De twee "intense" films die een jonge Quentin Tarantino vormden: "Blies me omver"

De twee "intense" films die een jonge Quentin Tarantino vormden: "Blies me omver"

Er zijn twee films die Quentin Tarantino zag op jonge leeftijd die hem vormden.

Als er één woord is dat het werk van Quentin Tarantino zou kunnen definiëren, dan komt "intens" dichtbij. In Tarantino's volledige oeuvre is altijd een opvallende intensiteit aanwezig, ongeacht genre of algemene toon.

Of het nu gaat om het misdaaddrama van Reservoir Dogs en Pulp Fiction, de vechtsportkunsten van Kill Bill of de pure waanzin van Once Upon a Time in Hollywood, Tarantino overgiet zijn films steevast met een onophoudelijke intensiteit, waardoor ze van begin tot eind volkomen meeslepend zijn.

Bioscoopbezoeken met familie
In zijn boek Cinema Speculation schrijft Tarantino met een kritisch oog over zijn favoriete films. Het boek biedt niet alleen een fascinerend inzicht in de films die zijn eigen werk hebben beïnvloed, maar ook in de cinema die de regisseur in zijn jonge jaren heeft gevormd.

Aan het begin van het boek haalt Tarantino herinneringen op aan bioscoopbezoeken met zijn familie, met name in het jaar 1970, toen hij twee intense films zag die een diepe indruk op hem hadden. "Ik zag dat jaar een hoop intense dingen", legde Tarantino uit, waarmee hij liet zien hoe dat jaar hem in het bijzonder kennis liet maken met de meest rauwe vorm van cinema.

Eén scène bleef bij
De eerste film uit 1970 die Tarantino bijbleef was Elliot Silversteins western A Man Called Horse, gebaseerd op een kort verhaal van Dorothy M. Johnson en met Richard Harris, Judith Anderson en Jean Gascon in de hoofdrollen.


Harris speelt een Engelse aristocraat die wordt gevangengenomen door de Sioux, en vooral één scène bleef Tarantino bij. Hij merkte op: "Het initiatieritueel met adelaarsklauwen door de borst in A Man Called Horse blies me omver."

Horrorfilm
Niet lang daarna zag Tarantino nog een film die hem compleet omver blies: Dan Curtis' horrorfilm House of Dark Shadows, gebaseerd op zijn televisieserie Dark Shadows. In de film gaat een vampier, gespeeld door Jonathan Frid, op zoek naar een remedie tegen vampirisme om te kunnen trouwen met een vrouw die opvallend veel lijkt op zijn verloren verloofde.


Tarantino was verbijsterd door de "bloedspuitende, in slow motion gefilmde ontleding met een houten staak". Na het kort na elkaar zien van deze films besefte Tarantino dat het cinematografische medium een diepe kracht bezat die zijn volwassen leven zou vormgeven.

Vond die films ongelooflijk
"Ik herinner me dat ik in beide momenten met mijn mond wijd open naar het scherm staarde, nauwelijks gelovend dat een film zoiets kon doen", schreef Tarantino. "Die avonden was ik ongetwijfeld degene die het hardst praatte op de terugweg in de auto (ik vond die films ongelooflijk)."


Als Tarantino A Man Called Horse en House of Dark Shadows in het jaar van hun release zag, was hij ongeveer zeven jaar oud, een jonge leeftijd om zulke films te bekijken. Toch leek er altijd een element van lotsbestemming in Tarantino's leven te zitten dat hij zelf een belangrijke figuur binnen de cinema zou worden, en dat alles kwam voort uit zijn vroege liefde voor films. En dan vooral door deze briljante werken van Silverstein en Curtis.

Kijken?
Wil je A Man Called Horse en House of Dark Shadows zien? Je kunt de twee films niet vinden op de verschillende streamingdiensten in Nederland, maar je kunt ze wel kopen op dvd.

NieuwsFilm

meest populair