Filmtotaal Recensie
Regie: James Wan | Cast:Cary Elwes (Dr. Lawrence Gordon), Leigh Whannell (Adam), Danny Glover (David Tapp), Ken Leung (Steven Sing), Shawnee Smith (Amanda)
Saw is gruwelijk en fascinerend tegelijk. Twee mannen, Lawrence en Adam, worden wakker in een aftandse sanitaire ruimte waar een ranzig toilet, vuile tegels, roestige pijpen, druppelend water en tl-verlichting de lugubere toon van de film zetten. De mannen zijn met hun enkel vastgeketend aan een dikke buis, elk aan een kant van de ruimte; buiten bereik van elkaar. Tussen hen in ligt een lijk in een plas bloed. Beide mannen weten niet hoe ze in deze situatie verzeild zijn geraakt en wat er met ze gaat gebeuren. Met behulp van een aantal voorwerpen en cryptische aanwijzingen komen ze erachter dat ze in handen zijn gevallen van de Jigsaw Killer, een sadistische moordenaar die er genoegen in schept zijn slachtoffers een kans op ontsnapping te geven als ze bereid zijn iets weerzinwekkends te doen.
Meer verklappen zou zonde zijn. De film is het spannendst als je net zo onwetend bent als de twee mannen. Voor een uitgebreide plotbeschrijving verwijzen we graag door naar websites die er minder moeite mee hebben om een aantal verrassingen te bederven. Het complete verhaal is vast wel ergens te vinden, want het world wide web staat vol met Saw, inmiddels een van de grootste culthits van de laatste tijd. Sinds The Blair Witch Project hebben maar weinig undergroundfilms zoveel aandacht gekregen en roem vergaard. Volkomen terecht trouwens, want Saw is een knappe thriller met een aantal nietsontziende horrormomenten. Het succes is te danken aan twee jonge filmmakers uit Melbourne die een gruwelijk verhaal bedachten en het script geproduceerd kregen in Amerika. Met een budget van 1,2 miljoen dollar maakten ze in achttien draaidagen een regelrechte knaller die al zeker het vijftigvoudige heeft opgebracht. Hoewel de makers overduidelijk inspiratie hebben opgedaan uit (met name) Se7en en de films van Dario Argento, kenmerkt Saw zich door een eigentijdse frisheid. De film verdient zijn cultstatus door het originele uitgangspunt (de geketende mannen in de kelder), de benauwende sfeer, een paar hoogst onplezierige scènes, het formidabele einde en een serial killer die met zijn morbide spelletjes zowel shockeert als intrigeert. Het zal voor de liefhebber een opluchting zijn dat er nog steeds geen einde is gekomen aan het aantal akelige manieren waarop een mens vermoord kan worden. Minstens zon verademing is het ontbreken van relativerende humor, die in horrorfilms het echte griezelen zo dikwijls in de weg staat. Saw doet niet aan ironie, maar blijft stug volharden in zijn bruutheid.
