Een groep bevallige tieners wil hun voorjaarsvakantie al kamperend in het bos vieren, maar hun vakantie loopt anders dan gepland. Totaal anders welteverstaan, want deze synopsis klinkt misschien als een clichématige tienerafslachthorror, maar is eigenlijk precies het tegenovergestelde. Tucker & Dale vs Evil parodieert het uitgangspunt van tienerhorrorfilms als I Know What You Did Last Summer op geniale wijze en zal de personages Tucker en Dale mogelijk tot culthelden laten uitgroeien.
Terwijl de twee simpele plattelandsvrienden Tucker en Dale op weg zijn naar hun nieuwe vakantiehuisje midden in het bos, is een groep jonge studenten op weg naar een kampeervakantie in datzelfde bos. De jongeren zijn lichtelijk bevooroordeeld tegenover de plaatselijke bevolking, al is lichtelijk hier bijna een understatement. Als ze op hun eerste avond gaan skinnydippen komen ze Tucker en Dale tegen die rustig aan het vissen zijn. Als Dale vervolgens een heldhaftige daad verricht door Allison te redden van de verdrinkingsdood, worden hij en zijn vriend in plaats van bedankt, verdacht van allerlei kwaadaardige bedoelingen. De jongeren nemen het heft vervolgens in eigen handen, maar hun met angst doordrenkte strijd loopt uit op een regelrecht bloedbad.
Tucker & Dale vs Evil is een parodie pur sang op één van de populairste horrorgenres onder jongeren: dat van de tieners die door een x-aantal moordenaars één voor één worden afgeslacht. Maar zoals de titel al zegt zijn de rollen bij deze film omgedraaid. Het mooiste van alles is dat het Tucker en Dale allemaal overkomt, zonder dat ze iets (kunnen) doen. Ze staan erbij en kijken ernaar en zien hoe de jongeren zichzelf één voor één van kant maken. Allison vat het geheel mooi samen met haar quote over waarom ze psychologie studeert: omdat de oorzaak van veel problemen in de wereld bij miscommunicaties ligt. Absurditeit en hilariteit alom.
Regisseur en medescenarist Eli Craig maakt zijn speelfilmdebuut met Tucker & Dale vs Evil. Hiervoor maakte hij alleen de korte film The Tao of Pong. Craigs coschrijver Morgan Jurgenson is al even onervaren, maar de heren bewijzen met Tucker & Dale vs Evil twee komische talenten te zijn, van wie we in de toekomst hopelijk nog veel kunnen verwachten. Hun kracht zit hem niet alleen in de parodieën op het genre, maar ook zeker in de casting. Tyler Labine en Alan Tudyk zijn perfect voor hun rollen als simpele plattelandsknuppels. De humor in de personages en de dialogen is gortdroog, maar de komische timing van de heren is simpelweg perfect. Hun performances zouden samen met de goed geschreven dialogen wel eens regelrechte culthelden kunnen maken van Tucker en Dale.
Ondanks dat de film vol zit met bizarre situaties en absurde redenaties krijgt de kijker ook behoorlijk wat expliciete beelden te verwerken. Ze horen uiteraard bij een horrorkomedie, maar zijn qua ranzigheid soms maar weinig anders dan enkele beelden uit het vorige week verschenen Saw 3D. De hilariteit van de grappen zit hem voornamelijk in de manier waarop clichés uit dergelijke films worden geparodieerd. Het is absurd en over de top, en dus zou je sommige grappen flauw kunnen noemen, maar Tucker & Dale vs Evil is vanwege de geniale scenariovondsten en de hilarische personages veel meer dan dat.
