As Above/So Below
Recensie

As Above/So Below (2014)

Schatzoeken in de catacomben van Parijs levert een ongemakkelijke mix tussen horror, avontuur en found footage op.

in Recensies
Leestijd: 2 min 29 sec
Regie: John Erick Dowdle | Cast: Perdita Weeks (Scarlett), Ben Feldman (George), Edwin Hodge (Benji), François Civil (Papillon), Marion Lambert (Souxie), Ali Marhyar (Zed) e.a. | Speelduur: 93 minuten | Jaar: 2014

Een jaar of tien geleden werden 'found footage'-films nog als innovatief gezien, maar tegenwoordig komen er zoveel voorbij dat het publiek er nauwelijks meer van opkijkt. Met name als subgenre binnen de horrorfilm heeft het de laatste jaren flink aan populariteit gewonnen: vaak voegt de illusie dat je naar gevonden videomateriaal aan het kijken bent nog een extra laag spanning toe aan de gruwelpraktijken op het scherm. Inmiddels hebben genoeg filmmakers dit trucje echter wel door en zijn creatieve ingevingen ver te zoeken. Hoog tijd voor een beetje vernieuwing binnen het subgenre dus.

Wie zich namelijk altijd al heeft gevraagd hoe avonturenfilms in de trant van Indiana Jones, The Da Vinci Code of National Treasure eruit zouden hebben gezien in de stijl van The Blair Witch Project hoeft in ieder geval niet verder te zoeken. In As Above/So Below, het nieuwe project van de gebroeders Dowdle (Quarantaine), trekt een jonge groep schatzoekers eropuit in de ondergrondse catacomben van Parijs op zoek naar de beroemde Steen der Wijzen van Nicolaas Flamel. Inderdaad, datzelfde ding als uit Harry Potter.

De groep wordt aangevoerd door de aantrekkelijke Scarlett, een Britse archeologe die uit min of meer hetzelfde hout als haar bekendere tegenhanger Lara Croft gesneden lijkt te zijn. Samen met haar cameraman en vertaler speurt ze de hele Franse hoofdstad af op zoek naar aanwijzingen voor de locatie van de schat, wat een reeks onlogische en lachwekkend vergezochte capriolen oplevert. Zo mag men in musea ongehinderd gebruik maken van de wel erg handig geplaatste schoonmaakartikelen om eeuwenoude objecten in de fik te steken en loopt men in de eerste beste discotheek natuurlijk een expert tegen het lijf die alle ondergrondse gangenstelsels op zijn duimpje kent.

Wanneer de schatzoekers daadwerkelijk aan hun afdaling beginnen, komt er gelukkig wat meer vaart in het verhaal. Al snel raakt het gezelschap honderden meters onder de grond hopeloos verdwaald tussen de stapels botten en schedels, wat zeker voor kijkers met een licht claustrofobische aanleg een beklemmend gevoel oplevert. Helaas zorgen de soapwaardige dialogen en de overdosis aan belabberde horrorclichés ervoor dat alle spanning al snel omslaat in ergernis. Om de haverklap staat er wel iemand een of ander onopgelost jeugdtrauma op te dreunen, wat in de catacomben uiteraard meteen weer naar boven komt drijven.

In essentie is As Above/So Below dan ook weinig meer dan een ondermaatse dertien-in-een-dozijnhorrorfilm. Het handheld camerawerk lijkt de film eerder in de weg te zitten dan dat het iets toevoegt, aangezien de uitvoering vaak zo rommelig is dat er weinig van de actie is mee te krijgen. Nog teleurstellender is echter dat de gebroeders Dowdle uiteindelijk ook weinig gebruik weten te maken van het originele uitgangspunt dat de titel en poster suggereren. Het geklooi met natuurwetten voelt namelijk als een nog grotere gimmick dan het inmiddels compleet achterhaalde 'found footage'-concept.