Regie: Leïla Sy | Scenario: Kery James | Cast: Georgina Elizabeth Okon (Khadija), Kristel Roche (Djenaba), Bakary Diombera (Noumouké), Jammeh Diangana (Soulaymaan), Sana Sri (Hakima), e.a. | Speelduur: 98 minuten | Jaar: 2023

De spannende film Banlieusards sloot af met een open einde. Na vier jaar is daar eindelijk het verlossende vervolg. Voor wie hoopt dat Demba het heeft gered, zich afvraagt of Soulaymaan zijn Lisa ooit nog heeft gezien en welke van zijn twee broers Noumouké zal volgen. Het antwoord komt schrikbarend snel, want in de eerste minuten van de film zien we Demba al ontwaken in het ziekenhuis en Noumouké in de cel zitten. En de rest kunnen we opmaken uit het ontbreken van actrice Cloé Jouannet.

Het briljante betoog van Soulaymaan staat nog in het geheugen gegrift, wat de verwachting oproept voor meer originele, onderhoudende monologen over de moderne racistische samenleving. Deel twee is echter meer een film van daden dan woorden. Hoewel anders dan het eerste deel, blijft de film origineel en niet met andere films te vergelijken.

De vertelstructuur van deel een was bijzonder. Scenes die op onverwachte momenten naar de volgende gingen, onderbrekingen door veelzeggende blikken in de camera of een plotselinge rap. De film kreeg zo een unieke dynamiek die aansloot op het soms hectische bestaan in de Franse banlieus, op de grens van het poëtische. Deel twee probeert deze sfeer aan te houden, maar neigt naar het onrealistische. Jammer, want het verhaal is juist erg uit het leven gegrepen.

Toch is ook deel twee even spannend als het eerste, al duurt het even voor het verhaal op gang komt. Dat Noumouké al in het begin van de film in de gevangenis blijkt te zitten neemt natuurlijk een groot deel van de spanning weg, en helaas laat ook de flashback die uitlegt wat er precies gebeurd is weinig ruimte voor echte diepgang. En net zo snel als Noumouké de bak inging kwam hij er ook weer uit, want het verhaal spoelt al gauw twee jaar vooruit.

Ook hoe Demba aan zijn nieuwe baan is gekomen had wat meer onderbouwing verdiend. Gelukkig krijgt hij wel meer verhaal in deel twee: Naast het verwerken van zijn trauma, waar de film wel genoeg tijd voor neemt, komt de liefde op zijn pad. En daardoor leren we Demba weer meer kennen.

Het is een vervolg en daar hoort meestal een nieuwe, liefst buitenlandse locatie bij. Dit geldt ook voor Banlieusards 2, maar de reis naar Senegal komt allerminst geforceerd over. Het past bij de nieuwe dynamiek van daden boven woorden. De gebeurtenissen daar passen goed bij het verhaal, in het bijzonder bij de ontwikkeling van Noumouké. Hij blijft worstelen met zijn neigingen om het verkeerde pad op te gaan.

Verrassend genoeg sluit ook het tweede deel weer met een open einde af. Of wellicht is het woord cliffhanger beter. De makers zien een deel drie duidelijk zitten. Er is dan ook nog veel te vertellen over deze familie. Beide films zijn bovenal familiedrama's, met complexe, menselijke personages en onderlinge relaties. Banlieusards was niet de zoveelste film over hoe erg het allemaal wel niet is in de banlieues, en het vervolg houdt deze traditie zeer geslaagd in stand.

Banlieusards 2 is te zien bij Netflix.