Hoewel Jack Nicholson een enorm statuur heeft als acteur, is het soms gemakkelijk te vergeten dat hij ooit een beginner was in de filmindustrie, zoekend naar wat voor soort acteur hij wilde zijn.
Zoals bij elke nieuwe onderneming zijn er opstartproblemen voordat je je balans vindt. Veel acteurs beginnen hun carrière op wankele grond met hun eerste rollen. Hoewel dit een verwacht onderdeel is van de Hollywoodreis, vond Nicholson het bijna martelend, waarbij hij een reeks projecten beschreef die hij verschrikkelijk vond om terug te zien.
Kolossale Hollywoodfiguur
Tegenwoordig wordt Nicholson gezien als een kolossale Hollywoodfiguur, met een oeuvre dat in elk decennium waarin hij actief was indrukwekkende hoogtepunten heeft opgeleverd. Vanaf het moment dat hij voor het eerst op het witte doek verscheen, was het duidelijk dat hij grootse dingen zou bereiken, dankzij een imposante aanwezigheid die al je aandacht opeist.
Van zijn maniakale spel in The Shining tot zijn vertolking van een uitzichtloze zwerver in Five Easy Pieces, er bestaat geen emotionele nuance die voor hem te groot of te intimiderend is om te spelen.
Eigen spel verafschuwde
Maar hoewel hij uitgroeide tot een meester in zijn vak, was er ooit een tijd waarin hij zich als een vis op het droge voelde en net zo onzeker was als iedere andere nieuwkomer, een periode die hij zelf omschrijft als een tijd waarin hij zijn eigen spel verafschuwde.
Over deze leercurve sprak hij, verwijzend naar films als The Cry Baby Killer, Too Soon to Love en Back Door to Hell: "Ik wilde niet zomaar een eendagsvlieg zijn. Het was goed voor mij dat mijn succes laat kwam en dat ik werkte in die Corman-films, die niemand zag. Ik had toen dezelfde standaarden als Laurence Olivier, snap je. Als ik had gedacht dat mensen ze gingen zien, zou ik verschrompeld en gestorven zijn. Maar ik kon ze maken, niemand zag ze, en ik leerde acteren."
Filmdebuut
Nicholson maakte zijn filmdebuut in The Cry Baby Killer uit 1958. Hij speelde de hoofdrol in deze misdaadthriller, geproduceerd door Roger Corman, met wie Nicholson nog verschillende keren samenwerkte, zoals in The Little Shop of Horrors, The Raven en The Terror.
Too Soon to Love is de tweede film uit Nicholsons carrière. Het is een romantische dramafilm uit 1960, geregisseerd door Richard Rush. Nicholson werd gecast naar aanleiding van zijn optreden in The Cry Baby Killer en zou nog twee films maken met Rush. Back Door to Hell is een oorlogsfilm uit 1964, geregisseerd door Monte Hellman en geschreven door John Hackett, die ook meespeelt in de film. Nicholson werkte tegelijkertijd aan het script voor Flight to Fury. Hellman, Nicholson en Hackett maakten Back Door to Hell bovendien direct achter elkaar met Flight to Fury.
Vreselijke ervaringen
Nicholson ging verder over zijn schaamte voor zijn spel in die drie films: "Ik heb vreselijke ervaringen gehad als ik ze terugzag, zelfs toen al. Je ziet tegenwoordig geen acteerwerk meer dat zo slecht is als sommige dingen die wij toen deden. Op professioneel niveau bestaat dat niet meer. Maar ik weet niet hoe iemand leert om een filmacteur te worden, tenzij je de kans krijgt jezelf te zien en te ontdekken wat je verkeerd doet."
Hij voegde toe: "Ze hielden een retrospectief van mijn oude werk op het Telluride-festival. Sommige van die films had ik niet meer gezien sinds ze waren gemaakt. Alles wat ik zag was een soort jonge kerel zonder uitstraling, die zichzelf in allerlei poses op het scherm smeet. Ik weet niet wat ik verder aan het doen was."
Kijken?
Wil je Nicholson zien in deze drie films? The Cry Baby Killer was lange tijd niet meer in druk en moeilijk te vinden, totdat het in 2006 voor het eerst op dvd werd uitgebracht. Je kunt de film niet vinden op de verschillende streamingdiensten, maar dus wel kopen op dvd. Too Soon to Love en Back Door to Hell zijn ook niet te vinden op de streamingdiensten, maar kun je ook kopen op dvd.
