Recensie

Goud [Picl] (2020)

Nederlands coming-of-agedrama over de keerzijde van de felbegeerde medaille.

in Recensies
Leestijd: 2 min 9 sec
Regie: Rogier Hesp | Scenario: Anne Hofhuis | Cast: David Wristers (Timo), Marcel Hensema (Ward), Loes Haverkort (Irene), Dean Wijkhuizen (Ravi), Anna Tenta (moeder van Timo), e.a. | Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2020

In zijn speelfilmdebuut Goud onderzoekt Rogier Hesp de verstikkende relatie tussen een topsporter en zijn vader. Geen succesverhaal, maar een film over wat je allemaal kunt verliezen terwijl je de top probeert te bereiken.

Timo is een jonge turner die traint voor het WK. Zijn droom is goud te winnen op de Olympische Spelen. Hij wordt begeleid door Ward, zijn veeleisende vader die ooit zelf turner op hoog niveau was, maar na een auto-ongeluk in een rolstoel belandde. Ward doet er alles aan om zijn zoon hun gedeelde droom te laten verwezenlijken, maar drijft hem daarbij tot het uiterste. Ondertussen neemt Timo naast zijn trainingen de zorg van zijn vader volledig op zich.

Turner David Wristlers vertolkt de rol van Timo. Daarmee maakt hij zijn debuut als acteur, maar een veelbelovend debuut is het niet. Hij zet Timo neer als een oppervlakkig personage. Aan zijn eentonige gezichtsuitdrukking is moeilijk af te lezen wat Timo nu denkt of voelt. Vooral de muziek, de lange stiltes en de intieme cameravoering geven een idee van Timo's belevingswereld.

En daarin gebeurt nogal wat, zeker wanneer hij kennismaakt met fysiotherapeute Irene. Timo's moeder is niet in beeld. Zij is een gevoelig onderwerp over wie niet gesproken wordt. In Irene lijkt Timo een moederfiguur te vinden, of is hier toch sprake van verliefdheid? De intimiteit die hij met Irene ervaart is verwarrend. Jammer genoeg krijgt het seksuele op een bepaald moment toch de nadruk en is de subtiele manier waarmee die verwarring in beeld werd gebracht verdwenen.

Timo zit gevangen in de droom van zijn vader, Ward zit gevangen in zijn rolstoel. In de film worden ze af en toe omlijst door deurposten, die de hokjes vormen waar ze niet uit kunnen of durven komen. Enerzijds wil Timo zijn vader geen pijn doen, want Ward knokt nog harder voor die felbegeerde plek in de selectie dan Timo zelf. Anderzijds wil de turner zijn eigen leven gaan leiden zonder dat het ego van Ward hem toefluistert - of schreeuwt - wat voor hem het beste is. Met geheimen en leugens weet Timo een middenweg te vinden, maar dat blijkt maar voor tijdelijk te zijn.

Goud is een degelijk coming-of-agedrama waarin maar weer eens blijkt hoe belangrijk het is om als familieleden naar elkaar te luisteren, in plaats van te denken wat goed is voor de ander. Communicatie, dat is pas een topsport.


Goud is vanaf morgen te zien op Picl.