'Tin Soldier': vage verspilling van talent, tijd en geld
Recensie

'Tin Soldier': vage verspilling van talent, tijd en geld (2025)

Deze onsamenhangende, onduidelijke en warrige actiethriller is een ongekende miskleun.

in Recensies
Leestijd: 2 min 46 sec
Regie: Brad Furman | Scenario: Jess Fuerst, Pablo F. Fenjves, Brad Furman | Cast:
Scott Eastwood (Nash Cavanaugh), Robert De Niro (Emmanuel Ashburn), Jamie Foxx (The Bokushi/Leon K. Prudhomme), John Leguizamo (Luke Dunn), Myriam Acharki (Rose Carmichael), e.a. | Speelduur: 86 minuten | Jaar: 2025

Het uitgangspunt van Tin Soldier lijkt op papier nog best interessant: een militair herstelprogramma voor veteranen met PTSS, 'The Program', dat hen moet helpen hun leven en zingeving terug te vinden. In de boeiende openingsscène wordt geschakeld tussen een interview met de leider van dat programma en een infiltratie van de FBI in het gebouw waar hij zich schuil houdt. De infiltratie mislukt, terwijl het gissen blijft waarom de FBI een inval deed én waar de leider en zijn volgers zich eigenlijk mee bezig houden. De verwarring die tijdens het kijken van Tin Soldier de boventoon voert, begint hier al.

In plaats van in te gaan op de reden van de inval, wordt de focus daarna vooral gelegd op Nash Cavanaugh, een voormalig lid van The Program. Na de dood van zijn vrouw slijt hij zijn depressieve bestaan anoniem op straat. Hij wordt gerekruteerd door Emmanuel Ashburn, iemand die nogmaals een inval wil opzetten met zijn eigen team, voordat de FBI slaagt in hun pogingen. Cavanaugh weigert in eerste instantie, maar Ashburn heeft een bericht uit het gebouw weten te onderscheppen waarvan de inhoud Cavanaugh toch weet over te halen.

Op basis hiervan zou Tin Soldier op zijn minst een paar sensationele momenten moeten weten te creëren. Helaas wordt de actie onderbroken door een sequentie aan wazige flashbacks die Cavanaugh zich half weet te herinneren. De actie van de inval die zich op dat moment afspeelt, wordt compleet opgeslokt door herinneringen - die eerder overkomen als hallucinaties. Deze worden zo vaag dat je geen idee meer hebt waar je naar zit te kijken.

Tin Soldier is geregisseerd door Brad Furman. Die heeft een aantal goede films gemaakt, zoals The Lincoln Lawyer, en een aantal minder goede films, zoals Runner Runner. Deze films waren in ieder geval een compleet geheel. Dat geldt niet voor Tin Soldier. Het verhaal blijft daarvoor te onduidelijk en onsamenhangend. Wat is het plan van The Program? Waarom wil de FBI zo graag binnenvallen? Wat hoopt Ashburn te bereiken door hen als eerste te pakken? Er is meer informatie nodig voor een genuanceerd of boeiend verhaal, dan een vaag idee dat een sekte an sich slecht is.

De cast van Tin Soldier hint naar wat de film had kunnen zijn. De Niro vervult zijn rol niet eens zo slecht, maar zijn rol blijft beperkt. Hetzelfde geldt voor Foxx en Leguizamo. Scott Eastwood houdt zich goed staande in zijn hoofdrol. Nora Arnezeder maakt indruk als zijn vriendin. Geen van allen heeft echter adequaat materiaal om mee te werken. Visueel schort het ook aan alle kanten. De cinematografie is rommelig en de film kent geen enkele coherente stijl.

Uiteindelijk is Tin Soldier eerder een verzameling onontwikkelde ideeën dan een speelfilm. Het resultaat is frustrerend. Niet alleen vanwege wat het is, maar ook vanwege wat het duidelijk had kunnen zijn. Dat deze film stilletjes op Prime Video is verschenen, spreekt boekdelen. Zonde van de cast en het concept, en zonde van je tijd als kijker. Gelukkig duurt het geheel nog geen anderhalf uur.

Tin Soldier is te zien bij Prime Video.