Zoals bij elke nieuwe onderneming zijn er opstartproblemen voordat je je balans vindt. Veel acteurs beginnen hun carrière op wankele grond met hun eerste rollen. Hoewel dit een verwacht onderdeel is van de Hollywoodreis, vond Nicholson het bijna martelend, waarbij hij een reeks projecten beschreef die hij verschrikkelijk vond om terug te zien.
Kolossale Hollywoodfiguur
Tegenwoordig wordt Nicholson gezien als een kolossale Hollywoodfiguur, met een oeuvre dat in elk decennium waarin hij actief was indrukwekkende hoogtepunten heeft opgeleverd. Vanaf het moment dat hij voor het eerst op het witte doek verscheen, was het duidelijk dat hij grootse dingen zou bereiken, dankzij een imposante aanwezigheid die al je aandacht opeist.
Van zijn maniakale spel in The Shining tot zijn vertolking van een uitzichtloze zwerver in Five Easy Pieces, er bestaat geen emotionele nuance die voor hem te groot of te intimiderend is om te spelen.
Eigen spel verafschuwde
Maar hoewel hij uitgroeide tot een meester in zijn vak, was er ooit een tijd waarin hij zich als een vis op het droge voelde en net zo onzeker was als iedere andere nieuwkomer, een periode die hij zelf omschrijft als een tijd waarin hij zijn eigen spel verafschuwde.
Over deze leercurve sprak hij, verwijzend naar films als The Cry Baby Killer, Too Soon to Love en Back Door to Hell: "Ik wilde niet zomaar een eendagsvlieg zijn. Het was goed voor mij dat mijn succes laat kwam en dat ik werkte in die Corman-films, die niemand zag. Ik had toen dezelfde standaarden als Laurence Olivier, snap je. Als ik had gedacht dat mensen ze gingen zien, zou ik verschrompeld en gestorven zijn. Maar ik kon ze maken, niemand zag ze, en ik leerde acteren."
Filmdebuut
Nicholson maakte zijn filmdebuut in The Cry Baby Killer uit 1958. Hij speelde de hoofdrol in deze misdaadthriller, geproduceerd door Roger Corman, met wie Nicholson nog verschillende keren samenwerkte, zoals in The Little Shop of Horrors, The Raven en The Terror.
Too Soon to Love is de tweede film uit Nicholsons carrière. Het is een romantische dramafilm uit 1960, geregisseerd door Richard Rush. Nicholson werd gecast naar aanleiding van zijn optreden in The Cry Baby Killer en zou nog twee films maken met Rush. Back Door to Hell is een oorlogsfilm uit 1964, geregisseerd door Monte Hellman en geschreven door John Hackett, die ook meespeelt in de film. Nicholson werkte tegelijkertijd aan het script voor Flight to Fury. Hellman, Nicholson en Hackett maakten Back Door to Hell bovendien direct achter elkaar met Flight to Fury.
Vreselijke ervaringen
Nicholson ging verder over zijn schaamte voor zijn spel in die drie films: "Ik heb vreselijke ervaringen gehad als ik ze terugzag, zelfs toen al. Je ziet tegenwoordig geen acteerwerk meer dat zo slecht is als sommige dingen die wij toen deden. Op professioneel niveau bestaat dat niet meer. Maar ik weet niet hoe iemand leert om een filmacteur te worden, tenzij je de kans krijgt jezelf te zien en te ontdekken wat je verkeerd doet."
Hij voegde toe: "Ze hielden een retrospectief van mijn oude werk op het Telluride-festival. Sommige van die films had ik niet meer gezien sinds ze waren gemaakt. Alles wat ik zag was een soort jonge kerel zonder uitstraling, die zichzelf in allerlei poses op het scherm smeet. Ik weet niet wat ik verder aan het doen was."
Kijken?
Wil je Nicholson zien in deze drie films? The Cry Baby Killer was lange tijd niet meer in druk en moeilijk te vinden, totdat het in 2006 voor het eerst op dvd werd uitgebracht. Je kunt de film niet vinden op de verschillende streamingdiensten, maar dus wel kopen op dvd. Too Soon to Love en Back Door to Hell zijn ook niet te vinden op de streamingdiensten, maar kun je ook kopen op dvd.
