Filmtotaal Recensie
Regie: Natalie Erika James | Scenario: Natalie Erika James, Christian White | Cast: Emily Mortimer (Kay), Bella Heathcote (Sam), Robyn Nevin (Edna), Jeremy Stanford (Alex), Chris Bunton (Jamie), e.a.| Speelduur: 89 minuten | Jaar: 2020
Je zou Relic kunnen omschrijven als een horrorfilm voor mensen die niet per se van horror houden. Dat betekent allerminst dat hij behoort tot de zogenaamde categorie van 'elevated horror', waar goed gemaakte horrorfilms met enige inhoud de afgelopen jaren steevast toe werden veroordeeld. Een onzinnig label, want goede horror is er altijd geweest en serieuze thematiek heeft in dit genre altijd een plek gehad. 'Elevated horror' is een marketingterm voor mensen die zich te goed voelen voor horrorfilms, net zoals het o zo serieus klinkende 'graphic novel' is bedacht om mensen die neerkijken op stripverhalen te verleiden. Nee, Relic is in de basis gewoon een vrij traditionele horrorfilm, die enkel in zijn uitvoering opvallend timide blijkt. Daarmee zal hij waarschijnlijk niet enorm in de smaak vallen bij genreliefhebbers die anderhalf uur stevig willen griezelen, maar misschien wel bij kijkers voor wie dat minder prioriteit heeft.
Het Australische Relic is her en der al vergeleken met The Babadook en Hereditary, en tot op zekere hoogte gaat die vergelijking best op. Het betreft namelijk een bovennatuurlijk familiedrama waarin veel van de spanning rust op onderlinge verhoudingen. Het verhaal vangt aan wanneer de alleenwonende weduwe Edna vermist raakt, waarna haar dochter Kay en kleindochter Sam haar woning en de omringende bossen uitkammen om haar terug te vinden. Hoewel het nooit volledig wordt uitgesproken, valt op te maken dat moeder en dochter niet geheel op één lijn zitten, al was het maar omdat Sam haar moeder steeds bij haar voornaam blijft aanspreken. Wanneer Edna na een paar dagen ineens weer opduikt, krijgen de dames geen verklaring voor haar afwezigheid. Wel wordt het Kay al snel duidelijk dat er iets niet helemaal in orde is met haar moeder.
