in Featured
Iedereen heeft in zijn leven wel een persoon die geholpen heeft, ofwel op persoonlijk vlak of professioneel. Ook Natalie Portman heeft zo'n persoon. Ze is eindeloos dankbaar voor een regisseur met wie ze meerdere keren samenwerkte in de beginjaren van haar carrière, iemand die haar geruststelde dat ze een echt talent was.
De actrice begon al op jonge leeftijd in de filmindustrie en brak door met haar debuutrol in Léon: The Professional van Luc Besson. Het was een zeer geprezen film die Portmans vermogen toonde om een complex personage neer te zetten, in dit geval een jong meisje dat wraak wil nemen op de mannen die haar hele familie hebben vermoord.
Geen volwassene
De film is echter ook beladen, mede doordat Besson zich bij het schrijven van het script liet inspireren door zijn relatie met een minderjarig meisje. In die periode werd Portman al door veel mannelijke 'fans' geseksualiseerd, ondanks het feit dat ze nog geen volwassene was. Ze voelde zich dan ook vaak diep ongemakkelijk onder de constante schijnwerpers.
Toch bleef Portman acteren en kreeg ze extra erkenning door haar rol als Padmé in Star Wars: Episode I - The Phantom Menace, die in 1999 uitkwam. Ze was nog steeds geen volwassene, maar haar carrière kwam in een stroomversnelling terecht. Tussen haar werk op toneel en op het scherm door, vond ze zelfs de tijd om te studeren aan de universiteit van Harvard.
Mike Nichols
Een van de toneelrollen die ze in die tijd op zich nam, was in de productie van De Meeuw (The Seagull), die ze in 2001 opvoerde in het Delacorte Theater. Daar ontmoette ze de legendarische regisseur Mike Nichols.
Nichols, bekend van films als Who's Afraid of Virginia Woolf? en The Graduate, was ook zeer actief in het theater. Hij hielp Portman haar weg te vinden in die turbulente periode waarin ze elk vertrouwen in zichzelf was kwijtgeraakt.
Belabberde actrice
"Star Wars kwam uit rond de tijd van The Seagull en iedereen vond me een belabberde actrice", vertelde Portman in New York Magazine. "Ik speelde in de meest winstgevende film van het decennium en toch wilde geen enkele regisseur met me werken."
"Mike schreef een brief aan Anthony Minghella en zei: 'Zet haar in Cold Mountain, ik sta voor haar in.' En toen gaf Anthony me door aan Tom Tykwer, die me vervolgens doorgaf aan de Wachowskis. Een paar jaar later werkte ik met Milos Forman. Hij zei: 'Mike heeft mij gered. Hij schreef een brief zodat ik asiel kon krijgen in de VS.' Dat deed hij voor vijftig mensen, en toch voelt geen van ons zich minder bijzonder daardoor."
Vriend
Nichols steunde Portman niet alleen professioneel, maar was blijkbaar ook als vriend belangrijk voor haar. "Toen ik 25 was, werd mijn hart gebroken, mijn eerste grote liefdesbreuk. Ik lag op de vloer in zijn appartement en hij raapte me op, gaf me een peptalk, stuurde me naar een dokter en hielp me weer op de been; letterlijk, hij haalde me van de vloer af."
Een paar jaar na The Seagull gaf Nichols Portman een rol in zijn verfilming van het toneelstuk Closer van Patrick Marber. Ze speelde daarin samen met Jude Law, Clive Owen en Julia Roberts. In dit intense verhaal over ontrouw leverde Portman een verbluffende prestatie als Alice, waarvoor ze zelfs een Oscarnominatie kreeg.
De actrice begon al op jonge leeftijd in de filmindustrie en brak door met haar debuutrol in Léon: The Professional van Luc Besson. Het was een zeer geprezen film die Portmans vermogen toonde om een complex personage neer te zetten, in dit geval een jong meisje dat wraak wil nemen op de mannen die haar hele familie hebben vermoord.
Geen volwassene
De film is echter ook beladen, mede doordat Besson zich bij het schrijven van het script liet inspireren door zijn relatie met een minderjarig meisje. In die periode werd Portman al door veel mannelijke 'fans' geseksualiseerd, ondanks het feit dat ze nog geen volwassene was. Ze voelde zich dan ook vaak diep ongemakkelijk onder de constante schijnwerpers.
Toch bleef Portman acteren en kreeg ze extra erkenning door haar rol als Padmé in Star Wars: Episode I - The Phantom Menace, die in 1999 uitkwam. Ze was nog steeds geen volwassene, maar haar carrière kwam in een stroomversnelling terecht. Tussen haar werk op toneel en op het scherm door, vond ze zelfs de tijd om te studeren aan de universiteit van Harvard.
Mike Nichols
Een van de toneelrollen die ze in die tijd op zich nam, was in de productie van De Meeuw (The Seagull), die ze in 2001 opvoerde in het Delacorte Theater. Daar ontmoette ze de legendarische regisseur Mike Nichols.
Nichols, bekend van films als Who's Afraid of Virginia Woolf? en The Graduate, was ook zeer actief in het theater. Hij hielp Portman haar weg te vinden in die turbulente periode waarin ze elk vertrouwen in zichzelf was kwijtgeraakt.
Belabberde actrice
"Star Wars kwam uit rond de tijd van The Seagull en iedereen vond me een belabberde actrice", vertelde Portman in New York Magazine. "Ik speelde in de meest winstgevende film van het decennium en toch wilde geen enkele regisseur met me werken."
"Mike schreef een brief aan Anthony Minghella en zei: 'Zet haar in Cold Mountain, ik sta voor haar in.' En toen gaf Anthony me door aan Tom Tykwer, die me vervolgens doorgaf aan de Wachowskis. Een paar jaar later werkte ik met Milos Forman. Hij zei: 'Mike heeft mij gered. Hij schreef een brief zodat ik asiel kon krijgen in de VS.' Dat deed hij voor vijftig mensen, en toch voelt geen van ons zich minder bijzonder daardoor."
Vriend
Nichols steunde Portman niet alleen professioneel, maar was blijkbaar ook als vriend belangrijk voor haar. "Toen ik 25 was, werd mijn hart gebroken, mijn eerste grote liefdesbreuk. Ik lag op de vloer in zijn appartement en hij raapte me op, gaf me een peptalk, stuurde me naar een dokter en hielp me weer op de been; letterlijk, hij haalde me van de vloer af."
Een paar jaar na The Seagull gaf Nichols Portman een rol in zijn verfilming van het toneelstuk Closer van Patrick Marber. Ze speelde daarin samen met Jude Law, Clive Owen en Julia Roberts. In dit intense verhaal over ontrouw leverde Portman een verbluffende prestatie als Alice, waarvoor ze zelfs een Oscarnominatie kreeg.
Interessant voor jou
Natalie Portman heeft spijt van naaktscène: "ik had naar mijn gevoel moeten luisteren"
Natalie Portman zou deze 'Black Swan'-scène nu nooit meer opnemen
