Na anderhalve week in de Rotterdamse bioscopen doorgebracht te hebben, is het nu dan toch echt voorbij. Mijn festival werd afgesloten met de nietszeggende korte film Luigi Indelicato en het bij vlagen grappige Down Terrace, wat de slotdag tot de minste dag van mijn festival maakte. Enigszins teleurgesteld laat ik Rotterdam dan ook achter me. Maar als ik voor het eerst in anderhalve week weer in mijn eigen bed lig, kan ik toch niet anders dan terugkijken op een erg mooi festival. Niet alle films waren van dezelfde kwaliteit, maar de sfeer was geweldig en pareltjes zijn er zeker ontdekt.

Met ruim driehonderd films op het programma is het onmogelijk om alles te zien, en dus kan het ook bijna niet anders dat mooie films overgeslagen worden. Balen doe ik vooral over het missen van Hitchcock in 3D, maar balen doe ik ook dat ik niet vroegtijdig bij Vlees ben vertrokken zodat ik nog net Green Days had gehaald. Andere keren pakte de sprong in het diepe wel goed uit. Ik heb een verschrikkelijke hekel aan Aziatische cinema. Ik blijf het proberen, maar de films stellen me telkens weer teleur. Het IFFR heeft echter een grote voorliefde voor Azië, zeker in verhouding tot de Europese cinema, die in dit festival eigenlijk altijd een beetje onderbelicht blijft. Er was dus geen ontkomen aan en na twee keer (Autumn Adagio en Paju) wederom niet te vinden wat ik zocht werden met Symbol mijn ogen geopend. IFFR, bedankt voor dit komische hoogtepunt van mijn festival.

En dan is het allemaal afgelopen. Anderhalve week festivalfilms en gisteravond zat ik weer gewoon met een biertje op de bank te genieten van de eerste aflevering van het laatste seizoen van Lost. Om eerlijk te zijn ben ik nu vooral bang dat ik teleurgesteld zal zijn als ik volgende week weer naar de normale bioscoop ga. Wat ik waarschijnlijk vooral zal missen is het applaus na de film en het feit dat mensen blijven zitten tijdens de aftiteling. Wat ik niet zal missen zijn de stoelen in het Luxor; gelukkig heb ik daar maar twee films gezien, maar volgend jaar krijgt geen film me die zaal nog in.

Rest mij niets anders dan jullie te bedanken voor de aandacht en door middel van een korte toplijst nog enigszins orde in de lange sterrenlijst te scheppen. Van deze lijst hebben de nummers vijf, zes en negen nog geen Nederlandse release. Als iemand zich geroepen voelt, graag, mooie films behoor je namelijk vaker dan één keer te zien.

1. Lebanon [rating 5]
2. Lourdes [rating 4.5]
3. Do It Again [rating 4.5]
4. Fantastic Mr. Fox [rating 4]
5. Crying With Laughter [rating 4]
6. Symbol [rating 4]
7. Eyes Wide Open [rating 4]
8. Dogtooth [rating 3.5]
9. Skeletons [rating 3.5]
10. Le Refuge [rating 3]

Lees meer festivalartikelen op de speciale FilmTotaal IFFR-pagina.