The Hunger Games: Catching Fire

The Hunger Games: Catching Fire (2013)

The sun persists in rising, so I make myself stand.

Reviews (7)

Spider-fan

Avatar

Ik vond deze ook beter. Ik denk ook wel dat men per deel kan leren van een serie, waardoor men het steeds beter kan aanpakken.

De films zijn vrij lang, maar vliegen om qua tijd voor mij. Waarschijnlijk door de slimme twee-deling. Eerst een duidelijke context met de wereld waar het zich afspeelt en achtergrond van de personages en daarna volledige concentratie op het overleven van het spel. Als het alleen dat tweede was, waren het doorsnee actiefilms geworden à la Running Man. Nu betekenen de personages meer voor je, wat inleving met hun strijd vergroot; het zijn geen nummers meer.

Het enige wat ik me afvraag is waarom tegen de realistisch neergezette hoofdpersonages wat erg karikaturale personages staan zoals Effie (met dat gekke haar), of die presentator van de tv-uitzending. Het kan zijn om wat humor te brengen (het is een tamelijk dystopische wereld), maar het is wat erg overdreven - vooral die presentator, alsof men zijn gladheid en oppervlakkigheid echt enorm dik wil aan zetten, wat subtieler had ook gekund - de nepheid van zo iemand komt dan ook wel over.

Olrik

Avatar

The Hunger Games : Catching Fire is bijna op alle vlakken totaal anders dan het eerste deel, maar is dit goed of slecht?
Ik volg totaal de mening van bijna iedereen dat het juist goed is, want Catching Fire is een uiterst geslaagde film.
Het verhaal heeft me meer kunnen boeien dan het verhaal uit het eerste deel en je krijgt in dit tweede deel een veel beter beeld van het ministerie en alles wat er rondom aan de hand is.
Erg sneu dat dit een van de allerlaatste films is waarin Philip Seymour Hoffman speelt, maar gelukkig heeft hij de twee vervolgen bijna geheel kunnen afronden.
Prima film waar ik niet echt iets op aan te merken heb.

8,0 / 10

jaime91

Avatar

Eindelijk heb ik dit tweede deel ook bekeken. En ik moet zeggen dat ik deze toch nog wel wat beter vond dan het eerste deel. Katniss komt dit keer voor een hele grote uitdaging te staan en het gevaar is gedurende de hele film duidelijk voelbaar. Het eerste deel was ook wel ietwat voorspelbaar maar dat vond ik bij dit vervolg dus totaal niet.

Omdat ik niet bekend ben met de boeken had ik geen enkel idee hoe deze film zou aflopen. Ook de toon van deze film is rauwer en duisterder dan het eerste deel. Wat dat betreft doet dit vervolg ook wel denken aan The Empire Strikes Back met vergelijkbare cliffhanger. En die duistere toon sprak mij ontzettend aan. Zoals Haymitch in dit vervolg ook al zegt het eerste deel was kinderspel vergeleken met dit vervolg en daar is ook geen woord aan gelogen.

Jennifer Lawrence moet deze film opnieuw weer dragen en dat doet ze met verve. Wat een fantastische actrice is zij toch! Maar ook de rest van de cast is fantastisch! Josh Hutcherson krijgt in deze film nog meer te doen en laat ook zien dat hij best wel wat kan, daarnaast zijn natuurlijk grootheden als Woody Harrelson, Donald Sutherland, Philip Seymour Hoffman en Stanley Tucci top! En gelukkig is de shaky cam verdwenen.

Het enige probleem wat ik heb met dit vervolg en dat had ik ook al met het eerste deel is dat de personages rondom Katniss en dan voornamelijk de personages tegen wie ze het moet opnemen in The Hunger Games vlak zijn en er eigenlijk niet echt toe doen. Althans dat idee heb ik omdat de camera constant bij Katniss blijft en ondanks een paar feitjes die je hoort over de andere deelnemers in het begin van de film leer je ze verder amper kennen. En daarom vind ik het begin vele malen interessanter dan The Hunger Games zelf. Ondanks dat The Hungers Games wel een leuk nieuw tintje hebben.

Hetgeen wat Katniss heeft aangericht door haar actie op het eind van het eerste deel heeft schokkende gevolgen in dit tweede deel. En ze realiseert zich ook dat ondanks dat ze een heldin was in het eerste deel, dat flinke nadelen heeft en dat die titel eigenlijk helemaal niet zo fijn is om te hebben. En juist dat vond ik heel krachtig. Zij kon niets doen aan de gebeurtenissen die daarop volgen. It was out of her hands.

Hoe dan ook een heel goed vervolg op een goed eerste deel. Het schijnt dat het slot verhaal vele malen minder zou zijn dan de eerste twee verhalen maar ik hoop toch dat de 2 films die nog gaan volgen dit niveau kunnen blijven vasthouden.

Scheperr

Avatar

Over deze film zal ik proberen kort te zijn. De film was vermakelijk om te zien, erg vermakelijk zelfs. Het is immers een vervolg op een goede film en de inleiding voor het verhaal achter het verhaal.

Dat deze film een inleiding is voor het laatste deel – die opgeknipt is – is pas duidelijk aan het einde, maar geeft je wel een gevoel dat je voor Jan met de korte achternaam hebt zitten kijken. Zou je de laatste 2 minuten van de film eruit knippen is er feitelijk niet veel gebeurd in de film. De film is in dat geval een slap aftreksel van deel 1.

