Annabelle: Creation (2017)

You don't know the real story

Matige prequel op de prequel van The Conjuring wordt nooit echt eng.

play

6,3 details

109 Min

Horror
Thriller
Mystery

Verenigde Staten

watchlist

109 Min

Verenigde Staten

Twintig jaar na de dood van hun dochter verwelkomen zij een non en meerdere jonge meiden uit een weeshuid in hun huis. Een duivelse creatie van de poppenmaker, de pop Annabelle, weet wel raad met de gasten.

Regie: David F. Sandberg
Cast: Miranda Otto, Anthony LaPaglia, Javier Botet, Brian Howe, Brad Greenquist, Stephanie Sigman, Kerry O'Malley, Alicia Vela-Bailey, Grace Fulton, Talitha Bateman, Lulu Wilson, Joseph Bishara, Philippa Coulthard, Samara Lee, Mark Bramhall, Liam James Ramos, Lotta Losten, Lou Lou Safran, Tyler A. Johnson, Tayler Buck, Adam Bartley.
Release: 09.08.2017
Release NL: 10.08.2017
Release DVD: 13.12.2017

Filmtotaal Recensie

Regie: David F. Sandberg | Cast: Talitha Bateman (Janice), Lulu Wilson (Linda), Stephanie Sigman (Sister Charlotte), Philippa Coulthard (Nancy), Grace Fulton (Carol), Samara Lee (Annabelle "Bee" Mullins), e.a. | Speelduur: 109 minuten | Jaar: 2017

De consensus is dat Annabelle: Creation beter is dan Annabelle, de spin-off van The Conjuring uit 2014. Dat maakt Annabelle: Creation echter nog geen goede horrorfilm. Het script lijkt vaak herschreven door verschillende mensen (zowel regisseur als scriptschrijver werd tijdens de productie vervangen) en hoewel David F. Sandberg als regisseur een verbetering is ten opzichte van John R. Leonetti haalt hij het bij lange na niet bij James Wans The Conjuring-films.

Waar de The Conjuring en het vervolg opvallen door hun sfeervolle regie, mooie camerawerk, goede spanningsopbouw en degelijke scenario's, scoort Annabelle: Creation op al die vlakken een stuk lager. Daarmee is hij niet alleen binnen de filmreeks een teleurstelling, maar ook een tegenvaller ten opzichte van David F. Sandbergs vorige film Lights Out. Zoals zo veel (moderne) horrorfilms leunt Annabelle: Creation op goedkope schrikeffecten die smoren in hun voorspelbaarheid. Scène na scène is het wachten op het harde geluid en de 'plotselinge' verschijning van iets in beeld. Met zo'n gebrek aan opbouw is het onmogelijk om op te gaan in het moment.

Lees verder