalgebruik. En dat maakt de film voor mij zo vermakelijk.
Harbour zet een sterke Hellboy neer, die zich onderscheidt van de versie van Ron Perlman. Hij weet het personage eigen te maken en dat laat zien dat Harbour zijn personages een flink eigen draai meegeeft. Kijk maar naar zijn personages in Stranger Things en Thunderbolts*. Ook Ian McShane is geweldig in de rol van Hellboys vader, en weet de erfenis van wijlen John Hurt op een waardige manier over te nemen.
Liefde voor het genre
De film is in mijn optiek meer gericht op de hardcore comicfans. Het is een film die de bronmateriaal respecteert en vol zit met visuele verwijzingen en personages die fans zullen herkennen. De regisseur schuwt de duistere en rauwe kant van het bronmateriaal niet, en dat is juist wat deze film zo uniek maakt. Critici en recensenten zullen dit niet begrijpen. Deze Hellboy is gemaakt door liefhebbers voor liefhebbers.
Regisseur Neil Marshall (The Descent, Doomsday) staat bekend om zijn rauwe aanpak, en dat is in deze film niet anders. De hoofdrollen worden vertolkt door David Harbour, die de iconische Hellboy een geheel eigen draai geeft, en Milla Jovovich als de kwaadaardige Blood Queen.
Kritiek is keihard
Critici waren niet bepaald zachtzinnig. Op Rotten Tomatoes behaalde de film een Tomatometer-score van slechts 17 procent op basis van 223 recensies. De consensus luidde: "Ontdaan van de verbeelding die eerdere Hellboys zo plezierig maakte, doet deze zielloze reboot vermoeden dat Dante een tiende cirkel uit zijn Inferno heeft weggelaten."
De Popcornmeter, die de mening van het publiek weerspiegelt, geeft een score van 47 procent. Hoewel dit geen torenhoge score is, is het verschil met de critici significant en laat het zien dat er wel degelijk liefhebbers zijn. De score van 5,3 op IMDb bevestigt dit, en bewijst dat de film zeker niet bij iedereen in de smaak valt, maar ook niet volledig wordt verguisd.
Over-the-top
Het is duidelijk dat deze film een compleet andere aanpak hanteert dan de films van Guillermo del Toro. Het is een film die meer neigt naar over-the-top actie, horror en humor. Dit is geen moderne sprookjesfilm (Del Toro's aanpak), maar een film voor volwassenen die houden van bloed, geweld en grof taalgebruik. En dat maakt de film voor mij zo vermakelijk.
Harbour zet een sterke Hellboy neer, die zich onderscheidt van de versie van Ron Perlman. Hij weet het personage eigen te maken en dat laat zien dat Harbour zijn personages een flink eigen draai meegeeft. Kijk maar naar zijn personages in Stranger Things en Thunderbolts*. Ook Ian McShane is geweldig in de rol van Hellboys vader, en weet de erfenis van wijlen John Hurt op een waardige manier over te nemen.
Liefde voor het genre
De film is in mijn optiek meer gericht op de hardcore comicfans. Het is een film die de bronmateriaal respecteert en vol zit met visuele verwijzingen en personages die fans zullen herkennen. De regisseur schuwt de duistere en rauwe kant van het bronmateriaal niet, en dat is juist wat deze film zo uniek maakt. Critici en recensenten zullen dit niet begrijpen. Deze Hellboy is gemaakt door liefhebbers voor liefhebbers.