De film zit qua verhaal echter goed in elkaar, de duistere sfeer wordt goed weergegeven en net als in deel 1 worden we niet gelijk 'verwend' met de arena. Wanneer we wel verwend worden met de arena krijg ik het idee dat er veel onnodige extra's aan toegevoegd zijn – maar dat kan zijn omdat het boek dit beschreef – maar wat mij betreft niet nodig waren. Het draait allang niet meer om het doden van alle tegenstanders, het gaat ook om het overleven in een arena waar elk uur een andere dodelijke gebeurtenis plaatsvindt.

De laatste twee minuten wordt duidelijk dat deze film niet een melkkoe was, maar een inleiding voor de laatste delen. Alleen, ik krijg toch het gevoel alsof ik aan het lijntje ben gehouden, alsof de film tijdvulling is geweest.

Al met al een erg leuke film om te zien, maar volgens mij kun je de laatste 5 minuten van Catching Fire kijken alvorens je begint aan Mockingjay (part 1).

Bilbo

Avatar

Toen de eerste Hunger Games verscheen verwachtte ik een nieuwe Twilight. Toen ik de film uiteindelijk bekeek bleek het tegendeel waar. Natuurlijk kon het altijd beter, en dat is precies wat het vervolg geworden is: beter. Deze film gaf me inzicht waar The Hunger Games echt over ging: het opzoeken van het breekpunt van een personage en daar niet stoppen. Deze film wist me vast te houden, en dat is verrassend als je nagaat dat ik vaak een teiltje vraag zodra enige vorm van tienerdrama tevoorschijn komt waar dan ook. Het zat er wel in, maar genoeg om de tienermeisjes tevreden te stellen en genoeg om de rest van de mensheid niet meteen over hun nek te laten gaan van zoetsappigheid. Minpunten? Jazeker, elke film heeft deze wel. Zo gaf ik hier weer niks om de deelnemers die als eerste de pijp uitgaan, al gaat het met zoveel deelnemers die je moet ontwikkelen wel moeilijk worden. Verder wist The Hunger Games: Catching Fire mij enorm te vermaken, en mee te laten leven met het hoofdpersonage. De afsluiting kan niet snel genoeg komen!

Banned

Avatar

Degelijk vervolg op The Hunger Games. Vond het eerste gedeelte van Cathing Fire eigenlijk beter dan het Arena gebeuren. De gevolgen uit deel 1 zijn duidelijk voelbaar en er word goed geacteerd en de dreiging kijkt ons telkens in de ogen. Eigenlijk gebeuren de interessantste dingen in het begin van de film. De zegetour, Katniss die opnieuw de Arena in moet, de vonken van de revolutie. Allemaal goed gebracht door Francis Lawrence.

De arena scènes vond ik dan ietwat gehaast en nogal bijkomstig aanvoelen maar de arena ziet er wel geweldig uit en geeft naarmate de film vordert z'n geheimen prijs. De uitdagingen zijn ook wat vindingrijker dan het Expeditie Robinson gehalte van de eerste film. De bijpersonages zijn een stuk kleurrijker en eindelijk ook een personage dat F*ck You durft te zeggen tegen de gang van zaken... en neen het is niet Katniss Everdeen. Het leuke aan Katniss is dat ze in deze film meer dan duidelijk maakt dat ze geen heldin wil zijn en zich daar ook niet voor geroepen voelt. In andere films, zijn de hoofdpersonages tot het vervelende toe, in staat op hemel en berg te verzetten om tot een heroïsche overwinning te komen. Al dan niet met een simple backstory als aanzet. Katniss heeft dit niet en dat maakt haar voor mij interessant. Het enige waartegen ze zich tegen verzet is zichzelf, tegen wat ze van haar willen maken.

Het einde was goed, doet smaken naar het vervolg al kwam het wel nogal plots. Cathing Fire is geslaagd als vervolg film en dat is in Hollywood een prestatie. De stijl is dezelfde gebleven, het is nog steeds meeslepend en spannend, Jennifer Lawrence draagt met gemak de film die z'n voorganger meer dan waard is. Klein minpuntje maar daar kan de film niet aan doen. De Imax beelden zagen er in een niet Imaxbioscoop nogal afgesneden uit. 8/10

Sptijg dat die witte generaal, gespeeld door Patrick St. Esprit, die Gale zweepslagen geeft niet terug komt in de volgende films. (Is blijkbar gestorven in de bombardering van Disctict 12) Had wel een leuke tegenstander voor Katniss kunnen worden.

Crispy

Avatar

Mooie film. Deed mij eraan denken hoe gemeen en sadistisch sommige mensen zijn. Uiteraard een sci-fi film, maar helaas zijn mensen het is ook weer niet zo fictief dat je het totaal ondenkbaar is. Als je naar de geschiedenis kijkt, is de mens zeker in staat tot het organiseren van "hunger games". Denk aan de gladiatorengevechten in het oude Rome, waar nou niet iedereen vrijwillig aan meedeed.
Verder mooie beelden, tikje voorspelbaar (wat niet direct een probleem is). Mijn cijfer is slechts een 7 omdat dit weer een film is die niet af is gemaakt. Waar de eerste film nog een afgerond verhaal was, is dat hier absoluut niet het geval. Het voelt als een 'reclamemoment' wanneer je een film op tv ziet. Wanneer ze er een afgerond verhaal van hadden gemaakt, was ik ook heus wel naar nummer 3 gegaan...