Ridley Scott heeft enkele van de succesvolste films van de afgelopen halve eeuw gemaakt. Alien, Thelma & Louise en Gladiator zijn stuk voor stuk totaal verschillende films die zowel aan de kassa als bij critici hoge ogen gooiden toen ze uitkwamen. Andere films, met Blade Runner als meest opvallende voorbeeld, waren bij hun bioscooprelease geen groot succes, maar groeiden later uit tot ware cultklassiekers.

Scott heeft keer op keer bewezen dat hij visueel inventieve films kan maken over boeiende personages in vrijwel elk genre, en dat doet hij op een opvallend nuchtere manier. Hij is niet het type filmmaker dat uitgebreid zal filosoferen over de kunst van het filmmaken. Sterker nog, hij zou eerder een interviewer de huid vol schelden dan zich in een diepgaande discussie storten over de betekenis van zijn vak.

Perfect script
Nu hij in de tachtig is, maakt hij meer films dan ooit en laat hij zijn werk voor zich spreken. Toch is het de moeite waard om op te letten als hij wel een inkijkje geeft in zijn proces. Hij is al sinds de jaren zestig actief in de filmwereld en heeft in die tijd een schat aan kennis en technieken opgedaan. Zijn gebruik van storyboards is inmiddels legendarisch en overtuigde de producenten van Alien er zelfs van om het oorspronkelijke budget te verdubbelen.

Maar een advies dat hij deelde, klinkt zo contra-intuïtief dat het bijna een onderhuidse grap lijkt in plaats van een nuttige filmmakertip. Tijdens een tafelgesprek met The Hollywood Reporter zei de regisseur: "Het is altijd goed om op dun ijs te staan, want dat betekent dat je oplet. Er is niets erger dan een perfect script krijgen, iedereen ontspant, en vervolgens zet je het in elkaar en is het op de een of andere manier saai."

Beste werk
Volgens Scott dwingt een zwak scenario iedereen om zijn beste werk te leveren, in plaats van gemakzuchtig te vertrouwen op een script dat toch wel zal werken. Dat is een interessante zienswijze voor een regisseur die vooral bekendstaat om het spektakel in zijn films en niet per se om de scripts. Misschien zouden we zonder die aanpak niet de minutieuze wereldopbouw en grootschalige veldslagen hebben die zijn films kenmerken.


Toch zouden de scenaristen achter zijn films zich waarschijnlijk beledigd voelen door die uitspraak, vooral Callie Khouri, die Thelma & Louise schreef, en Drew Goddard, die The Martian bewerkte op basis van Andy Weirs roman. Beide films hebben uitzonderlijk slimme scripts, elk op hun eigen manier, en het is ondenkbaar hoe ze eruit zouden zien zonder hun zorgvuldig geschreven dialogen. Beide scenario's leverden Oscarnominaties op, en Khouri won zelfs.

Oscarnominaties
Ook de acteurs uit deze films hadden duidelijk geen last van een sterk scenario. Geena Davis en Susan Sarandon werden allebei genomineerd voor een Oscar voor hun rollen in Thelma & Louise en Matt Damon, die in The Martian grotendeels in zijn eentje scènes moest dragen, verdiende eveneens een nominatie - een zeldzaamheid voor een sciencefictionfilm, laat staan een sciencefictionkomedie.


Toch is het moeilijk om Scott's ervaring in twijfel te trekken. Zijn lijst aan films is indrukwekkend, en hij heeft in de loop der jaren zoveel lofbetuigingen verzameld dat hij met volle overtuiging op zijn eigen oordeel kan vertrouwen. Maar voor iedereen die ooit een script voor hem mag schrijven, blijft het een dubbel gevoel om te horen wat hij écht van hun werk denkt.