De veertigste editie van het IFFR is weer voorbij. Tussen 25 januari en 6 februari telde het festival 340.000 bezoekers. Dat zijn er 12.000 minder dan vorig jaar maar volgens de festivalorganisatie is dat gezichtsbedrog en zijn er in werkelijkheid meer tickets verkocht dan vorig jaar. Dus in die zin mag het festival toch een succes genoemd worden. In termen van kwaliteit ook, Arman schreef in zijn afsluitende stuk zelfs dat er té veel goede films draaide. En aangezien ik toch flink wat van de veelgeprezen films niet heb gezien, ben ik het met die conclusie wel eens.

Niet dat ik een tekort aan goede films had. Ik kwam slechts op twee negatieve beoordelingen, het Oostenrijkse Songs of Love and Hate en het door velen geliefde Black Swan. Verder heb ik een overwegend zeer goede ervaring gehad, mede doordat ik me gaandeweg het festival steeds meer richtte op het retrospectief van de wuxia (de Chinese martial arts film) en van de 'red' westerns, waar ik al twee artikels aan wijdde en wat de ene goede film na de andere opleverde. Maar in de laatste dagen zag ik ook nog de door Arman al beschreven topfilms 13 Assassins en Incendies, waar ik het opnieuw volstrekt met hem over eens ben.

Niet voor niets won het prachtige Incendies zaterdagavond de publieksprijs, waarmee het Biutiful net achter zich liet. Ook 13 Assassins scoorde hoog en kwam in de top tien terecht. Dat is op zich geen verrassing want sinds Miike in 2000 met meerdere films op het festival furore maakte (voornamelijk met horrorfilm Audition), is hij altijd populair geweest en draaide er bijna elk jaar wel één of meerdere titels van hem. De verrassing is eerder dat hij dit keer zo'n complete, perfect afgewerkte film heeft gemaakt waarmee hij zichzelf ontstijgt, die haast kan wedijveren met de samuraifilms van Kurosawa, Kobayashi en Gosha. Het is haast niet voor te stellen dat deze film door dezelfde man is gemaakt als het knotsgekke Zebraman 2. De humor en bloederigheid zijn weer wel typisch Miike.

Waar ik het dan weer niet over eens met Arman is de vraag die hij stelt bij het nut van de Tiger awards. De beoordelingen mogen dit jaar dan niet zo positief zijn geweest dit jaar, maar dat is ook wel eens anders geweest. Vorig jaar won het fantastische Koreaanse Breathless nog een Tiger, bijvoorbeeld. Belangrijker is dat het stimuleren van jonge, beginnende filmmakers, de gedachte achter de Tigers, toch wel min of meer de bestaansreden van het festival is en juist wat het zo uniek maakt in vergelijking met andere grote internationale festivals.

Een heel andere film waar zowel Arman als ik nog niets over schreven is het Amerikaanse Blue Valentine, van de toch ook nog jonge Derek Cianfrance. Door elkaar gemonteerd presenteert hij het begin, eind en hoogtepunt van een relatie van twee twintigers, mooi gespeeld door Ryan Gosling en Michelle Williams (die van mij ook best de Oscar zou mogen krijgen in plaats van Portman, hoewel beiden het verdienen). De fragmentarische vertelstijl maakt individuele scènes opmerkelijk genoeg juist indringender, en een hieruit voortkomende 'match cut' aan het eind van de film is subliem. Een hartverscheurend en ontroerend liefdesdrama.

[rating 4.5]

Enig echt minpunt van het festival was dit jaar de projectie. Ik heb slechts twee of drie dagen van de tien meegemaakt dat alle films op die dag probleemloos werden vertoond. De ene keer was de geluidsband zichtbaar naast de film, de andere keer viel het geluid uit, dan weer begon de film ondersteboven en er stond een keer een beamer nog aan terwijl een film op 35 millimeter werd vertoond, wat vooral tijdens donkere scènes een lamp te veel is. Bij mijn festivalfavoriet Mistérios de Lisboa maakte men het wel heel bont: de ene vertoning werd om het half uur onderbroken in verband met vastlopende apparatuur of Blu-ray, de andere keer werd de laatste twee uur vertoond met een absurd paars-geel kleurenfilter eroverheen. Ik hoop dat dit fantastische festival nóg veertig jaar blijft voortbestaan, maar dan vanaf volgend jaar graag wel weer met gemiddeld iets betere projectie alstublieft.

Top-10:
1. Mistérios de Lisboa [rating 5]
2. 13 Assassins [rating 5]
3. Incendies [rating 5]
4. Meek's Cutoff [rating 4.5]
5. Blue Valentine [rating 4.5]
6. Reign of Assassins [rating 4]
7. The Law and the Fist [rating 4]
8. Pedicab Driver [rating 4]
9. Executioners from Shaolin [rating 4]
10. Zebraman 2: Attack on Zebra City [rating 4]