De magie en tragiek van Robin Williams

Robin Williams was voor velen een magisch acteur, helaas kende zijn leven ook een donkere en tragische kant.

Robin Williams (Dead Poets Society, Jumanji, Good Will Hunting) - clown, leraar, inspirator, doctor, vader, babysitter, vriend, vijand, held, psycholoog. Hij kroop in de huid van de door hem gespeelde personages en onder de huid van de kijkers.

Hij was en is een voorbeeld en inspiratiebron voor velen. Helaas, geldt voor hem ook, een briljante maar getroebleerde geest. Williams kampte, naast alcohol- en drugsverslaving, met zware depressies. Een dodelijke cocktail, zo blijkt.

Eerder dit jaar hoorden we een vergelijkbaar verhaal, namelijk in het geval van Philip Seymour Hofman (Happiness, The Big Lebowski, Capote, Doubt, The Hunger Games - Mockingjay). Deze uiterst bekwame en getalenteerde acteur kwam door een overdosis [heroine, red.] om het leven in zijn New Yorkse loft.

Williams heeft, volgens de sheriff van zijn woonplaats Tiburon in Californie, zelfmoord gepleegd door zich op te hangen. Dat werd dinsdag 12 augustus gemeld tijdens een persconferentie.

Williams’ woordvoerster verklaart dat de acteur “Al enige tijd leed aan zware depressies. Dit is een tragisch verlies. De familie vraagt respectvol om privacy zodat ze kunnen rouwen in deze zware tijden.”

Williams is in het verleden altijd open is geweest over zijn alcohol- en drugsverslaving. In 2006 liet hij zich zelfs opnemen in een ontwenningskliniek. Sindsdien dronk hij, naar eigen zeggen, geen alcohol meer. Eerder dit jaar werd Williams echter weer gezien in een kliniek, naar verluidt ter preventie van een nieuwe terugval.

In 1988 vertelde Willaims aan het tijdschrift People, “Cocaine was voor mij als een plek waar ik me kon verbergen. De meeste mensen worden hyper van coke. Op mij had het een rustgevend effect.”

Williams vertelde dat hij in 1982 ”cold turkey” afkickte van zowel cocaine als alcohol, toen zijn eerste vrouw zwanger was van hun eerste zoon, Zak. Er kwam een baby aan. Ik wist dat ik geen vader kon zijn met een verslaving en op die manier verder gaan met mijn leven.”

Williams bleef vervolgens bijna 20 jaar nuchter en clean. In 2006 meldde hij zich in een ontwenningskliniek voor een alcoholverslaving.

Twee maanden na start van de alcohol-rehab vertelde hij aan Diane Sawyer over zijn lange strijd met verslaving, en zei dat “Ontsporen een heel geleidelijk verloopt. Er is altijd dat stemmtje in je hoofd die zegt ‘Eentje maar’. Voor iemand met een alcoholprobleem is één glas geen optie.” Het is alles of niets.

In 2009 vertelde Robin aan de New York Times dat de behandeling van de onderliggende problemen van zijn verslaving de moeilijkste hordes waren die hij onder ogen moest komen. “Er was nog altijd, op de achtergrond, dat stemmetje die zei: ‘Psst’,” vertelde Williams. “Dus toen ik terugviel, toen viel ik ook hard. Datgene waar ik nog geen antwoord op had was de vraag hoe eerlijk ik mijn leven wil leiden.”

Een jaar later, in 2010, tijdens in een interview met The Mirror vertelde Williams over zijn alcoholmisbruik. “Het is gewoon angst. En je denkt, oh, de alcohol zal de angst verlichten. Maar dat werkt niet… Die eerste week lieg je tegen jezelf, en je vertelt jezelf dat je kan stoppen, en dan slaat je lichaam terug en zegt, nee, stop later maar. En dan duurt het 3 jaar, en uiteindelijk stop je echt.”

NieuwsFilm

meest populair