in Featured
Let op: Aan het eind van dit artikel zit een enorme spoiler voor No Time To Die! (maar we waarschuwen nog tijdig)
De Aston Martins, exotische locaties, Walther PPK, gadgets van Q, wodka martini's, titelsongs, schurken, hun handlangers, grote baas M, Miss Moneypenny of het voorstellen met achternaam-voornaam-achternaam. Elke fan heeft wel een favoriet aspect van de langstlopende filmreeks aller tijden over James Bond 007.
Momenteel draait deel 25 No Time To Die in de wereldwijde bioscopen en deze markeert het einde van Daniel Craig als de Britse geheim agent.
Zijn 5 films doorbraken een aantal traditionele taboe's en eentje daarvan was de gunbarrel sequence waarmee elk hoofdstuk tot dan toe startte.
Al gelijk vanaf Dr. No (1962) is het een blijvend iconisch element. Witte stippen knipperen over elkaar, openen in een ton-achtige geweerloop waarna Bond in beeld komt gestapt. Hij loopt van rechts naar links alsof hij wordt bekeken door een potentiële huurmoordenaar, draait en schiet recht op de camera. Bloed druipt over het scherm, de loop schommelt heen en weer en vervaagt uiteindelijk waarna de actie begint.
Deze gunbarrel sequence is altijd aanwezig gebleven in de franchise, hoewel elk tijdperk de neiging heeft om er op zijn minst een iets nieuwe riff op te zetten om de wisseling naar de nieuwe acteur weer te geven.
Er zouden continu veranderingen plaatsvinden qua kostuum, kleur, beeldverhouding, muziek, etc. Stuntman Bob Simmons deed bijvoorbeeld een sprong opzij voorafgaand aan het schot, Sean Connery (die debuteerde met Thunderball) maakte een soort halve dansbeweging, George Lazenby knielde neer, Roger Moore had voor het eerst geen hoed op, gebruikte twee handen om het pistool vast te houden en droeg de eerste smoking, Timothy Dalton liep anders en Pierce Brosnan bleef strak rechtop staan en is door de computer gegenereerd.
Craig, Daniel Craig
En toen brak 2006 aan. Al meteen was duidelijk dat het Craig-tijdperk de dingen anders ging doen. Elke film met hem heeft een eigen gunbarrel, inclusief een eigen versie van de acteur zelf, alsmede diverse kleding.
Zo is de gunbarrel in Casino Royale daadwerkelijk in het verhaal verwerkt. In Quantum Of Solace en Skyfall was hij redelijk in ere hersteld, maar zat hij aan het eind en schommelde de loop niet langer (fade out na het bloed). Idem gold dit voor Spectre, maar daar zat hij wel weer aan het begin.
Bekijk de afbeelding
No Time To Die (met Craig voor het eerst in smoking) heeft echter één van de grootste veranderingen tot nu toe: Geen bloed en Bond zelf verdwijnt in het witte licht. Dit heeft te maken met de climax van het verhaal welke eveneens een unicum bevat, want James Bond... sterft.
Hij offert zichzelf op om zijn geliefden te redden. Het gebrek aan bloed in de gunbarrel betekent dus dat 007 nu eens een keer niet de overhand krijgt op zijn tegenstander, maar zijn eigen bloed moet laten vloeien.
De Aston Martins, exotische locaties, Walther PPK, gadgets van Q, wodka martini's, titelsongs, schurken, hun handlangers, grote baas M, Miss Moneypenny of het voorstellen met achternaam-voornaam-achternaam. Elke fan heeft wel een favoriet aspect van de langstlopende filmreeks aller tijden over James Bond 007.
Momenteel draait deel 25 No Time To Die in de wereldwijde bioscopen en deze markeert het einde van Daniel Craig als de Britse geheim agent.
Zijn 5 films doorbraken een aantal traditionele taboe's en eentje daarvan was de gunbarrel sequence waarmee elk hoofdstuk tot dan toe startte.
Al gelijk vanaf Dr. No (1962) is het een blijvend iconisch element. Witte stippen knipperen over elkaar, openen in een ton-achtige geweerloop waarna Bond in beeld komt gestapt. Hij loopt van rechts naar links alsof hij wordt bekeken door een potentiële huurmoordenaar, draait en schiet recht op de camera. Bloed druipt over het scherm, de loop schommelt heen en weer en vervaagt uiteindelijk waarna de actie begint.
Deze gunbarrel sequence is altijd aanwezig gebleven in de franchise, hoewel elk tijdperk de neiging heeft om er op zijn minst een iets nieuwe riff op te zetten om de wisseling naar de nieuwe acteur weer te geven.
Er zouden continu veranderingen plaatsvinden qua kostuum, kleur, beeldverhouding, muziek, etc. Stuntman Bob Simmons deed bijvoorbeeld een sprong opzij voorafgaand aan het schot, Sean Connery (die debuteerde met Thunderball) maakte een soort halve dansbeweging, George Lazenby knielde neer, Roger Moore had voor het eerst geen hoed op, gebruikte twee handen om het pistool vast te houden en droeg de eerste smoking, Timothy Dalton liep anders en Pierce Brosnan bleef strak rechtop staan en is door de computer gegenereerd.
Craig, Daniel Craig
En toen brak 2006 aan. Al meteen was duidelijk dat het Craig-tijdperk de dingen anders ging doen. Elke film met hem heeft een eigen gunbarrel, inclusief een eigen versie van de acteur zelf, alsmede diverse kleding.
Zo is de gunbarrel in Casino Royale daadwerkelijk in het verhaal verwerkt. In Quantum Of Solace en Skyfall was hij redelijk in ere hersteld, maar zat hij aan het eind en schommelde de loop niet langer (fade out na het bloed). Idem gold dit voor Spectre, maar daar zat hij wel weer aan het begin.
Bekijk de afbeelding
No Time To Die (met Craig voor het eerst in smoking) heeft echter één van de grootste veranderingen tot nu toe: Geen bloed en Bond zelf verdwijnt in het witte licht. Dit heeft te maken met de climax van het verhaal welke eveneens een unicum bevat, want James Bond... sterft.
Hij offert zichzelf op om zijn geliefden te redden. Het gebrek aan bloed in de gunbarrel betekent dus dat 007 nu eens een keer niet de overhand krijgt op zijn tegenstander, maar zijn eigen bloed moet laten vloeien.
